اسرا فاش نشده از مرام فرقه ها

٢
تذکر
الف) همه تیترها و مطالب داخل قلاب از نگارنده است و مابق ی از طلبه سنی
مذهب. البته تیترها متناسب با سؤالات طلبه سنی نگاشته شده است.
،4 ، ب) سؤالات مهم تر با کادر رنگی مشخص شده است ؛ مانند سؤال های 2
7 و ... . ،5
ج) اسرار فاش شده را به عنوان یک وظیفه به هر نحو که می توانی د (در
فضای مجازی، پست های الکترو نیکی و یا پرینت و چا پ ) منتشر و تبلیغ کنی د .
اجرکم علی الله!
٣
فهرست سؤالات
مقدمه...................................................................................................................................................................... ٨
خلیفه اول اهل تسنن........................................................................................................................................... 9
1 اسلام ابوبکر پس از پنجاه نفر ...................................................................................................................................... ٩
2 اسلام خالد بن سعید قبل از ابوبکر............................................................................................................................... ١٠
3 نقش ابوبکر در جنگ ها .......................................................................................................................................... ١٠
4 یار غار پیامبر، ابوبکر یا عبدالله بن بکر؟ ........................................................................................................................ ١١
5 ملعون بودن اجماع بدون على (ع) ............................................................................................................................... ١١
6 خلافت ابوبکر فلتة من فلتات الجاهلیة .......................................................................................................................... ١٢
7 مخالفت مهاجر و انصار با بیعت .................................................................................................................................. ١٣
8 خوددارى على (ع) از بیعت با ابوبکر ............................................................................................................................ ١٣
9 ارزیابى حضرت على (ع) در مورد حکومت ابوبکر و عمر .................................................................................................... ١٤
10 مهارت بخارى در حذف و سانسور ............................................................................................................................ ١٤
11 توطئه ترور حضرت على (ع) توسط ابوبکر................................................................................................................... ٢١
12 از اصول دین بودن امامت....................................................................................................................................... ٢١
13 افضل، پیامبر (ص) یا ابوبکر؟! .................................................................................................................................. ٢١
14 آتش زدن احادیث پیامبر صلى الله علیه و سلم............................................................................................................. ٢٢
15 حسن روابط ابوبکر و عمر و فحاشی نزد پیامبر (ص)........................................................................................................ ٢٢
خلیفه دوم اهل تسنن........................................................................................................................................ 22
16 مسئله شک کردن عمر بن الخطاب در اسلام خویش......................................................................................................... ٢٣
17 افسانه خودکشى پیامبر (ص) ................................................................................................................................... ٢٣
18 مسئله کندی ذهن عمر بن الخطاب............................................................................................................................. ٢٣
19 نارضایتى مردم از خلافت عمر ................................................................................................................................. ٢٤
20 مسئله نا آگاهی خلیفه از حکم تیمم........................................................................................................................... ٢٤
21 ایستاده بول کردن دو فقیه ؟! .................................................................................................................................... ٢٤
22 سرگذشت ازدواج عمر با ام کلثوم.............................................................................................................................. ٢٥
23 عمر و مسئله توانایی دیدن از فاصله چهار هزار کیلومترى ............................................................................................. ٢٦
24 تنفر حضرت على (ع) از همنشینى با عمر..................................................................................................................... ٢٧
25 گرایش عمر و حفصه به تورات................................................................................................................................. ٢٧
26 جرم توهین به پیامبر اکرم(ص) ................................................................................................................................. ٢٨
٤
27 مخالفت عمر با وصیت پیامبر صلى الله علیه و سلم ........................................................................................................ ٢٨
28 کعب الأخبار یهودى، مورد اعتماد خلیفه ...................................................................................................................... ٢٩
29 اهداف فرمانده های فاتح........................................................................................................................................ ٢٩
30 تحریک مردم علیه على (ع) توسط عمر....................................................................................................................... ٢٩
31 أدب خلیفه........................................................................................................................................................ ٣٠
32 سیاست منع تدوین حدیث ...................................................................................................................................... ٣٠
33 ممنوعیت نامگذارى به نام محمد (ص) ........................................................................................................................ ٣١
على بن ابى طالب و اهل بیت (علیهم السلام).................................................................................................... 31
51 مسئله فرزندان پیامبر(ص) بودن فرزندان على (ع) ........................................................................................................... ٣٩
52 مسئله وصایت و جانشینی علی (ع)............................................................................................................................ ٣٩
53 کتمان حدیث غدیر از سوی بخاری............................................................................................................................ ٤٠
54 مسئله جرم انگاری انحراف از معاویه.......................................................................................................................... ٤١
55 کینه سفیان ثورى، نسبت به فضائل على ....................................................................................................................... ٤١
56 بى مهرى سلفی ها به فاطمه (س) .............................................................................................................................. ٤١
عائشه و امهات المؤمنین................................................................................................................................. 42
64 صحابه و اتهام عائشه به فحشاء ................................................................................................................................ ٤٦
65 ام المؤمنین و کشتن بیست هزار مؤمن ......................................................................................................................... ٤٦
66 ارتداد بعضى از امهات المؤمنین................................................................................................................................. ٤٦
67 عمر و اسقاط مقام ام المؤمنینی ................................................................................................................................. ٤٧
صحابه............................................................................................................................................................ 47
79 حدیث عشره مبشره و تناقضات................................................................................................................................ ٥٣
83 مسئله لعن پیامبر (ص) بر دو نفر ............................................................................................................................... ٥٤
84 صحابه و درخواست پناهندگى از یهود......................................................................................................................... ٥٥
85 مسئله شک عمر در اسلام خویش.............................................................................................................................. ٥٥
86 سب و لعن کردن صحابه بر یکدیگر............................................................................................................................ ٥٥
87 شمار قلیل صحابه در فتوا دادن................................................................................................................................. ٥٦
88 فرمانداری زیاد بن ابیه، و توسل مردم به قبر پیامبر(ص) .................................................................................................... ٥٦
معاویه و امویان............................................................................................................................................. 56
٥
98 تحریم زیارت قبر پیامبر و فتواى امویان....................................................................................................................... ٦٠
100 قتل عام مدینه، و طراحى معاویه.............................................................................................................................. ٦٢
101 دستور یزید و قتل عام مدینه.................................................................................................................................. ٦٢
102 فرمانده اعزامى یزید و تجاوزات ناموسى او در مدینه...................................................................................................... ٦٣
شیعه............................................................................................................................................................... 63
103 علت اتهام به شیعه توسط عامر شعبى........................................................................................................................ ٦٣
104 پیدایش تشیع در زمان پیامبر.................................................................................................................................. ٦٣
105 شیعه بودن برخی از صحابه ................................................................................................................................... ٦٤
106 اعتراف سلفیان به علم غیب براى مردم ...................................................................................................................... ٦٤
107 رجعت مردگان به دنیا.......................................................................................................................................... ٦٥
108 تقیه علمای سلف............................................................................................................................................... ٦٥
109 احداث بنا بر قبر زهرى........................................................................................................................................ ٦٦
فقها و محدثین سلف........................................................................................................................................ 66
110 حصر مذاهب در قرن چهار و پنج ............................................................................................................................ ٦٦
111 مسئله متعرض نامحرمان شدن یحیى بن معین............................................................................................................... ٦٧
112 ترجیح با کدام امام جماعت؟.................................................................................................................................. ٦٧
113 تأخیر در ولادت تا چند سال؟................................................................................................................................ ٦٧
114 ارزش واقعی احناف............................................................................................................................................ ٦٨
الف. ابو حنیفه................................................................................................................................................. 69
115 مسئله پست و بى مایه بودن ابوحنیفه ........................................................................................................................ ٦٩
116 مسئله مسیحی به دنیا آمدن ابوحنیفه ......................................................................................................................... ٦٩
117 مردود بودن نظریات ابوحنیفه از نظر علمای سلف.......................................................................................................... ٦٩
118 نا آگاهی ابو حنیفه از احادیث پیامبر (ص) .................................................................................................................. ٧٠
ب. بخارى ...................................................................................................................................................... 70
119 تخصص بخارى در حذف و سانسور......................................................................................................................... ٧٠
120 مسئله ناصبی بودن بخارى .................................................................................................................................... ٧٠
121 خواهر و برادر رضاعى از خوردن شیر گاو!................................................................................................................. ٧١
122 بخارى و احادیث امام زهرى ................................................................................................................................. ٧١
٦
123 اختلاف در عدد احادیث بخارى.............................................................................................................................. ٧٢
124 افسانه نفوذ شیطان در وحى................................................................................................................................... ٧٢
125 حدیث نیاوردن بخارى از بعضى صحابه ..................................................................................................................... ٧٣
126 تخصص نداشتن بخارى در علم رجال....................................................................................................................... ٧٣
127 مسئله ملعون بودن بعضی و نصرانی بودن بعضی از اساتید بخاری......................................................................................... ٧٤
128 صحیح بخارى و اسرائیلیات................................................................................................................................... ٧٤
سنت و بدعت................................................................................................................................................. 75
129 متن واقعی حدیث ثقلین ....................................................................................................................................... ٧٥
130 سایه خرافات بر کتاب هاى اهل تسنن....................................................................................................................... ٧٥
131 متعه کردن صحابه و تابعین .................................................................................................................................... ٧٦
132 قبض و ارسال و نبودن روایت صحیح........................................................................................................................ ٧٦
133 سجده پیامبر و صحابه بر سنگ و کلوخ ..................................................................................................................... ٧٦
134 حنابله و تحریف قرآن ......................................................................................................................................... ٧٧
135 دیدگاه عبد الله بن عمر در مورد جماع در دبر............................................................................................................... ٧٧
136 اعتراض مردم به عمر درباره تحریم متعه .................................................................................................................... ٧٨
137 نماز تروایح از بدعت های عمر............................................................................................................................... ٧٨
138 آهسته خواندن بسم الله و بدعت امویان ...................................................................................................................... ٧٩
139 مخالفت امویان با سنت پیامبر(ص)........................................................................................................................... ٨٠
140 سلف و مستحبات .............................................................................................................................................. ٨٠
141 صحابه و تابعین و مسح پا..................................................................................................................................... ٨١
142 الصلاة خیر من النوم و بدعت عمر............................................................................................................................ ٨١
143 . زیاد کردن السلام علیک ایها الامیر در اذان .................................................. ٨٢
144 حمار یعفور و سخن گفتن او ..................... ٨٢
145 فتوا به جواز سوزانیدن قرآن ......... ٨٢
146 طعمه گوسفند شدن بخشى از قرآن!! ......................................................................................................................... ٨٣
147 فتواى عمر به تحریف قرآن.................................................................................................................................... ٨٣
148 عائشه طراح سینه زنى و عزادارى............................................................................................................................ ٨٥
149 یکسال عزادارى معاویه و شامیان براى عثمان ...................................................................... ٨٥
150 کرامت و ارزش زن نزد سلفیان .............................................................. ٨٥
٧
مدت ها بود از یک مطلب رنج می بردم و آن این که وهابی ها در مکه و مدینه به زائران ایرانی و عموما شیعه ها کتاب و سی دی هدیه می دادند و
هنوز هم می دهند که پر از افترا و کذب و تهمت است . متأسفانه نمی شد کاری کرد و برخی جوان ها که نسبت به حرمت خواندن کتب ضلال برای آن
ها که کارشناس نیستند، بی اهتمام بودند، با خواندن این کتاب ها و سؤالاتی که علیه شیعه تنظیم شده بود، شبهاتی در ذهنشان به وجود می آمد. البته این
کتاب ها از سوی برخی محققان پاسخ داده شده است. (مانند: پاسخ جوان شیعی به پرسش های وهابیان، محمد طبری، نشر مشعر. در این کتاب
به 178 پرسش کتاب یاد شده به طور خیلی خلاصه و البته مناسب پاسخ داده شده است. نیز: طوبای هدایت، پاسخی به شبهات وهابیت، احمد رضا
آن از اینترنت قابل دانلود است.)؛ همچنین آیت الله سید علی میلانی و آیت الله جعفر سبحانی تک نگاری pdf آقادادی، انتشارات کومه (فایل
های ارزشمند بسیاری در نقد دیدگاه ها وهابیت و دفاع از عقاید تشیع (مذهب اهل بیت ع) نگاشته اند که برای آگاهی بیشتر از آن ها می توان به نرم
افزار مجموعه آثار یا سایت آن ها مراجعه کرد. همچنین بنگرید: نقد کتاب اصول مذهب الشیعة ( 2 جلد)، محمد الحسینی القزوینی و همکاران /
المراجعات، علامه سید عبد الحسین شرف الدین (مشتمل بر نامه هایی که بین او و رئیس الازهر رد و بدل شده است.) / تشیید المراجعات و
تفنید المکابرات، آیت الله میلانی. (این کتاب در چهار جلد در نقد نقد مراجعات نگاشته شده و کتاب ارزشمندی است.) / شبهای پیشاور، سلطان
الواعظین. (شخصی نقدی بر این کتاب نوشته با نام روزهای پیشاور، لیکن نقدهای وی بسیار ضعیف و متزلزل است و در آن تهمت هایی نیز زده شده که
در کتاب شبهای پیشاور نیست و به اصطلاح از جیب خود گذاشته است. در اینترنت نوشته مناسبی دیدم در نقد روز های پیشاور که قابل استفاده است.)
/ صد و پنجاه صحابی ساختگی، علامه عسکری / و ... . )
این وضع ادامه داشت تا این که اتفاق جالبی افتاد و آن این بود که یکی از طلبه های سنی که گویا (این طور که سایت ها نوشته اند )
در مناطق سنی - شیعی رفت و آمد داشته، در مطالعاتش و احتمالا برخی از سؤا لات شیعیان علیه اهل تسنن را در مناظرات و غیره
جمع می کند و چون خود توان پاسخ دادن نداشته ، از استاد خود می پرسد و تأکید می کند که این پرسش ها باید مخفی بماند، ولی
گویا استاد او هم نتوانسته پاسخ دهد و به همین دلیل او سؤالات را به چند استاد دیگر می دهد و خلاص ه، از آن جا که ید الله فوق
ایدیهم، این نامه که حدود 150 سؤال است ، آشکار می شود. نگارنده نیز این سؤال ها را بدون کم و زیاد و عینا نقل می کند . آنچه
داخل قلاب [ ] آمده از من است (یعنی شماره های پاورقی ها و نیز توضیحات ). در پایان چند پرسش نیز داخل قلاب اضاف ه کرده
ام.
چند نکته مهم
1. بسیاری از اهل تسنن واقعا بی خبرند و نه معاند؛ آن ها از منابع خود آگاهی ندارند و من بارها و بارها این حقیقت را در
مباحثه هایی که با آن ها داشته ام، دریافته ام . من پیش بینی می کنم به زودی در دنیای انفجار اطلاعات، شاهد گرایش فوج
فوج اهل تسنن به ویژه متفکران و غیر متعصبان آن ها به سوی مذهب اهل بیت - علیهم السلام - باشیم ؛ بنابراین، در هر
مرحله ای باید نهایت ادب را نسبت به اهل تسنن حفظ کنیم که شرط پیروزی رعایت ادب است.
2. اکنون جامعه اسلامی که می رود دوران خواری خود را پشت سر بگذارد، به هیچ چ یز به اندازه وحدت نیاز ندارد؛ بنابراین،
هر مباحثه ای و هر سخنی باید مستند و علمی باشد و با ادب اسلامی و دور از جدل مذموم صورت گیرد . یادمان باشد که
درگیری غیر منطقی و بی پشتوانه به ضرر همه مسلمانان و اسلام است . به عبارت دیگر، دو چیز خار چشم دشمنان است :
یک. وحدت؛ دو . جدال احسن (مناظره علمی منطقی و دور از اتهام و دشنام و تعصب بی جا و هیاهو کردن و مانند این ها .)
و به عبارت سوم : دشمن در پی مناظره غیر احسن است و از مناظره احسن استقبال نمی کند همان طور که از وحدت متنفر
است.
٨
3. ما باید شیوه اهل بیت - علیهم السلام - در تبلیغ دین و مذهب را فرا گیریم و به همان سبک عمل کنیم . روزی بود (بعد از
واقعه حره در دهه هفتاد هجری قمری ) که بر اساس روایات مختلف همه شیعیان و در روایتی محبان اهل بیت - علیهم
السلام- در مکه و مدینه به بیست نفر نمی رسیدند ! (یعنی تقریبا صفر درصد ) لیکن روش مؤثر اهل بیت - علیهم السلام - در
تبلیغ کار را به جایی رساند که هم اکنون قریب چهارصد تا پانصد میلیون نفر شیعه وجود دارد (یعنی از 25 درصد تا 33
درصد) که قریب به اتفاق آن ها شیعه امامیه هستند.
4. بسیاری از برادران اهل تسنن و حتی برخی روحانیون آن ها از اختلافات شیعه و سنی ناراحت اند، لیکن هیچ راهی برای از
بین بردن این اختلافات نیست جز پیروی از حقیقت و حقیقت تنها در سایه بررسی غیر متعصبانه متون گذشته و پیروی از
عقل ممکن است . البته خوشبختانه وفاق در چند رکن مهم که سراپرده اسلام را بر پا داشته مانند رسالت پیامبر – صلی الله
علیه و آله - و قرآن و قبله و مانند این ها وجود دارد و همین ها آن مقدار توان دارد که مسلمانان را به یک مشت گره کرده
تبدیل کند که بر دهان استکبار فرود آید.
5. یک نکته خیلی مهم این است که بر اساس مذهب اهل بیت – علیهم السلام - پیروی از هیچ مذهبی غیر از شیعه دواز ده
امامی جایز نیست، لیکن مذاهب چهار گانه اهل تسنن به مذاهب غیر خود نیز معترف اند و مثلا شافعیان (علمای فعلی
شافعی)، حنبلیان را کافر نمی دانند و حتی برخی علمای اهل تسنن مانند شیخ شلتوت - یکی از دانشمندان آن ها - پیروی از
مذهب شیعه را نیز مجزی دانسته اند (المراجعات، نامه دهم ). (مهم: همچنین به پرسش 110 مراجعه شود .) (مفتی اعظم سابق
شخصیت برجسته اهل سنت یعنی شیخ محمود شلتوت در سال 1958 و » : بوسنی هرزگوین در باره شیخ شلتوت گفته است
در دورانی که شیخ الازهر بود، فتوایی صادر کرد که طبق آن مدارس حقوق شیعیان جعفری تأسیس و آموزش دروس حقوق
(«. در آن مدارس آغاز گشت و از همان نقطه بود که مقدمات تأسیس جماعت تقریب بین المذاهب فراهم شد
6. از بین مذاهب گوناگون، تنها مذهبی که به پشتوانه دانش اهل بیت - علیهم السلام - بنیانی استوار دارد و به خوبی از عهده
شبهات بر آمده، مذهب شیعه اثناعشری است. اگر کسی دنبال حق باشد، با مقایسه کوتاه به حقیقت پی می برد.
مقدمه
آنچه در ذیل می خوانید، پرسش های یک طلبه اهل تسنن از اساتید خود است . گفتنی است هدف از پخش این پرسش ها صرفا
آشکار شدن حقیقت است . در مورد اشکالات و سؤالاتِ ما از اهل تسنن سخن بسیار است . آقای کورانی تا کنون سه جلد کتاب
نوشته اند که فقط این اشکالات را جمع آوری کرده اند (الف سؤال و اشکال )، لیکن پرسش های ذیل چون از یک طلبه سنی بود،
برای من جالب بود، از این رو آن ها را مطرح کردم . البته این که چطور این سؤالات کشف شده و آیا این طلبه که ظاهرا مشه ور هم
هست، شیعه شده یا نه و کجاست، خبری ندارم، هرچند احتمال می دهم با جستجوی اینترنتی بتوان به برخی از پرسش ها دست
یافت.
٩
پرسش های یک طلبه اهل سنت از استاد خود
گرد آورنده: خدانظر طوقی
بخشی از پرسش هایی را که یکی از طلاب مدارس علمیه اهل سنت به نام ع . م. مرادزهی که از استاد خود جناب مولوی ط . ن.
پرسیده، نقل می کنم . این پرسش ها را وی طی نشست ها و بحث های خصوصی و گاهی سر کلاس درس از استاد خود پرسیده و
چون بی پاسخ مانده، توسط یکی از دوستان او تنظیم و در نسخه های محدود، تکثیر و به دست دیگر اساتید و حضرات مولوی ها
داده تا اگر چیزی به نظرشان رسیده پاسخ دهند.
امیدوارم مرا متّهم به » : گفتنی است این طور که برخی سایت ها نوشته اند، از این طلبه سنی کراراً شنیده شده که تأکید کرده است
طرفداری از مکتب مودودی و برلوی، و یا دیگر گرایش های اسلامی و غیر اسلامی نکنید، چون من ه میشه پیرو دیوبند بوده و هستم،
این شخص مدتی در مدارس علمیه دار العلوم زاهدان، و .« ولی انتظار داشته و دارم استادم مرا درک کند و شبهاتم را بی پاسخ نگذارد
مخزن العلوم خاش و شمس العلوم و حقّانیه ایرانشهر تحصیل و بعضاً تدریس و جهت تبلیغ به پاکستان و هندوستان مسا فرت های
فراوانی داشته و دارد؛ لذا از چهره هایی است که در قاره هند اکثراً او را می شناسند.
حفظ امانت در نقل سؤالات این مبلّغ دیو بندی که یکی از شاخه های مذهب حنفی است، گاهی با نقل تندی کلام او نسبت به شیعیان
یا دیگر مذاهب اهل تسنن همراه شده که به سهم خود از این بابت عذر خواهی می شود.
استاد بزرگوارم : به طور قطع می دانم که تمامی شبهات و اشکالات علیه مذهب ما را با قدرت پاسخ می دهی، و » : این طلبه افزوده
هیچ سؤال و ایرادی را بی پاسخ نمی گذاری، لذا پاره ای از شبهاتی را که سر کلاس، و در جمع خصوصی خودم و بعضی از شا گردان
و هم کلاسی هایم مطرح کرده، و گاهی جواب هم داده شده را دوباره مطرح می کنم تا به پاسخ آن استاد بزرگوار مزین شده، و
همگان استفاده کنند و ضمناً شبهات دیگری نیز در لابلای مطالعاتم به ذهنم رسیده و بلا جواب مانده . در خاتمه انتظار دارم که این
سؤالات تا پیش ا ز پاسخ، سرّی بماند و عناصر نفوذی از جماعت مودودی و رافضة به آن دست نیابند . چون ممکن است با القاء
«. شبهات بیشتر مخصوصاً در قشر روشنفکر، آنان را از خط و مذهب سلفیگری خدای نخواسته گمراه کنند
تذکر 1: همه تیترها و هرچه داخل قلاب است، به متن اصلی اضافه شده است.
تذکر 2: سؤالات مهم تر را با رنگ سبزآبی نشانه گذاری کرده ام.
خلیفه اول اهل تسنن
1 اسلام ابوبکر پس از پنجاه نفر
سؤال 1:آیا صحیح است که مى گویند: ابوبکر(رضی الله عنه) پس از پنجاه نفر و حتى پس از عمربن الخطاب(رضی الله عنه ) اسلام
آورد، چنان که از سعدبن أبی وقاص نقل شده است که ادعاى بعضى، مبنى بر اینکه او اولین مردى است که اسلام آورد، دروغ و کذب
[1] .« محمد بن سعد، قلت لأبی، أکان ابوبکر اولکم اسلاماً؟ فقال: لا و لقد اسلم قبله اکثر من خمسین » ؛ است
« فقد کان حینئذ جماعة ممن أسلم لکنهم کانوا یخفونه من أقاربهم ...» : 540 . عسقلانى مى گوید : 1] تاریخ طبرى 1 ]
.29 : فتح البارى 7
١٠
2 اسلام خالد بن سعید قبل از ابوبکر
سؤال 2 :آیا صحیح است که خالد بن سعید بن العاص قبل از ابوبکر(رضی الله عنه) اسلام آورده است و اولین کسى که به اعتراف 
محمد بن ابى بکر و ده ها نفر از محققان و مؤرخان اسلام آورد، حضرت على(رضی الله عنه) بود؟ چنان که در نامه اى براى معاویه
این حقیقت را اعتراف کرده و عمر(رضی الله عنه) نیز قبل از ابوبکر اسلام آورده و ابوبکر بعد از پنجاه و اندى اسلام آورد . اگر این
مطالب واقعیت داشته باشد، چرا این قدر واقعیات را وارونه می کنیم؟ و دائماً چنین مى گوییم که اولین مردى که اسلام آورد ابوبکر
بود. منظور ما از این جعلیات و دروغ پردازی ها تراشیدن فضائل بیشترى براى خلیفه اول است یا انکار فضائل حضرت على(رضی
الله عنه) براى ما مهم است؟
فکان اول من أجاب و أناب و آمن و صدق و وافق فأسلم، وسلّم، اخوه و ابن عمه علی و هو السابق المبرز فی » : 1 نامه فرزند ابوبکر
[2].« کلِّ خیر، اول الناس إسلاماً
[3].« اِنَّ خالد بن سعید بن العاص أسلم قبل أبی بکر الصدیق » : 2 ابوالیقظان مى گوید
[ 3 سعد وقاص مى گوید: ابوبکر اولین کسى نبود که مسلمان شد، بلکه قبل از او بیش از پنجاه نفر مسلمان شدند.[ 4
[ 4 زهرى مى گوید: عمر پس از چهل و اندى نفر از مرد و زن، اسلام آورد.[ 5
.188 : 2]شرح نهج البلاغه 3 ]
4]محمد بن سعد، قلت لأبی: أکان ابوبکر اولکم اسلاما فقال : لا ولقد ] .278 : 3]المستدرک على الصحیحین 3 ]
.540 : اسلم قبله أکثر من خمسین... تاریخ طبرى 1
.274 : 269 صفة الصفوة 1 : 5]تاریخ الاسلام (السیرة النبویة) 180 طبقات ابن سعد 3 ]
3 نقش ابوبکر در جنگ ها
سؤال 3: آیا صحیح است که مى گویند حضرت ابوبکر(رضی الله عنه) در جنگ ها و جهاد هیچ نقشى نداشته، حتى یک بار دست به
شمشیر نبرده است و یک تیر به طرف دشمن نیانداخته و قطره اى از خون کفار را به زمین نریخته است ؛ چنان که ابوجعفر اسکافى
این مطلب را فرموده است:
[6].« لم یرم ابوبکر بسهم قط و لاسلّ سیفاً و لا اراق دماً »
[ با این حال چرا ما او را جزء مجاهدان و جهاد او را از جهاد حضرت على(رضی الله عنه) بالاتر مى دانیم.[ 7
آیا اگر روافض به ما سلفى ها بگویند: شما درباره حضرت ابوبکر(رضی الله عنه) غلو مى کنید، ما چه جوابى داریم؟
[مهم: عایشه نقل کرده است : پدرم با به یاد جنگ احد افتادن، گریه مى کرد و مى گفت: من نخستین کسى بودم که از جنگ فر ار کردم .
( کنز العمال، ح 030025 .« کنت أول من فاء یوم أحد ..»)
حال با توجه به آیات 15 و 16 سوره انفال، که در باره جنگ بدر نازل شده است، این رفتار ابوبکر چگونه توجیه می شود:
مصِیر ؛ ترجمه : اى اهل ایمان ! هنگامى که با کافران در حالى که بر ضد شما لشکرکشى مى کنند روبرو مى شوید، به آنان پشت نکنید [و نگریزید .] و هر کس در آن موقعیت به آنان پشت کند [و بگریزد ] سزاوار خشمى از سوى خدا
١١
شود و جایگاهش دوزخ است ودوزخ بازگشت گاه بدى است مگر [اینکه گریزش براى انتخاب محلى دیگر ] جهت ادامه نبرد بادشمن ،
یا پیوستن به گروهى [تازه نفس از مجاهدان براى حمله به دشمن ] باشد.
توجه داشته باشیم جنگ بدر قبل از جنگ احد است!]
173 : 7] فخر رازى در تفسیر خود جهاد ابوبکر را از جهاد على أفضل مى داند. 10 ] 293 : 6]شرح نهج البلاغه 13 ]
4 یار غار پیامبر، ابوبکر یا عبدالله بن بکر؟
سؤال 4: آیا صحیح است که مى گویند یار غار حضرت پیامبر صلى الله علیه و سلّم ابن بکر عبداللّه بن بکر بن اریقط همان
راهنما و دلیل پیامبر صلى الله علیه و سلّم بوده و نه حضرت ابوبکر (رضی الله عنه).[ 8] و این تشابه و تقارب إسمى سبب شده که
آن را ابوبکر بخوانیم.
نحن » : چون اولاً: حضرت ابوبکر در هیچ کجا به این فضیلت اعتراف نکرده است، در حالی که در روز سقیفه به کمتر از آن اشاره کرد
[9].« عشیرة رسول اللّه و اوسط العرب أنسابا و لیست قبیلة من قبائل العرب الا و لقریش فیها ولادة
[ ثانیاً: به گفته عسقلانى، از تابعین کسانى بودند که منکر ارتباط داشتن آیة غار با ابوبکر بودند؛ همانند ابوجعفر مؤمن طاق .[ 10
[ ثالثاً: حضرت عائشه(رضی الله عنه) تصریح دارد که هرگز آیه اى در حق ما نازل نشده است.[ 11
.« لم ینزل اللّه فینا شیئاً من القرآن »
رابعاً: معروف است که ابوبکر(رضی الله عنه) در مدینه به استقبال پیامبر صلى الله علیه و سلّم آمد و این بدان معناست که
ابوبکر(رضی الله عنه ) همراه پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم نبوده است.
[ خامساً: وجود حدیث صحیح دال بر این که هنگام هجرت به غار، حضرت تنها بود.[ 12
سادساً: آن قیافه شناس فقط آثار و جاى پاى پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم را دید و هرگز سخن از ابوبکر (رضی الله عنه ) به
[ میان نیاورد [ 13 ] و از یحیى بن معین تشکیک در آن فهمیده مى شود.[ 14
سابعاً: طبق روایت بخارى و دیگران، ابوبکر جزء اولین گروه از مهاجرین بوده و قبل از پیامبر صلى الله علیه و سلّم وارد مدینه
[ شده و در نماز جماعت گروه اول از مهاجرین شرکت مى کرد.[ 15
؛42 : 11 ]صحیح بخارى 6 ] 115 : 10 ]لسان المیزان 5 ] 205 : 9]البدایة و النهایة 6 ] .176 : 8]البدایة و النهایة 3 ]
13 ]فتوح البلدان ] .205 : 12 ]البدایة و النهایة 6 ] .90 : 96 ؛ الاغانی 16 : 199 ؛ البدایة و النهایة 8 : تاریخ ابن الاثیر 3
128 ، کتاب الاذان ج 4 ص 240 ، کتاب الاحکام باب : 15 ]صحیح بخارى 1 ] .26 : 14 ]تهذیب الکمال 29 ] 64 : 1
. 261 و 307 : 179 ج 7 : 89 ، فتح البارى 13 : إستقضاء الموالی و استعمالهم، سنن البیهقى 3
5 ملعون بودن اجماع بدون على (ع)
سؤال 5: این که گفته مى شود خلافت ابوبکر(رضی الله عنه) اجماعى بوده، آیا صحیح است که مى گویند: حضرت على(رضی الله عنه)
لعنة اللّه على کل اجماع » : و یاران ایشان ضمن آنان نبوده، و چنین اجماعى مورد لعنت خداوند است؛ چنان که امام ابن حزم مى گوید
[16].« یخرج منه علی بن أبی طالب ومن بحضرته من الصحابة
١٢
.345 : 16 ]المحلى 9 ]
6 خلافت ابوبکر فلتة من فلتات الجاهلیة
سؤال 6: آیا صحیح است آنچه را که مى گویند: خلافت ابوبکر(رضی الله عنه) نه با شورى بوده و نه با إجماع مسلمانان، بلکه فقط و
فقط با اشاره و رأى یک نفر و آن هم عمر بن الخطاب(رضی الله عنه)بوده است. اگر چنین باشد: آیا راستى بر تمامى مسلمانان تبعیت
از یک نفر که خود در آن وقت خلیفه هم نبوده بلکه یکى از آحاد مسلمین و شهروند بلاد اسلامى شمرده مى شده واجب و لازم
است؟ و اگر کسى تبعیت نکند چرا مهدور الدم است؟ آیا این یک نفر بر تمامى بشریت تا قیام قیامت قیم است؟ !
جمعى از علماء ما اهل سنت همانند ابویعلى [ 17 ] حنبلى 458 ه و قرطبى [ 18 ] ت 671 ه و غزالى [ 19 ] ت 478 ه . و
عضدالدین [ 20 ] ایجى 756 ه و محى الدین [ 21 ] عربى مالکى ت 543 ه : وجود هر گونه اجماعى را اساساً انکار کرده، بلکه آن را
غیر لازم دانسته اند.
[مهم: عمر بن خطاب بیعت با ابوبکر را مذمت کرد و شتابزده خواند و مردم را از تکرار چنین عملی ناشایستی به شدت منع کرد !!!!!!
کانت بیعةُ أبی بکر فَلتَةً وق ى اللَّه المسلمینَ شرَّها فمن عادإلى مثلِها فَاقتُلوه؛ ترجمه : بیعت با ابوبکر امرى بود بدون » : وی گفته است
صحیح ) «. تدبیر و مشورت و دقت بود که خدا مسلمانان را از شرّ آن نگاه داشت؛ پس هرکس چنین کارى را تکرار کند، او را بکشید
بخارى، ح 6328 ، مسنداحمد، ح 368 ؛ سیره ابن هشام ، ج 2، ص 658 ؛ شرح ابن ابى الحد ید، ج 1، ص 123 و 124 ؛ الصواعق
المحرقه، ص 21 ؛ تاریخ الطبرى، سنه 11 ، حدیث سقیفه.)
ابن حماد گفته:
اما عمر قام فى حزبه / و قال اسمعوا ما اقله وعوه
ألا إنّ بیعتکم فلتة / فمن عاد فى مثلها فاقتلوه
دیگری گفته:
کانت مبایعتى عتیقا فلتة / أخسرت میزانى بها اخسارا
دعبل نیز گفته:
تراث بلا قربى و ملک بلا هدى / و حکم بلا شورى ، بغیر هداة
و ما سهلت تلک المذاهب فیهم / على الناس الابیعة الفلتا ت]
17 ]ابویعلى حنبلى مى گوید: لا تنعقد الا بجمهور أهل العقد والحل من کل بلد، لیکون الرضا به عاماً، والتسلیم لإمامته ]
اِجماعاً. وهذا مذهب مدفوع ببیعة أبی بکر على الخلافة بأختیار من حضرها ولم ینتظر ببیعته قدوم غائب عنها (الاحکام
( السلطانیة ص 33
18 ]قرطبى مى گوید: فإن عقدها واحد من أهل الحلّ والعقد فذلک ثابت ویلزم الغیر فعله، خلافاً لبعض الناس حیث ]
.272 : جامع أحکام القرآن 1 « قال: لاینعقد الا بجماعة من أهل الحلِّ والعقد، ودلیلنا : أنَّ عمر عقد الببعة لأبی بکر
19 ]غزالی امام الحرمین مى گوید: اعلموا أنه لا یشترط فی عقد الإمامة الاجماع بل تنعقد الامامة وإن لم تجمع الأمة على ]
عقدها، والدلیل علیه أن الأمامة لما عقدت لأبی بکر ابتدر لإمضاء أحکام المسلمین ولم یتأن لانتشار الأخبار الى من نأی
من الصحابة فی الأقطار ولم ینکر منکر، فاذا لم یشترط الاجماع فی عقد الإمامة، لم یثبت عدد معدود ولا حد محدود .
١٣
. فالوجه الحکم بأنَّ الأمامة تنعقد بعقد واحد من أهل الحلِّ والعقد. الارشاد فی الکلام: 424
20 ]عضد الدین ایحى: ت 756 ه . ]
واذا ثبت حصول الإمامة بالأختیار والبیعة فاعلم أن ذلک لایفتقر الى الإجماع، اذ لم یقم علیه دلیل من العقل والسمع
بل الواحد والإثنان من أهل الحلِّ والعقد کاف، لعلمنا أن الصحابة مع صلابتهم فی الدین اکتفوا بذلک، کعق د عمر لأبی
بکر، وعقد عبد الرحمن بن عوف لعثمان ولم یشترطوا اجتماع من فی المدینة فضلا عن اجتماع الأُمة، هذا ولم ینکر
.351 : المواقف فی الکلام 8 «. علیه أحد، وعلیه انطوت الأعصار الى وقتنا هذا
لایلزم فی عقد البیعة للأمام أن تکون من جمیع الأنام بل یکفی لعقد ذلک إثنان » : 21 ]ابن العربی المالکی ( 543 ): قال ]
.229 : شرح سنن الترمذی 13 .« أو واحد
7 مخالفت مهاجر و انصار با بیعت
سؤال 7: آیا صحیح است که مى گویند: تمامى انصار، و جمع بزرگى از مهاجرین با بیعت ابوبکر(رضی الله عنه) مخالف بودند. چنان که
حین توفى اللّه نبیه أنَّ الانصار خالفونا، واجتمعوا بأسرهم فی سقیفة بنی » : عمربن الخطاب(رضی الله عنه) تصریح کرده و مى گوید
[22].« ساعدة وخالف عنا علی والزبیر ومن معهما
هنگام رحلت رسول خدا صلى الله علیه و سلّم أنصار با ما مخالف بوده و مخالفت کردند، و همگى در سقیفه بنى ساعده گِ رد هم
آمده، و حضرت على و زبیر و همراهان آنان نیز با ما مخالف بودند، بنابر این چگونه مدعى هستیم که خلافت ابوبکر(رضی الله عنه )
بإجماع و اتفاق مسلمین بوده؟
8 کتاب المحاربین، باب رجم الحبلى. : 22 ]صحیح بخارى 26 ]
8 خوددارى على (ع) از بیعت با ابوبکر
سؤال 8: آیا صحیح است که مى گویند حضرت على(رضی الله عنه) هرگز با ابوبکر بیعت نکرده است و مشت دست خود را بسته بود
و هر چه تلاش کردند نتوانستند آن را براى بیعت باز کنند! به ناچار ابوبکر دست خود را روى دست على و به عنوان بیعت على
فقالوا له: مد یدک فبایع، فأبى علیهم فمدوا یده کرها فقبض على أنامله فراموا بأجمعهم فتحها فلم » : گذارد؛ چنان که مسعودى مى گوید
23 ] باز هم مى گوییم که بیعت با اجماع اهل حل و عقد بوده است؟ ].« یقدروا فمسح علیها ابوبکر وهى مضمومة
و [بر این اساس و در این رابطه] حدیث (على مع الحق والحق مع علی یدور معه حیثما دار) [ 24 ] یعنى على با حق است و حق با
على است و به هر سمت و سوئى برود، حق به همراه او مى رود، را چگونه مى توان تفسیر کرد؟
244. : 23 ]اثبات الوصیة: 146 . الشافی 3 ]
592 ح 3714 ، مناقب الخوارزمی : 176 ح 214 ، فرائد السمطین : 125 ، جامع الترمذی 5 : 24 ]مستدرک الحاکم 3 ]
.130 : 1ح 140 ، شرح المواهب اللدنیه 7 : 177
١٤
9 ارزیابى حضرت على (ع) در مورد حکومت ابوبکر و عمر
سؤال 9: آیا صحیح است که مى گویند: حضرت على(رضی الله عنه) و عباس بن عبدالمطلّب عم پیامبر اکرم حکومت ابوبکر و
عمربن الخطاب(رضی الله عنه) را حکومت هاى بر اساس دروغ و خیانت، پیمان شکنى و گناهکارى مى دانستند . و تا آخر عمر
فلما توفی رسول اللّه قال ابوبکر : » : نظرشان همین بود. در صحیح مسلم آمده که، عمربن الخطاب به حضرت على و عباس مى گوید
أنا ولی رسول اللّه، فجئتما تطلب میراثک من ابن أخیک و یطلب هذا میراث إمراءته عن أبیها، فقال ابوبکر قال رسول اللّه: ما نُورث ما
ترکنا صدقة، فرأیتماه کاذباً آثما، غادراً خائناً، واللّه یعلم اِنه لصادق بار راشد تابع للحق ثم توفی ابوبکر وأنا ولی رسول اللّه صلى الله
[25].« علیه و سلّم و ولی أبی بکر فرأیتمانی کاذباً آثما غادراً خائناً
287 ، کتاب النفقات، باب 3 حبس نفقه : 143 کتاب الجهاد باب حکم الفیء بخارى، 3 : 25 ]صحیح مسلم 3 ]
262 کتاب الاعتصام بالکتاب و السنة، باب ما یکره من التعمق و التنازع و ج 4، ص : الرجل قوت سنته على اهله و ج 4
165 ، کتاب الفرائض، باب قول النبی لا نورث ج 2، ص 187 و کتاب الخمس ج 2 ص 187 باب فرض الخمس .
10 مهارت بخارى در حذف و سانسور
سؤال 10 : آیا صحیح است که مى گویند امام بخارى همین حدیث را در بیش از چهار جاى از کتاب خود آورده، ولى این عبارت 
دروغگو، خائن، پیمان شکن و گناهکار را حذف کرده است و به جاى آن عبارت کذا و کذا و یا عبارت کلمتکما واحدة آورده
است، تا بدین ترتیب نظر منفى اهل بیت پیامبر صلى الله علیه و سلّم نسبت به حکومت حضرت ابوبکر و عمر رضى الله عنهما ،
معلوم نشود؟
مى گویند: امام بخارى، در باب خمس، و نفقات، و الاعتصام، و فرائض؛ روایت را نقل کرده، ولى در آن تصرف و تغییر داده است، در
.« تزعمان أن ابابکر کذا وکذا » : کتاب نفقات گفته است
.« ثم جئتمانی و کلمتکما واحدة » : و در فرائض گفته
[نکته مهم : متأسفانه در زمانه ما نیز سانسور ادامه دارد . برخی منابع اهل تسنن – چاپ های و برخی نرم افزارهای اخیر - با چاپ
های ق بل و نسخه های خطی موجود متفاوت است . البته این تفاوت گاه یک کلمه یا نصف سطر است؛ لذا برخی از اهل تسنن به منابع
اخیر مراجعه می کنند و فکر می کنند شیعه دروغ می گویند، در حالی که حقیقت جز این است . مثال های تحریف زیاد است آن چنان
که صدای خود اهل تسنن را نیز در آ ورده و با جستجوی ساده در گوگل موارد زیادی یافت می شود حتی از وبلاگ های دلسوزان
اهل تسنن چون عاقلان می دانند اگر این مطلب نزد مردم ثابت شود، دیگر هیچ اعتباری برای کتبشان نمی ماند و حقانیت شیعه ثابت
می شود؛ یک نمونه تحریف این است:
صحیح بخاری , چاپ دار الفکر – بیروت:
١٥
١٦
١٧
اینجا بخاری حدیثی را درباره متعه (ازدواج مؤقت) نقل می کند که ترجمه کامل آن عبارت است از :
عمران بن حصین می گوید : آیه متعه در کتاب خدا نازل شد و ما این کار را با رسول خدا (ص) انجام دادیم و آیه ای در تحریم آن »
نازل نشد و تا وقتی که نبی اکرم (ص) از دنیا رفتند، آن را منع نکردند، بعد کسی آمد و به رأی خودش عمل کرد، محمد گفت : می
.« گویند أو عمر بود
توضیح :
آنجا که می گوید : " کسی آمد و به رأی خودش عمل کرد" منظورش این است که : کسی آن را (ازدواج مؤقت ر ا) تحریم کرد
یعنی : محمد بن اسماعیل بخاری( صاحب خود کتاب) گفت : او « محمد گفت : می گویند أو عمر بود » : وآنجایی هم که می گوید
عمر بوده است.
حالا نکته اینجا است که متاسفانه و برای حفظ آبروی بعضی ها ونفی کردن عمل آن ها به خلاف سنت پیامبر (ص) آمده اند در چاپ
های جدید این جمله را برداشته اند:
!!!« محمد گفت : می گویند أو عمر بود »
عکس ها و مستندات ذیل را نگاه کنید:
توجه خواهید کرد این جمله در سه چاپ:
دار احیاء التراث العربی، بیروت ؛
دار الکتب العلمیة، بیروت؛
دار المعرفة، بیروت؛
نیست وحذف شده و در آن تحریف شده است!!
دار احیاء التراث العربی بیروت:
١٨
١٩
دار الکتب العلمیة – بیروت:
دار المعرفة بیروت:
٢٠
و ... ]
٢١
11 توطئه ترور حضرت على (ع) توسط ابوبکر
سؤال 11 : آیا صحیح است که ابوبکر(رضی الله عنه) توطئه ترور حضرت على را طراحى کرد و این مأموریت را به خالدبن ولید
واگذار نمود؟ ولى از اجراى آن و لو رفتن نقشه و عواقب آن ترسید و آن را در نماز لغو کرد.[ 26 ] چنان که سمعانى آن را نقل مى کند.
آیا باز هم مى توان ادعا کرد که روابط آن دو حسنه بوده و به یکدیگر احترام مى گذاشتند.؟
26 ] سمعانی :روى عنه اى الرواجنی حدیث ابى بکر انه قال لا یفعل خالد ما أمر به . سألت الشریف عمر بن ابراهیم ]
الحسینی بالکوفة عن معنى هذا الأثر فقال: کان أمر خالد بن الولید أن یقتل علیا ثم ندم بعد ذلک فنهى عن ذلک .
.95 : الأَنساب 3
12 از اصول دین بودن امامت
سؤال 12 : آیا درست است آنچه را که علماى ما، مخصوصاً بیضاوى، درباره امامت مى گویند: که از عظیم ترین مسائل اصول دین
است و مخالف با آن موجب کفر و بدعت است.
[27].« إنَّ الامامة من اعظم مسائل اصول الدین. التی مخالفتها توجب الکفر والبدعة »
راستى منظور کدام امام است؟ منظور امامت ابوبکر(رضی الله عنه) است که نه پشتوانه اجماع و مردمى را دارد، و نه دلیل افضلیت
چنان که دلیل آن گذشت. بلکه فقط و فقط به اشاره و نظر یک نفر آن هم جناب عمر بن الخطاب (رضی الله عنه ) بود؟
آیا واقعاً چنین امامتى از اصول دین است؟ و مخالفت با آن موجب کفر و بدعت است !؟
یا منظور امامتى است که خداوند عزوجل آن را جعل کرده (انی جاعلک للناس إماماً) [ 28 ] و پیامبر اکرم مبلّغ و (تبلیغ کننده ) از
آن است؟
. 28 ]البقرة: آیه 124 ] .220 : 27 ]الصوارم المحرقة 3 ]
13 افضل، پیامبر (ص) یا ابوبکر؟!
سؤال 13 : آیا صحیح است که ما اهل سنت، ابوبکر(رضی الله عنه) را از پیامبر اکرم بالاتر مى دانیم؟ و مى گوئیم که زنى نزد پیامبر
آمده و گفت خواب دیدم درختى که در خانه ام هست شکسته، پیامبر فرمود شوهرت مى میرد.، او ناراحت شد و از محضر حضرت
بیرون آمد و در راه ابوبکر را دید و خواب را براى او تعریف کرد. ابوبکر گفت: شوهرت از سفر باز مى گردد. همان طور هم شد، آن
زن روز بعد به عنوان گلایه نزد پیامبر آمد و اعتراض کرد، ناگهان جبرئیل نازل شد و گفت: خدا شرم دارد از این که دروغ بر زبان
[ ابوبکر صدیق جارى کند، یعنى بر زبان پیامبر دروغ جارى بشود تا مبادا شخصیت ابوبکر زیر سؤال برود.[ 29
یا محمد! الذی قلته هو الحق، و لکنَّ لما قال الصدیق إنّکِ تجتمعین به فی هذه اللیلة. إستحیا اللّه منه أن یجری على لسانه الکذب »
.« لانه صدیقٌ فأحیاه کرامة له
.184 : 29 ] نزهة المجالس 2 ]
٢٢
14 آتش زدن احادیث پیامبر صلى الله علیه و سلم
إن الخلیفة أبابکر أحرق » : سؤال 14 : آیا صحیح است که مى گویند خلیفه اول احادیث پیامبر را آتش مى زد؟ متقى هندى مى گوید
[30].« خمس ماءة حدیث کتبه عن رسول اللّه
یعنى ابوبکر(رضی الله عنه) پانصد حدیثى را که از پیامبر صلى الله علیه و سلّم نوشته بود به آتش کشید.
[البته عمر بن الخطاب نیز همین کار را کرد . برخی گفته اند برای این بود که سخن پیامبر - صلى الله علیه وآله- تحریف نشود، ولی
این توجیه مانند آن کسی است که می خواست چشم کسی را اصلاح کند، آن را کور کرد ! آن ها می توانستند افرادی را برای حفظ و
تکثیر و ثبت احادیث پیامبر - صلى الله علیه وآله - بگمارند و به شیوه معاندان و بدخواهان عمل نکنند . برخی می گویند نقل احادیث
پیامبر - صلى الله علیه وآله- به معنای نقل فضائل حضرت علی (ع) و نقد بدعت های و انحراف های آنان بوده است ... .]
.285 : 30 ]کنز العمال 10 ]
15 حسن روابط ابوبکر و عمر و فحاشی نزد پیامبر (ص)
سؤال 15 : آیا صحیح است که مى گویند: حضرت عمر و ابوبکر(رضی الله عنه)با هم روابط حسنه اى نداشتند و یک بار در محضر
پیامبر با هم درگیر شده و با صداى بلند با هم برخورد کردند و سپس آیه (لا ترفعوا اصواتکم فوق صوت النّبی ) [ 31 ]... در نکوهش
آنان نازل گردید؟! [ 32 ] [آنچه ابوبکر در آن جلسه گفته افتضاح است. ابوبکر در محضر پیامبر اکرم - صلى الله علیه وآله- به عروة
صحیح بخارى، ح 2529 . از ترجمه این عبارت ) « امصص ببظر الات » : بن مسعود سخن بسیار زشت و ناسزایى بسیار رکیک گفت
قبیح معذوریم، به کتب لغت مراجعه نمایید.) قسطلانى در شرح خود بر صحیح بخارى مى گوید: این عبارت از بدترین و قبیح ترین
فحش هاى عرب است.( ارشاد السارى لشرح صحیح البخارى، ج 4، ص 446 ، دار احیاء التراث العربى.)]
و یک بار در دوران خلافت ابوبکر، او سند مالکیت زمینى را به دو نفر داده و آن را امضاء کرده بود و عمر در آن نامه و روى امضاء
[ ابوبکر آب دهان انداخته و آن را پاره کرد. [ 33
و نظر عمر(رضی الله عنه) این بود که حسد ده جزء است، نُه جزء آن در ابوبکر(رضی الله عنه) و یک جزء دیگر آن در تمامى قریش
[ است و ابوبکر در آن جزء نیز شریک است .[ 34
. 31 ]حجرات: آیه 2 ]
32 ]کاد الخیران أن یهلکا: ابوبکر و عمر. لما قدم على النبی وفد بنی تمیم أشار احدهما بالاقرع واشار الاخر بغیره . ]
قال ابوبکر لعمر: إنما اردت خلافی، فقال عمر: ما اردت خلافک فارتفعت اصواتهما عند النبی فنزلت یا ایها الذین آمنو لا
190 کتاب التفسیر الحجرات. : 6 بخارى ج 3 : ترفعوا.. مسند احمد 4
.252 : 33 ]الدر المنثور 3 ]
: 34 ]شرح ابن أبی الحدید 30.1 ]
خلیفه دوم اهل تسنن
٢٣
16 مسئله شک کردن عمر بن الخطاب در اسلام خویش
سؤال 16 : آیا صحیح است که مى گویند: حضرت عمربن الخطاب در اسلام خود شک داشت و عقیده داشت که جزء منافقین است .
امام ذهبى در تاریخ خود آورده است که حضرت عمر از حذیفة بن الیمان عاجزانه مى خواست که به او بگوید: آیا جزء منافقان هستم
یا نه؟
حذیفة أحد أصحاب النبی ...کان النبی صلى الله علیه و سلّم أسرّ اِلیه أسماء المنافقین ... وناشده عمر باللّه : أنا من »
[35].«...؟ المنافقین
11: 25 ؛ جامع البیان. 16 : 35 ]تاریخ الاسلام (الخلفاء) 494 ؛ البدایة والنهایة 5 ]
17 افسانه خودکشى پیامبر (ص)
سؤال 17 : آیا صحیح است که پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم هر زمان که آمدن وحى برایشان به تأخیر مى افتاد؛ یا قصد
خودکشى مى کرد، و کراراً مى خواست خود را از فراز قلّه پرت کند و یا در نبوت خود به شک افتاده و گمان مى کرد که وحى به
خانه عمر بن الخطاب (رضی الله عنه ) انتقال یافته و ایشان از این پس پیامبر شده است؟
و فَتَر الوحی فترة، حتى حزن النبی فیما بلغنا حزناً غدا منه مراراً، کی یتردى من رؤوس شواهق الجبال، فکلما » : امام بخارى مى گوید
اوفى بذروة جبل، لکی یلقی منه نفسه، تبدى له جبرئیل فقال: یا محمد انک رسول اللّه حقاً. فیسکن لذلک جأشه، و تقَر نفسه، فیرجع
[36].«... فاِذا طالت علیه فترة الوحی غدا لمثل ذلک
[37].« ما احتبس عنی الوحی قط إلا ظننته قد نزل على آل الخطاب » : و به پیامبر صلى الله علیه و سلّم نسبت داده شد که فرمود
. 36 ]صحیح بخارى کتاب التعبیر 2982 کتاب الانبیاء 3392 کتاب التفسیر 4953 . الامام البخارى 142 ]
178 : ما أبطأ عنی جبرئیل إلاّ ظننت أنه بعث الى عمر. 37 ]الارشاد: 319 شرح نهج البلاغه 12 ]
18 مسئله کندی ذهن عمر بن الخطاب
سؤال 18 : آیا صحیح است که حضرت عمر(رضی الله عنه) بسیار کُند ذهن و دیرفهم بودند، و تنها سوره بقره را طى دوازده سال تلاش
فرا گرفت و به شکرانه این پیروزى، یک شتر قربانى کرد.
[38].« قال ابن عمر : تعلّم عمر البقرة فی اثنتی عشرة سنة، فلما تعلّمها نحر جزورا » : امام ذهبى مى گوید
39 ] یعنى حضرت عمر(رضی ] «... کان عمر لم یفهم » : و همچنین درباره آیه کلالة، آن را درک نمى کرد و طبق نقل جصاص و سیوطى
الله عنه) مطلب را نمى فهمید و درک نمى کرد.
. 38 ]تاریخ الاسلام) الخلفاء) 267 ]
39 ]عن سعید بن المسیب أن عمر سأل رسول الله: کیف یورث الکلالة؟ قال: اولیس قد بین الله ذلک ثم قرآ : و ان ]
الى « کان رجل یورث کلالة او امراة، الى آخر الایة، فکان عمر لم یفهم، فانزل الله... یستفتونک قل الله یفتیکم فى الکلالة
اخر الایه، فکان عمر لم یفهم، فقال لحفصة: اذا ارایت من رسول الله طیب نفس. فاسألیه عنها ! فقال : أبوک ذکر لک
؛ 79 : هذا ما آرى اباک یعلمها ابداً! فکان یقول: ما أرانى اعلمها ابداً و قد قال رسول الله، ما قال . کنزالعمال، 11
.110 : 2 ؛ احکام القران، جصاص حنفى 2 : الدرالمنثور 249
٢٤
19 نارضایتى مردم از خلافت عمر
سؤال 19 : آیا صحیح است که مى گویند، مردم از تعیین عمر به خلافت توسط ابوبکر ناراضى بودند و توسط طلحة بن عبیداللّه
[ نارضایتى خود را از یک فرد تندخو و خشنى همچون عمر، اظهار داشتند.[ 40
40 ]عن عثمان بن عبیدالله بن عبدالله بن عمر، قال: لما حضرت ابابکر الوفاة دعا عثمان فأملى علیه عهده، ثم أغمی على ابى بکر قبل ]
ان یملى احدأ، فکتب عثمان: عمربن الخطاب. فأفاق ابوبکر فقال لعثمان کتبت احدأ فقال: ظننت لما بک و خشییت الفرقة فکتبت عمر
بن الخطاب. فقال: یرحمک الله اما لو کتبت نفسک لکنت لها اهلا. فدخل علیه طلحة بن عبیدالله. فقال: انا رسول من ورائى الیک،
یقولون: قد علمت غلظة عمر علینا فى حیاتک فکیف بعد وفاتک اذا اُفضِیت الیه اُمورنا والله سأئلک، فانظر ما أنت قائل؟... کنز العمال
.678 : 5
20 مسئله نا آگاهی خلیفه از حکم تیمم
سؤال 20 : آیا صحیح است آنچه را که مى گویند حضرت خلیفه ثانى در دوران خلافتش حکم تیمم را نمى دانست و اگر کسى از او
مى پرسید در صورت جنابت و نبودن آب تکلیف چیست؟ در جواب مى گفت: نماز را ترک کن تا آب پیدا شود! و اگر تا دو ماه هم
آب نمى یافت حضرت خلیفه نماز نمى خواند. [این روایت جای تعجب دارد! چطور ممکن است بگوییم او حکم تیمم را در حدود ده
الی بیست سال یاد نگرفته است؟ با توجه به اخلا قی که از عمر بن خطاب سراغ داریم و موارد مشابه، به نظر می رسد وی این حکم
را نپذیرفته ولی چون حریف مردم نشده که ترک کنند، بعدها اهل تسنن گفتند که وی آگاه نبوده است؛ یعنی نوعی تطهیر از این بدعت
که موفق به انجام آن نشده، وجود دارد . البته این حدس من است، ولی اگ ر علت صرفا ندانستن آن حکم هم باشد - با توجه به آن
زمان که نبود آب زیاد رخ می داده و این همه مسافرت و جنگ - بسیار بسیار زشت است . قرآن در سوره بقره در داستان طالوت و
جالوت، علت سروری و ریاست و فرماندهی طالوت بر دیگران را علم و قدرت وی دانسته است. (بقره، ) با توجه به این مسئله چطور
چنین کسی به حکمرانی پذیرفته می شود در حالی که یکی از مهم ترین رکن ریاست و حکمرانی را ندارد (البته در مورد رکن دوم
(قدرت) هم بحث است که در جای دیگر به آن می پردازیم)؟ ]
کنا عند عمر فأتاه رجل، فقال: یا أمیر المؤمنین ربما نمکُثُ الشهر والشهرین ولا نجد الماء؟ فقال » : امام نسائى چنین روایت مى کند
[41] « ... عمر: أما أنا فاذا لم أجد الماء لم أکن لأُصلی حتى أجد الماء
اگر جنب باشم و آب یافت » : 168 امام بخارى همین حدیث را آورده ولى آنجا که عمر مى گوید : 41 ]سنن نسائی 1 ]
را به احترام آبروى عمر(رضی الله عنه)، حذف مى کند. تا مبادا متهم به ناآگاهى از احکام « نشود نماز نمى خوانم
70 باب المتیمم هل ینفخ فیهما. : اسلام. و سبک شمردن نماز و ترک آن بشود. بخارى 1
21 ایستاده بول کردن دو فقیه ؟!
سؤال: 21 آیا صحیح است که مى گویند حضرت عمر بن الخطاب(رضی الله عنه)و فرزند ایشان حضرت عبداللّه بن عمر(رضی الله عنه)،
دو تن از فقهاى بزرگ ما سلفیان ایستاده بول مى کردند؟
٢٥
چنان که امام مالک در موطّا مى فرماید:
[42].« عن عبداللّه بن دینار، قال :رأیت عبداللّه بن عمر یبول قائماً »
یعنى عبداللّه بن عمر را دیدم که ایستاده بول مى کرد.
[43] «... عن عمر : رآنی النبی و أنا أبول قائماً فقال : یا عمر لا تبل قائما » : و امام ترمذى مى فرماید
یعنى هنگامى که پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم مرا دید که ایستاده بول مى کنم، فرمود : اى عمر، ایستاده بول نکن .
44 ] یعنى ایستاده بول کردن براى حفظ ].« البول قائماً أحفظ للدبر » : و امام عسقلانى در توجیه کار عمر(رضی الله عنه) مى فرماید
نشیمن خوب است. و همو مى گوید :ثابت شده که عده اى از صحابه کرام پیامبر صلى الله علیه و سلّم از جمله حضرت عمر بن
الخطاب ایستاده بول مى کردند.
45 ] ابوبکر و عمر مقتداى و پیشوا و راهنماى ] « اقتدوا باللذین من بعدى » آیا ما که حضرت عمر(رضی الله عنه) را طبق حدیث
خود قرار مى دهیم، واجب است ایستاده بول کنیم و یا از فعل حضرت عمر تنها جایز بودن استفاده مى شود و آیا در این صورت
ترشحات بول موجب نجاست لباس نمى شود؟ و آیا فعل حضرت عمر با فرمایش پیامبر اکرم که فرمود: ایستاده بول کردن جفاست 
46 ] چگونه قابل جمع است و بالاخره ما پیروان سلف صالح و ما وهابیان در این کار از پیامبر ].« من الجفاء ان یبول الرجل قائماً »
اکرم صلى الله علیه و سلّم تبعیت کنیم یا از حضرت عمر(رضی الله عنه)؟
45 ]سنن ] .277 : 262 ارشاد الساری 1 : 44 ]فتح الباری 1 ] .18 : 43 ]سنن الترمذی 1 ] .60 : 42 ]الموطا 1 ]
.630 : الترمذی 5
.135 : 46 ]عمدة القاری 3 ]
22 سرگذشت ازدواج عمر با ام کلثوم
سؤال 22 : مى گویند جریان ازدواج عمربن الخطاب با ام کلثوم دختر حضرت على(رضی الله عنه)از اکاذیب و اساطیر است . چون ؛
اولا: در هیچ یک از صحاح ستة تفصیل جریان نیامده است.
ثانیاً: به گفته بعضى از محققان اسلامى. حضرت على(رضی الله عنه)دخترى به نام ام کلثوم نداشته [ 47 ] بلکه کنیه حضرت زینب بوده
است، و ایشان هم با عبدالله بن جعفر ازدواج کرده بود.
ثالثاً: تشابه اسمى شده، و عمر درخواست ازدواج با ام کلثوم دختر ابوبکر را کرده بود که آن هم در ابتدا مورد موافقت قرار گرفت ولى
[ پس از آن با مخالفت عائشه رو به روگردید و انجام شد.[ 48
[طبری می نویسد : خلیفه ابتدا از دختر ابوبکر به نام ام کلثوم خواستگار ی کرد، ولی دختر ابوبکر به خاطر تندی اخلاق خلیفه، این
[( خواستگاری را رد کرد. (تاریخ طبری، ج 5، ص 58
رابعاً: ازدواج عمر با زنى به نام ام کلثوم محقق شده، ولى او دختر جرول مادر عبیدالله بن عمر است [ 49 ] و ربطى به دختر
حضرت على(رضی الله عنه) ندارد.
خامساً: حقایق تاریخى، دروغ بودن این جریان را به اثبات مى رساند آنجا که مى گویند پس از رحلت حضرت عمر(رضی الله عنه )،
٢٦
محمد بن جعفر و پس از مرگ او برادرش عون بن جعفر با او ازدواج کرد. در حالی که: خود تاریخ [ 50 ] تصریح دارد که این دو
برادر در جنگ تستر که در زمان عمر(رضی الله عنه) بود به شهادت رسیدند.
سادساً: مدعى هستند پس از این دو برادر عبدالله بن جعفر، برادر سوم با او ازدواج کرد، در حالی که او با زینب ازدواج کرده بود 
[ و او را داشت آیا او جمع بین الاختین کرده است؟[ 51
[ما می افزاییم:
سابعاً: در روایات مربوط به این داستان، اختلاف عجیبی وجود دارد که به هیچ نحو نمی توان آن ها را زیر یک سقف جمع کرد . در
باره این ازدواج چند کتاب تألیف شده و تمام روایات آن به دقت بررسی شده است . (از جمله : ازدواج ام کلثوم با عمر ، نقد و بررسی
، آیت الله میلانی، انتشارات الحقایق)
ثامناً: عمر در آن زمان بیش از 55 سال سن داشت (دقیق آن 57 سال است ) و ام کلثوم کمتر از ده سال (هشت سال / در برخی
بود (طبقات الکبری، ج 8، ص 339 ) )، حال می پرسیم « صبیه: دختر بچه » روایات آمده که بالغ نشده بود، در برخی تواریخ آمده که
این چه ازدواجی است؟! (با توجه به این که پیشنهاد و اصرار ازدواج از طرف عمر بوده است نه از طرف مقابل)
تاسعاً : همان طور که گفته شد، در روایات اختلاف زیادی وجود دارد که اصل ماجرا را به شدت مورد تردید قرار می دهد . برای مثال
این روایت واقعا جای ) «. اول فرج غُصبت منا اهل البیت ام کلثوم؛ اولین زنی که از ما غصب شد، ام کلثوم است » : در روایی آمده است
تأمل دارد !) ، شاهد آن هم این است که در برخی روایات عمر ام کلثوم را از ابن عباس خواستگاری کرد نه از علی (ع)؛ در برخی
روایات هم آمده که تهدید در کار بوده است و ... . در برخی روایات نیز آمده که او خواستگاری کرد ولی تحقق پیدا نکرد و عدم
تحقق آن نیز به چند نحو نقل شده است و ....
تذکر مهم:
اهل تسنن می خوهند از این ازدواج نزدیک بودن عمر و علی (ع) و محبت بین آن دو را نتیجه بگیرند که این نتیجه بسیار غلط است؛
زیرا اگر صرف ازدواج ملاک باشد، پس ازدواج پیامبر - صلی الله علیه و آله - با ام حبیبه (دختر ابو سفیان ) نشانه هم فکری پیامبر با
ابو سفیان بود؛ مردی که جنگ های خونینی را بر ضد اسلام به راه انداخت و دخالت او در جنگ احد و احزاب کاملا مشهود است .
همچنین پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - با دختر حیی بن اخطب به نام صفیه ازدواج کرد، آیا این نشانه هم فکری پیامبر با حیی
است؟! نیز عثمان بن عفان با زنی مسیحی به نام نائله ازدواج کرد، آیا اهل تسنن می پذیرند که وی با آن ها همفکر بوده است؟!]
186 : 47 ]حیاة فاطمة الزهراء: 219 (باقر شریف قرشى رافضى) و در بعضى از کتابهاى رافضه مانند علل الشرائع ج 1 ]
باب 149 ج 2 حدیثى از حضرت جعفر صادق(رضی الله عنه) آمده که ظاهرش این است که ام کلثوم همان زینب
423 و 315 ، تاریخ : 50 ]استیعاب 3 ] . 49 ]سیر اعلام النبلاء (تاریخ خلفاء ) 87 ] .103 : است. [ 48 ]الأغانی 16
.462 : 51 ]الطبقات الکبرى 8 ] .546 : 213 : الکامل فی التاریخ 2 طبرى 4
23 عمر و مسئله توانایی دیدن از فاصله چهار هزار کیلومترى
سؤال 23 : آیا صحیح است که مى گوئیم حضرت عمر بن الخطاب(رضی الله عنه) از مدینة الرسول، شهر نهاوند و حرکت نیروهاى
مسلمانان را مى دید و با فرمانده آنان به نام ساریه سخن مى گفت او دستور صادر نمود و آنان نیز شنیدند و دستورات او را اجرا
کردند و پیروز شدند!
٢٧
مگر مى توان با چشم غیر مسلح از شهر مدینه، نقطه اى را که چها ر هزار کیلومتر فاصله دارد، دید ؟
[52] .« من کلام عمر قاله على المنبر حین کشف له ع ن ساریة و هو بنهاوند من ارض فارس »
از دید عقل و عقلاء ساخته و پرداخته بعضى جاهلان از ما اهل سنّت نیست؟ چنان که عسقلانى دربار ه « ساریة الجبل » آیا داستان
[ بسیارى از فضائل شیخین رضى الله عنهما چنین فرموده اس ت .[ 53
آیا اگر روافض به ما بگویند چنان که سید محمد بن درویش به این حقیقت اشاره کرده [ 54 ] شما درباره حضرت عمر (رضی الله
عنه)غلو مى کنید و او را از یک پیامبر بالاتر مى برید، چه پاسخى بدهیم؟! آیا چنین مقامى را ما براى پیامبران صحیح مى دانیم؟
278 : 435 الجرح و التعدیل 4 : 135 الکامل فى ضعفاء الرجال 3 : 52 ]ابن عساکر 47 ، البدایة و النهایة 7 ]
54 ]أسنى المطالب : 557 ح ] .106 : 53 ]لسان المیزان 1 ] .259 : 255 ،تهذیب التهذیب 4 : میزان الاعتدال 2
1763
24 تنفر حضرت على (ع) از همنشینى با عمر
سؤال 24 : آیا صحیح است که حضرت على (رضی الله عنه) از مجالست و نشست و برخاست و رودررویى با عمر بن الخطاب(رضی
الله عنه) به شدت متنفر بود، به گونه اى که هر وقت ابوبکر(رضی الله عنه) درخواست نشستى با حضرت على(رضی الله عنه) مى کرد،
حضرت به ایشان شرط مى کرد که کسى همراه او نباشد یعنى عمر همراه او نیاید، چنان که امام بخارى مى گوید :
[55] «... أرسل علی (رضی الله عنه ) الى ابی بکر أن إئتنا ولا یأتنا أحد معک کراهیة لمحضر عمر »
با این نصوص و اسناد، چگونه ادعا مى کنیم که روابط اهل بیت پیامبر صلى الله علیه و سلّم با خلفاء حسنه بوده است؟
55 ، مغازى(خیبر) : 55 ]بخارى 3 ]
25 گرایش عمر و حفصه به تورات
سؤال 25 : آیا صحیح است که عمر بن الخطاب و حفصه به تورات، گرایش فوق العاده اى داشتند و آن را همانند قرآن قرائت مى
کرده، و در فراگیرى آن تلاش مى کردند؟
إن عمربن الخطاب مرّ برجل یقرأ کتاباً. سمعه ساعة فاستحسنه فقال للرجل: أتکتب من هذا الکتاب؟ قال : نعم، فاشترى » : عبدالرزاق
أدیمأ لنفسه، ثم جاء به الیه، فنسخه فی بطنه وظهره ثم أتى به النبی صلى الله علیه و سلّم فجعل یقرأه علیه .وجعل وجه رسول الله 
صلى الله علیه وسلّم یتلون، فضرب رجل من الانصار بیده الکتاب. و قال: ثکلتک امک. یا بن الخطاب ألا ترى إلى وجه رسول الله 
صلى الله علیه و سلّم منذ الیوم . وأنت تقرأ هذا الکتاب؟! فقال النبی صلى الله علیه و سلّم عند ذلک: إنما بعثت فاتحا وخاتماً و
[56].« أعطیت جوامع الکلم، و فواتحه. و اختصر لی الحدیث اختصاراً، فلا یهلکنّکم المتهوکون
و در مدینه منوره منطقه اى است به نام مسکه، معروف است که عم ر(رضی الله عنه ) در این مکان تورات را مى آموخت .
2 درباره حفصه دختر عمر نیز چنین مطلبى نقل شده است، که او در محضر پیامبر صلى الله علیه و سلّم کتاب امت هاى قبل را
مى خواند، و پیامبر صلى الله علیه و سلّم نیز بسیار ناراحت شده به گونه اى که رنگ مبارکش تغییر کرده و فرمود: [قسم به خد ا!]
اگر حضرت یوسف امروز این کتاب را بیاورد و از او پیروى کنید، گمراه مى شوید.
٢٨
عن الزهری: أن حفصة زوج النبی صلى الله علیه و سلّم جاءت الى النبی صلى الله علیه و سلّم بکتاب من قصص یوسف، فی »
[57].« کتف، فجعلت تقرأ علیه والنبی یتلون وجهه، فقال: والذی نفسی بیده لو أتاکم یوسف وأنا فیکم فاتبعتموه و ترکتمونی لضللتم
. 113 ح 1016 : 57 ]المصنف 6 ] « المشرکون »: 113 و 10163 و ج 11 ص 111 : 56 ]المتحیرون. المصنف 6 ]
26 جرم توهین به پیامبر اکرم(ص)
اگر کسى بگوید پیامبر در حال جهاد فرار کرده باید توبه کند وگرنه » : سؤال 26 : آیا سخن قاضى عیاض صحیح است که مى گوید
[ باید کشته شود، چون شخصیت پیامبر را تنقیص کرده است؟ [ 58
و قرطبى مى گوید: هر کس یکى از صحابه را نکوهش کند و یا او را در روایتش مورد طعن قرار دهد، خداى متعال را رد کرده و
[ شرایع مسلمانان را باطل کرده است.[ 59
راستى اگر این جملات توهین شمرده شده و موجب اعدام است. آیا نسبت دیوانگى و هذیان به پیامبر توهین شمرده نمى شود؟ و
گوینده آن مهدور الدم نیست؟
امام بخارى در هفت جا از کتاب خود و مسلم در سه جا از کتاب خود آورده است که عمر بن الخطاب این تعبیر را نسبت به پیامبر
[ داشته است.[ 60
[61].« قال عمر: دعوا الرجل فانه لیهجر » : غزالى مى گوید
ما ضَلَّ صاحِبکم و ما غَوى ؛ و ما ینطِقُ عنِ » : [این در حالی است که خدا در باره پیامبر اعظم - صلی الله علیه و آله- فرموده است
[ « وى ؛ إِنْ هو إِلَّا وحى یوحى 􀃚 اله
98 قسطلانى. : 58 ]المواهب اللدنیة 1 ]
.297 : 59 ]تفسیر قرطبى 16 ]
60 ]بخارى کتاب المرضى، ج 4 ص 7 باب 17 کتاب الجهاد ج 2 ص 178 باب 172 کتاب جزیه ج 2 ص 202 باب 6 ]
و کتاب مغازی ج 3 ص 91 باب 78 کتاب الاعتصام باب 26 . مسلمج 3 ص 69 : کتاب وصیت باب 5 ج 22 . چاپخانه
مصطفى البابى، مصر.
243 :و 244 ، عن على (رضی الله عنه )و جابر 61 ]سرالعالمین ص 40 دارالافاق قاهره 1421 ه الطبقات الکبرى 2 ]
. 390 :و 391 346 مجمع الزوائد 4 : وعمر. مسند احمد 3
27 مخالفت عمر با وصیت پیامبر صلى الله علیه و سلم
سؤال 27 : آیا صحیح است که مى گویند عمربن الخطاب شدیداً با وصیت پیامبر اکرم مخالفت کرد و آن را رد نمود، چنان که جابربن
إنَّ النبی دعا عند موته بصحیفة لیکتب فیها کتابا لایضِّلون بعده ابداً قال: فخالف علیها عمر بن الخطاب حتى » : عبداللّه مى گوید
[ رفضها.[ 62
[!!!؟] [63].« فکرهنا ذلک أشد الکراهه » : در جاى دیگر گفته است
یعنى از این که پیامبر صلى الله علیه و سلّم وصیت کند شدیدا تنفر داشتیم.
63 ] همان. ] .349 : 395 ؛ مسند احمد 3 : 609 ؛ مسند ابى یعلى 3 : 390 و 8 : 62 ]مجمع الزوائد 4 ]
٢٩
28 کعب الأخبار یهودى، مورد اعتماد خلیفه
سؤال 28 : مى گویند کعب الاحبار یهودى که بسیار مورد اعتماد حکومت در دوران خلیفه دوم(رضی الله عنه) و حکومت امویان بود،
پس از اظهار اسلام، بر قراءت تورات و ترویج آن مداوم بوده است. او یکى از متّهمان اصلى نفوذ اسرائیلیات در تفسیر قرآن بوده
است، چنان ک ه ابن کثیر [ 64 ]، و عبد المنعم حنفی [ 65 ] و دیگران به این حقیقت تلخ اشاره کرده اند .
66 ] یعنى براى صحابه از کتاب ها و روایات إسرائیلیات که معمولا ] « کان یحدثهم عن الکتب الإسرائیلیة » : امام ذهبى مى گوید
کذب و خلاف واقع است نقل مى کرد.
66 ]سیر اعلام النبلاء 3 ] . 65 ]موسوعة فلاسفة ومتصوفة الیهودیة ص 184 ] .379 : 64 ]تفسیر القرآن العظیم 3 ]
489 :
29 اهداف فرمانده های فاتح
سؤال 29 : آیا صحیح است که مى گویند انگیزه و هدف بعضى فرماندهان نظامى مسلمانان از کشور گشائى و فتوحات، پر کردن شکم
خود و به اسارت گرفتن و خونریزى بوده است؟ [ 67 ] و آیا این اهداف با هدف پیامبر اکرم که به حضرت على (رضی الله عنه ) به
68 ] قابل جمع است؟ ] « لئن یهدی اللّه بک رجلا خیر لک مما طلعت علیه الشمس » : هنگام اعزام به یمن فرمود
67 ]ذهبى مى گوید: قال المغیرة بن شعبة یوم القادسیة لصاحب فارس :أمرنا بقتال عدونا فجئنا لنقتل مقاتلتکم ونسبى ذراریکم، ]
سیر اعلام «.. واما ما ذکرت من الطعام فما نجد ما نشبع منه، فجئنا فوجدنا فى أرضکم طعاماً کثیراً وماء، فلا نبرح حتى یکون لناولکم
31 . در جریان فتح شاهرتا هنگامى که به دستور حکومت مرکزى امان دریافت کردند، فرمانده مسلمین ناراحت شده و گفت : النبلاء 3
222 و نظیر ان از خالدین ولید نقل : افسوس که غنائم را از دست دادیم. ففاتنا ما کنّا اشرفنا علیه من غنائمهم مصنف عبدالرزاق 5
.9 : شده، تاریخ طبرى 4
.238 : 68 ]بخاری، جهاد: 102 و کتاب فضائل أصحاب النبی: 9، و مغازی: 38 ، فضائل الصحابة: 35 ، مسند احمد 5 ]
30 تحریک مردم علیه على (ع) توسط عمر
سؤال 30 : آیا صحیح است که حضرت عمربن الخطاب(رضی الله عنه) براى تحت پوشش قرار دادن فرارها و ناکامى ها و هزیمت
هاى خود در جبهه هاى اسلام، در دوران خلافت خویش، قریش را بر علیه حضرت على(رضی الله عنه)تحریک مى کرد و آنان را به
گرفتن انتقام کشته هاى خود در جنگ ها به دست على(رضی الله عنه)تشویق مى نمود؟ چنان که موفق الدین مقدسى در کتاب خود
[ این مطلب را بیان کرد.[ 69
69 ]أنساب القرشیین: 193 قال عمر لسعید بن العاص: مالى أراک کأن فى نفسک علی شیئا، أتظن أنى قتلت أباک؟ واللّه لوددت أنى ]
کنت قاتله! ولو قتلته لم اعتذر من قتل کافر ولکنى مررت به فى یوم بدر فرأیته یبحث للقتال کما یبحث الثور بقرنه، و اذا شدقاه قد
أزبدا کالوزغ فلما رأیت ذلک هبته، و رغت عنه: فقال: الى أین، یا بن الخطاب؟ وصمد له علی فتناوله، فو اللّه ما رمت مکانی حتى
قتله، وکان علی حاضراً فى المجلس، فقال: اللهم غفراً ذهب الشرک بما فیه و محا الاسلام ما تقدم .فمالک تهیج الناس علی فکف
.« عمر
٣٠
31 أدب خلیفه
سؤال 31 : آیا صحیح است که مى گویند عمربن الخطاب(رضی الله عنه)مؤدب نبوده و به هنگام بردن نام پیامبر صلى الله علیه و سلّم
و سیده نساء العالمین، تعبیرات غیر مؤدبانه اى به کار مى گرفت. لذا بزرگان از محدثین ما اهل سنت، از او ناراحت شده، و جناب
یعنى احمق خواندند: چنان که امام ذهبى از امام عبد الرزاق صنعانى این تعبیر را نقل مى کند. زیدبن مبارک مى گوید: « أنوک » عمر را
نزد عبدالرزاق بودیم که حدیث مالک بن اوس خوانده شد تا به اینجا رسید که: عمر به عباس و على(رضی الله عنه ) خطاب کرده و
گفت اما تو اى عباس آمده اى که میراث پسر برادرت را (یعنى پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم ) مطالبه کنى .
و اما على آمده میراث همسرش را مطالبه کند.
عبدالرزاق گفت: نگاه کنید این احمق یعنى حضرت عمر چگونه بى ادبانه تعبیر مى کند و نمى گوید: رسول الله صلى الله علیه و
[ سلّم [ 70
کان زیدبن المبارک قد لزم عبدالرزاق، فأکثر عنه ثم خرق کتبه ولزم محمدبن ثور، » 573 : 70 ]سیر اعلام النبلاء 9 ]
فقیل له فی ذلک، فقال: کنا عند عبدالرزاق، فحدثنا بحدیث معمر، عن الزهری، عن مالک بن اوس بن الحدثان.. فلما
قرا قول عمر لعلی والعباس: فجئت انت تطلب میراثک من ابن اخیک، وجاء هذا یطلب میراث امراته . قال عبدالرزاق :
انظروا الى هذا الانوک اى الاحمق یقول :تطلب انت میراثک من ابن أخیک، ویطلب هذا میراث زوجته من ابیها، ولا
یقول: رسول الله.
32 سیاست منع تدوین حدیث
سؤال 32 : آیا صحیح است که مى گویند: سیاست حکومت عمر بن الخطاب (رضی الله عنه) منع نقل احادیث پیامبر اکرم و روى
آوردن به آن بود، و کسانى را که با این روش و سیاست مخالفت مى کردند، زندان و شلاق و تعزیر مى کرد؛ چنان که در مورد ابوذر و
ابوالدرداء ابومسعود انصارى و دیگران انجام داد.
1 ذهبى مى گوید: آرى چنین بود عمر، او مى گفت: از پیامبر کمتر حدیث نقل کنید و چندین صحابى پیامبر را نسبت به نشر احادیث
[ توبیخ کرد.[ 71
2 طبرى مى گوید: هر وقت خلیفه مردم، حاکم و یا استاندارى را براى نقطه اى اعزام مى کرد، به او چنین سفارش مى کرد : فقط
[ قرآن بخوانید و از محمد صلى الله علیه و سلّم کمتر روایت نقل کنید و من هم با شما هم صدا هستم .[ 72
به بدرقه ما آمده و « صرار » 3 قرظة بن کعب انصارى مى گوید: هنگامی که قصد عزیمت به کوفه را کردیم، عمربن الخطاب تا منطقه
گفت: مى دانید چرا شما را بدرقه کردم؟ گفتیم: لابد به خاطر این که ما از صحابه رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم هستیم؟ گفت :
شما وارد آبادى و روستایى مى شوید که قرآن مى خوانند، مبادا آنان را با خواندن و قرائت احادیث پیامبر از خواندن قرآن باز دارید!
[ تا مى توانید از پیامبر حدیث کم نقل کنید.[ 73
4 ذهبى مى نویسد: عمر سه نفر (از صحابه رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم ) به نام هاى ابن مسعود و ابوالدردا، و ابومسعود
[ انصارى را زندان کرد و به آنان اعتراض کرد که چرا از پیامبر صلى الله علیه و سلّم زیاد حدیث روایت کردید؟ [ 74
٣١
و به نقل دیگر از حاکم و ذهبى: ابن مسعود و ابوالدرداء و ابوذر را زندانى کرد و آنان را به جرم اشاعه دادن و نقل احادیث پیامبر
[ توبیخ نمود و آنان را تا آخر خلافتش محکوم به اقامت اجبارى در مدینه کرد.[ 75
هکذا هو کا ن عمر یقول: اقلّوا الحدیث عن رسول اللّه وزجر غیر واحد من الصحابة عن » 601 : 71 ]سیر اعلام النبلاء 2 ]
بث الحدیث وهذا مذهب لعمر وغیره .فباللّه علیک، إذا کان الأکثار من الحدیث فی دولة عمر کانوا یمنعون منه . مع
صدقهم وعدالتهم وعدم الأسانید.
.273 : 72 ]تاریخ الامم و الملوک، 3 ]
7 المستدرک على الصحیحین از 102 قرظة بن کعب الانصارى: أردنا الکوفة فشیعنا عمر الى : 73 ]الطبقات الکبرى 6 ]
و قال: تدرون لم شیعتکم؟ فقلنا: نعم، نحن اصحاب رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم . فقال : انکم تأتون « صرار »
أهل قریة، لهم دوی بالقرآن کدوی النحل، فلا تصدو هم بالأحادیث فتشغلوهم، جرّدوا القرآن . وأقلوا الروایة عن
رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم و أمضوا، وأنا شریککم.
.206 : 110 ؛ سیر اعلام النبلاء، 7 : 75 ]مستدرک حاکم 1 ] . 74 ]تذکرة الحفاظ : 1 ص 7 ]
33 ممنوعیت نامگذارى به نام محمد (ص)
سؤال 33 : آیا نامگذارى به نام محمد صلى الله علیه و سلّم و یکى از نام هاى پیامبران ممنوع و حرام است؟ پس چرا حضرت
عمر(رضی الله عنه)طى بخشنامه اى به کوفه، نام گذارى به نام پیامبران را ممنوع کرد و در مدینه نی ز دستور داد هر کس به نام
کان عمر کتب الى أهل الکوفة :لاتسموا احداً باسم نبی، و أمر جماعة » : است باید آن را تغییر دهد؟ امام عینى مى گوید « محمد »
بالمدینة بتغییر أسماء أبناءهم المسمین بمحمد صلى الله علیه و سلّم حتى ذکر له جماعة من الصحابة انه صلى الله ع لیه و سلّم 
[76].« اذن لهم فی ذلک فترکهم
مکمل یکدیگر « محمد » راستى کار بنى امیه در کشتن افراد هم نام على [ 77 ] و کار حضرت عمر در ممانعت از نامگذارى به نام
و در برگیرنده یک پیام و گام برداشتن در یک مسیر و براى یک هدف مشترک نیست؟
77 ] حافظ مزى مى گوید: کانت بنو امیة اذا سمعوا بمولود اسمه علی قتلوه، تهذیب ] .39 : 76 ]عمدة القاری 15 ]
.266 : الکمال، 13
على بن ابى طالب و اهل بیت (علیهم السلام)
34 ولادت على (ع) در کعبه
سؤال 34 : آیا صحیح است که مى گویند در کعبه خانه خدا غیر از على (رضی الله عنه )احدى متولد نشده است .
قال ابن صباغ المالکی: ولم یولد فی البیت الحرام قبله أحد سواه و هی فضیلة خصه الله بها إجلالا له واعلاء لمرتبته وإظهارا » 1
[78].« لتکرمته
یعنى احدى پیش از على(رضی الله عنه) در کعبه به دنیا نیامده، و این یک فضیلتى است که خداوند عزوجل او را به ای ن فضیلت
اختصاص داده و بدین وسیله خواسته از علی تجلیل کرده و مقامش را بالا ببرد.
البته بعضى دیگر همانند بدخشى و ابن قفال، و لکنوى، (در مرأة المؤمنین ) و شبلنجى و دیگران گفته اند : احدى نه پیش از
[ على(رضی الله عنه) و نه پس از او در کعبه به دنیا نیامده است.[ 79
٣٢
با این حال، چرا بزرگان ما سخنى از این فضائل به زبان جارى نمى کنند؟ آیا از گسترش تشیع مى ترسند؟ اگر پاره اى از ادله شیعه
بر افضلیت على(رضی الله عنه) این نمونه ها باشد، آیا باز هم مورد اشکال ماست؟
251 کفایة الطالب : 407 ، شرح :2 « دهلوى » 79 ] ازالة الخفاء ] : 78 ] الفصول المهمة: 30 مستدرک حاکم 483.3 ]
. عینیة) آلوسى) 15 المجدى (ابن صوفی): 11 ، تاریخ بناکتی: 98 نور الابصار: 76
35 حدیث منزلت از صحیح ترین روایات
جزء صحیح ترین و « انت منی بمنزلة هارون من موسى » :( سؤال 35 : آیا صحیح است که مى گوئیم حدیث منزلت على(رضی الله عنه
محکم ترین آثار است، چنان که قرطبى مى گوید:
[80] «... و هو من أثبت الآثار و أصحها »
.1097 : 80 ]الاستیعاب 3 ]
36 انکار ولایت على (ع)
سؤال 36 : چگونه ما منکر ولایت حضرت على(رضی الله عنه) مى شویم و حال آن که علماى احناف همچو حاکم حسکانى مى گوید:
اولى الأمر هو علّی الذی ولاه اللّه بعد محمد صلى الله علیه و سلّم فی حیاته حین » : اولى الأمر حضرت على(رضی الله عنه)است
[81].« خلفه رسول اللّه بالمدینة
.190 : 81 ]شواهد التنزیل 2 ]
37 مسئله جاه طلبی خلیفه اول و دوم
سؤال 37 : آیا صحیح است آنچه را که ذهبى از امام غزالى در باره عمربن الخطاب نقل کرده است که ایشان ابتداء در روز غدیر خم با
حضرت على(رضی الله عنه)بیعت کرد، ولى پس از رحلت پیامبر صلى الله علیه و سلّم تحت تأثیر هواى نفس و حب ریاست و
[ جاه طلبى قرار گرفت و به آن بیعت پشت کرد؟[ 82
.« هذا تسلیم و رضى ثم بعد هذا غلب الهوى حباً للریاسة »
19 ذکر ابوحامد فی کتابه سر العالمین و کشف ما فی الدارین، فقال: فی حدیث من : 328. « 82 ]سیر اعلام النبلاء ]
کنت مولاه فعلی مولاه: ان عمر قال لعلی: بخ بخ. أصبحت مولى کل مؤمن، قال ابوحامد :هذا تسلیم ورضى ثم بعد هذا
غلب الهوى حباً للریاسة، وعقد البنود وأمر الخلافة ونهیها، فحملهم على الخلاف فنبذوه وراء ظهورهم، واشتروا به ثمناً
.« قلیلا فبئس ما یشترون
38 لقب صدیق ویژه على (ع)
سؤال 38 : آیا صحیح است آنچه مى گویند: حتى یک حدیث صحیحى که پیامبر صلى الله علیه و سلّم ، ابوبکر را صدیق خوانده، و
یا عمر را فاروق خوانده باشد، نداریم و آنچه آمده راجع به حضرت على است؟
سمعت علیاً یقول: أنا عبدالله واخو رسوله وأنا الصدیق الأکبر؛ لا یقولها بعدی الا » : چنان که طبرى به نقل از عباد بن عبدالله مى گوید
[83].« کاذب مفتر، صلیت مع رسول الله صلى الله علیه و سلّم قبل الناس بسبع سنین
٣٣
44 ولى حاکم حدیثى : 4 - مستدرک حاکم 3 : 537 . مسند زید ح 973 . سنن ابن ماجه 1 : 83 ]تاریخ طبرى 1 ]
: را از حضرت على(رضی الله عنه) درباره صدیق بودن ابوبکر آورده، که ذهبى آن را منکر ضعیف دانسته است . ج 3
293 . پیامبر فرمود: هو الصدیق الاکبر و هو فاروق : 228 :لا یقولها غیرى، و در الاصابه 7 : 62 و در شرح نهج 13
هذه الامة.
39 مسئله اعدام نوزادان همنام على (ع)
مخالف بوده و هر نوزادى را که به این اسم نامیده م ى شد، « على » سؤال 39 : آیا صحیح است که مى گویند حکومت بنى امیه با نام
تغییر داد!.. با این وضع چرا ما از این حکومت هاى « علی » مى کشتند؛ چنان که شخصى به نام رباح اسم فرزندش را از ترس آنان به
[ سفاک و جائر دفاع مى کنیم:[ 84
کانت بنو امیة إذا سمعوا بمولود اسمه علی قتلوه، فبلغ ذلک رباحاً، فقال: هو علی بن رباح علی وکان یغضب » : امام مزى مى گوید
[85].« علی ویحرّج على من سماه به
.77 : 141 وفیات الاعیان 1 : 83 ارشاد السارى 6 : 207 نگا: فتح البارى 7 : 84 ]عمدة القاری 16 ]
.281 : 266 تهذیب التهذیب 7 : 85 ]تهذیب الکمال 13 ]
40 دوری خلفاء از نام گذاری فرزندان خود به نام على
سؤال 40 : آیا صحیح است که مى گویند خلفاى ما حضرت ابوبکر، عمر و عثمان (رضی الله عنه) نام هیچ یک از فرزندان خود را
به نام على، حسن، حسین، نگذاشته اند، در حالی که ما مى گوئیم: حضرت على نام فرزندان خود را به نام ابوبکر، عمر، عثمان،
گذاشته و آن را دلیل حسن روابط حضرت على(رضی الله عنه) با خلفا(رضی الله عنه)مى دانیم.
آیا پرهیز خلفا از این نام ها حسن، حسین دلیل بر سوء روابطشان با اهل بیت پیامبر صلى الله علیه و سلّم نیست؟
[تذکر مهم : نام های ابوبکر، عمر و عثمان مخصوص این سه نفر نبود، بلکه قبل و بعد از اسلام چنین نام هایی در میان عرب شایع و
رایج بود؛ پس این نام گذاری هرگز دلیل بر علاقه به مقام خلافت و اداره کنندگان آن نیست . شما می توانید با مراجعه به کتاب های
رجالی مانند استیعاب و اسد الغابه افراد فراوانی با این نام ها بیابید.
گذشته از این، اگر وضعیت خفقان، وحشت فشار بر شیعیان آن روزگار را در نظر بگیریم، خواهیم دید اهل بیت - علیهم السلام -
برای نجات شیعیان ناگزیر دست به اقداماتی می زدند که در نظر شرع جایز بود و از جمله این اقدامات قرار دادن نام خلفا بر
فرزندانشان بوده است.]
41 حکم اعدام برای بیان فضائل على (ع)
سؤال 41 : آیا ذکر فضائل على(رضی الله عنه) ممنوع و دشنام و سب على آزاد بوده و حکومت به این کار تشویق مى کرده است؟ چرا
و به چه انگیزه اى؟ راستى بردن نامى از على و فضائل او بهاى سنگین اعدام را در پى داشت؟
عبداللّه بن شداد صحابى مى گوید: آرزو دارم به من اجازه بدهند یک صبح تا ظهر، فضائل على را بگویم و سپس مر ا اعدام کنند !
٣٤
عبداللّه بن شداد: وددت أَنی قمت على المنبر من غدوة الى الظهر، فأذکر فضائل علی بن ابیطالب رضی اللّه ...» : امام ذهبى مى گوید
[86].« عنه ثم انزل، فیضرب عنقی
489 . ذهبى درباره ابن شداد مى گوید: ولد زمن النبى و کان ثقة شیعیاً، یعنى در زمان : 86 ]سیر اعلام النبلاء 3 ]
.488 : پیامبر به دنیا آمده و جزء شیعیان است، یعنى صحابى و شیعه است. سیر اعلام النبلا 3
42 رواج لعن على (ع) توسط حکومت بنى امیه
سؤال 42 : چرا لعن ابن عم رسول و زوج البتول در زمان حضرت معاویه آزاد، و به وسیله حکومت ایشان ترویج داده مى شد .
و أجلَّ من هذا کله انه لعن علی بن ابیطالب رضی اللّه عنه على منابر الشرق » : 1 حموى بغدادى درباره سجستان مى گوید
والغرب ولم یلعن على منبرها إلاّ مرة وامتنعوا على بنی امیة حتى زادوا فی عهدهم أن لا یلعن على منبرهم أحد... وأی شرف أعظم من
[87].« ؟ امتناعهم من لعن أخی رسول اللّه . على منبرهم وهو یلعن على منابر الحرمین مکة والمدینة
یعنى حضرت على(رضی الله عنه) در دوران بنى امیه در مشرق و مغرب بلاد اسلامى بر سر منابر مورد لعن قرار گرفت و تنها
جائى که با این بدعت مخالفت کردند اهالى سیستان بودند و این یک شرافت بزرگى براى آنان است که از لعن کردن برادر رسول
اللّه صلى الله علیه و سلّم امتناع کردند.
[89].« نال المغیرة [ 88 ] من علی و لعنه و لعن شیعته » : 2 ابوالفرح اصفهانى مى گوید
90 ] یعنى ] .« من سبک فقد سبنی » : در حالیکه به نقل امام احمد، پیامبر صلى الله علیه و سلّم به حضرت على(رضی الله عنه) فرمود
کسى که تو را دشنام دهد مرا دشنام داده است.
.191 : 87 ]معجم البلدان 3 ]
88 ]امام مالک درباره مغیرة بن شعبة مى گوید: کان نکّاحاً للنساء وکان یقول: صاحب الواحدة ان حاضت حاض معها ]
وان مرضت مرض معها و صاحب الثنتین بین نارین یشتعلان فکان ینکح اربعا و یطلقهن جمیعا وقال غیره : تزوج
293 . وابوالفرج اصبهانى از او به : ثمانین امراة .وقیل ثلاث مائة امراة. وقیل أحصن بألف امراة، البدایة والنهایة 5
142 .مدائنى مى گوید: او در جاهلیت زناکارترین افراد بوده و پس از اسلام : عنوان زناکار تعبیر مى کند. الاغانى 14
نیز آثار آن بر او مانده و در دوران استاندارى بصره این عمل زشت از او ظاهر شد.
239 . ذهبى مى گوید: کان المغیرة ینال فى خطبته من على و أقام خطباء ینالون منه؛ یعنى : شرح ابن ابى الحدید 12
مغیره در سخنرانى خود به حضرت على دشنام مى داد و سخنران ها را نیز به سب و دشنام على وادار مى کرد . سیر
.31 : اعلام النبلاء 3
. 10 ح 26810 : 90 ]مسند احمد 228 ] .138 : 89 ]الاغانی 17 ]
43 هوادار امویان بودن مالک و زهرى
سؤال 43 : آیا صحیح است که مى گویند امام زهرى و امام مالک از دشمنان حضرت على(رضی الله عنه) و هواداران بنى امیه بودند، و
لذا فضائل حضرت را مخفى کردند و حتى یک فضیلت در باره ایشان روایت نکرده اند؟ چنان که ابن حبان و ابن عساکر، به این
حقیقت تلخ اشاره کرده اند.
٣٥
[91].«( ولست أحفظ لمالک ولا للزهری فیما رویا من الحدیث شیئاً من مناقب علی (رضی الله عنه » : 1 ابن حبان مى گوید
عن جعفر بن ابراهیم الجعفری، قال: کنت عند الزهری أسمع منه، فاذا عجوز قد وقفت علیه، فقالت: یا جعفری، لا .. »: 2 ابن عساکر
[92] .« تکتب عنه فإنّه مال إلى بنی امیة وأخذ جوائزهم، فقلت: من هذه؟ قال: أختی خرفت، قالت: خرفت أنت کتمت فضائل آل محمد
جعفر جعفرى مى گوید: از زهری حدیث سماع مى کردم، ناگهان زن کهن سالى آمده و گفت: اى جعفرى از زهرى حدیث نقل نکن .
چون به بنى امیه تمایل یافته و جوائزشان را دریافت کرده است! گفتم: این زن کیست؟ زهرى گفت: خواهر من است و خرفت دیوانه
شده است.
آن زن در پاسخ گفت: تو خرفت دیوانه شده اى؛ زیرا که فضائل آل محمد را کتمان و پنهان مى کنى!
[ 3 کعبى نیز در کتاب خود مى گوید: زهرى هوادار بنى مروان بوده و هرگز از فضائل على چیزى نقل نکرده است .[ 93
آیا کسانى که با فضائل آل محمد سر جنگ دارند و به اصطلاح مبغض على و اهل بیت پیامبر و طرفدار رژیم هاى ظالم اموى و
عباسى بوده، مى توانند اسطوانه هاى حدیث و فقه و ائمه مذهب شمرده شوند؟
94 ] یعنى تنها راه ].« ما کنّا نعرف منافقی هذه الأُمة الا ببغضهم علیاً » : و حال آنکه ذهبى از ابوسعید و جابر نقل مى کند که مى گویند
شناخت منافقین، کینه و دشمنى آنان با حضرت على(رضی الله عنه) بود.
.269 :1 « لم یرو لعلی فضیلة قط وکان مروانیا » 258 وقال الکعبى (المتوفی 319 ) فى قبول الاخبار : 91 ]المجروحین 1 ]
94 ]سیر اعلام النبلاء (الخلفاء 236 ( الترمذی ج ] .269 : 93 ] قبول الاخبار 1 ] 42: 92 ]تاریخ مدینة دمشق. 227 ]
.46 : 3717 الاستیعاب 3
44 عدم تحمل فضائل علی (ع) از سوی ذهبی
سؤال 44 : آیا درست است آنچه مى گویند: ذهبى تحمل فضائل حضرت على(رضی الله عنه) را نداشت و لذا اگر حدیثى در فضیلت
الذهبی اذا رأى حدیثا فی فضل » : حضرت على مى یافت، آن را به حق یا به باطل رد مى کرد. چنان کهغمارى سنى مى گوید
[95].« علی(رضی الله عنه) بادر إلى إنکاره بحق و بباطل، کان لایدری ما یخرج من رأسه
. 95 ] فتح الملک العلی: 20 ]
45 بخارى و ترویج نظریه تثلیت
سؤال 45 : آیا صحیح است که امام بخارى براى حضرت على(رضی الله عنه) فضیلتى را برتر از سایر صحابه [ 96 ] قائل نبود و ایشان
را با سائر صحابه [ 97 ] یکسان مى دانست ؟[ 98 ] و أحیاناً خلافت و امامت حضرت را نیز زیر سؤال مى برد و به اصطلاح قائل به
نظریه تثلیث در خلافت است؟ و در کتاب الأوسط خود که نام خلفاء و امراء و مدت حکومت آنان را ذکر مى کند، نامى از
خلافت ایشان به میان نمى آورد [ 99 ] و یا از حکومت حضرت على تعبیر به فتنه مى کند؟
[نکته مهم : بخاری- دانشمند درجه یک اهل تسنن از ائمه معصومین - علیهم السلام - حتی یک حدیث در صحیح خود نقل نکرده
(وى معاصر حضرت امام حسن عسک رى- علیه السلام - بوده است)، ولى از انسان هاى پست و بى مایه اى چون عمران بن حطّان -
رئیس خوارج - نقل کرده است. عمران همان احمقى است که ابن ملجم ملعون را این گونه ستوده است:
یا ضربةً من تَقی ما أراد بها / إِلّا لِیبلُغَ مِنْ ذى العرش رضوانا
إنّى لأذْکُرُه حیناً [أو: یوماً] فأحسِب ه / أوفَىٰ البریةِ عند اللَّه میزانا
٣٦
البته قاضى ابوطیب شافعى جواب دندان شکنى به او داده:
إِنى لأبرء مِما أَنت قائِلُه / عنِ اْبنِ ملجمِ الملعون بهتاناً
یا ضَرْبةً مِنْ شَقِى ما أَراد بها / إِلَّا لِیهدِم لِلإِسلامِ أرکاناً
إنّى لأَذْکرُه یوماً فَأَلعن ه / دنیا و ألْعن عِمراناً و حطّانا
علیه، ثم علیه الدهرُ متصلاً / لَعائِنَ اللَّهِ اسراراً وإِعلاناً
فانتُما مِن کِلابِ النار جاء [به] / نص الشریعةِ برهاناً وتِبیاناً
دومین عامل فاصله بین سنی و شیعه شده، این است که ] برادران سنی ما ]» : مرحوم علامه شرف الدین در الفصول المهمة آورده است
از مذهب ائمه اهل بیت کناره گیری کردند و به فرمایش های آن ها بی اعتنایی نمودند، چه در اصول دین و چه در فروع آن و نیز در
تفسیر قرآن عزیز (با این که در حدیث ثقلین در ردیف قرآن قرار داده شده اند .) گویا اهل تسنن برای عترت پیامبر اکرم (ص) کمتر
از مقاتلی که خدا را جسم می دانست و مرجئی و دروغ پرداز بود، ارزش قائل اند؛ زیرا به او رجوع کرده، از او حدیث نقل می کنند،
ولی به عترت پیامبر اکرم (ص) رجوع نمی کنند ؛ گویا احادیث ایشان را کمتر از گفته های مبلغین خوارج، مشبهه، مرجئه، و قدریة می
در راه تفاهم، فصل «. دانند؛ زیرا به سخنان آنان استدلال می کنند، ولی گفته های اهل بیت - علیهم السلام - را نادیده می گیرند
دوازدهم ]
46 : حدثنى محمد بن حاثم... عن ابن عمر: کنا فى زمن النبى صلى الله : 96 ]بخارى مناقب عثمان فتح البارى 7 ]
علیه و سلّم لانعدل بأبى بکر احداً ثم عمر ثم عثمان . ثم نترک أصحاب النبى صلى الله علیه و سلّم لا نفاضل
بینهم.
97 ]براى اثبات ادعاى خود به سخن عبداللّه بن عمر استناد مى کند ولى این سخن را علماء ا هل سنت مردود ]
دانسته و ابن عبدالبر با صراحت مى گوید: لأن القائل بذلک قد قال بخلاف ما اجتمع علیه اهل السنة من السلف
وهذا ما لم یختلفوا فیه وانّما اختلفوا فى تفضیل على » والخلف من أهل الفقه والأثر أن علیا أفضل الناس بعد عثمان
وعثمان واختلف السلف أیضا فى تفضیل على وأبى بکر، وفى اجماع الجمیع الذى وصفنا دلیل على أن حدیث ابن عمر
. 1119 : استیعاب 3 «. وهم وغلط وانه لایصح معناه، واِن کان إسناده صحیحاً
امام على بن جعد بغدادى متولد 134 ه. در اعتراض به نظر عبدالله بن عمر مى گوید : این بچه را ببینید او طلاق
.463 : گفتن را یا د ندارد. چگونه گنده گوئى کرده و مى گوید : ما کنا نفاضل، سیر اعلام النبلاء 10
98 ]یحیى بن معین ایشان را طرفداران حکومت عثمان مى خواند که در عثمان غلو کرده و از حضرت على (رضی الله ]
انکر رأى قوم وهم العثمانیة الذین یغالون فى حب عثمان » عنه) تنقیص مى کند، و ایشان انسان هاى نکوهیده اند
.20 : وینتقصون علیا و لاشک فى أن من اقتصر على ذلک ولم یعرف لعلی فضله فهو مذموم . فتح الباری 7
99 ] نمونه از حذف خلافت حضرت على(رضی الله عنه).قال فى الأوسط: حدثنا عبداللّه... عن ابن شهاب، قال : عاش ]
ابوبکر بعد أن استخلف سنتین و أشهر اً. و عمر عشر سنین حجها کلها . و عثمان اثنتى عشرة سنة حجها کلها
الإسنتین و معاویة عشرین سنة اِلا أشهراً، حج حجتین ویزید ثلاث سنوات وأشهراً و عبدالملک بعد الجماعة بضع
1 .ولى اشاره به حکومت حضرت على (رضی : عشر سنة اِلاّ أشهراً. حج حجة والولید عشر سنین الا أشهراً حج حجة . 110
الله عنه) و مدت آن نکرد.
٣٧
از حکومت حضرت على(رضی الله عنه):ولی ابوبکر سنتین و ستة أشهر، وولى عمر عشر سنین و « فتنه » نمونه تعبیر
ستة اشهر، و ثمانیة عشر یوماً و ولى عثمان ثنتی عشرة سنة غیر اثنی عشر یوماً و کانت الفتنة خمس سنین و ولی
معاویة عشرین سنة و ولی یزید بن معاویه ثلاث سنین وأشهر سماه قتاده و کانت فتنه ابن الزبیر ثمان سنین و
195 رقم 324 و نمونه دیگر را نیز به : ولی عبدالملک بن مروان أربع عشر سنة و ولی الولید تسع سنین، الاوسط 1
.218 : نقل از عمر بن سعید آورده و نام حکومت حضرت على(رضی الله عنه)را نیز حذف مى کند. الاوسط 1
46 امویان طراحان نظریه تثلیت
سؤال 46 : آیا صحیح است که مى گویند: طراح نظریه تثلیث بنى امیه بودند، و آن ها چنین شایع مى کردند که خلفا فقط سه نفرند، و
حضرت على أصلا خلیفه نبود و ابن تیمیه که این تز را ترویج مى دهد، پیرو همان خ ط و سمت و سو مى باشد؟
[100].« قال سعید: قلت لسفینة: إن هولاء یزعمون أن علیاً لم یکن بخلیفة؟ قال: کذبت إستاه بنى الزرقاء، یعنى بنى امیة »
.211 : 100 ]سنن ابى داود 4 ]
47 ابن تیمیه رواج دهنده نظریه تثلیت
سؤال 47 : آیا صحیح است که امام ابن تیمیه، منکر خلافت حضرت على(رضی الله عنه) است و سعى مى کند که چنین رواج دهد که
رد نواصب از بنى ،« خلافة نبوة ثلاثون عاماً » خلیفه چهارم حضرت على(رضی الله عنه)نیست! در حالی که ابن کثیر مى گوید: حدیث
امیه و اتباع و پیروان آنان از اهل شام در ارتباط با انکار خلافت على (رضی الله عنه) است.
[101].« هذا الحدیث فیه رد صریح... على النواصب من بنی امیة و من تبعهم من أهل الشام فى إنکار خلافة علی بن ابی طالب »
.«... و نحن نعلم أن علیا لما تولى، کان کثیر من الناس یختار ولایة معاویة و ولایة غیرهما » : ابن تیمیه مى گوید
انّ فیهم من کان یسکت عن علی، فلا یربع به فى الخلافة لأن الامة لم تجتمع علیه. و کان بالأندلس کثیر من بنی » : و همو مى گوید
... ». أمیه یقولون: لم یکن خلیفة و انما الخلیفة من إجتمع الناس علیه و لم یجتمعوا على علّی
بالاخره ایشان، این تفکر) تثلیت) را رواج مى دهد.
7 الامامة و السیاسة.: 6 : 101 ]شرح ابن ابى الحدید 6 ]
48 گمراه تر از حمار بودن طراحان تثلیت از دیدگاه احمد بن حنبل
سؤال 48 : آیا صحیح است که امام احمد بن حنبل، پیروان نظریه تثلیث و کسانى که امامت را براى حضرت على (رضی الله عنه )
[102].« من لم یثبت الامامة لعلی فهو أضلُّ من حمار » : نپذیرند، گمراه تر از الاغ مى داند و مى گوید
[103].« من لم یربع علی بن ابی طالب الخلافة فلا تکلّموه ولا تناکحوه » : و دستور قطع رابطه با این افراد را داده و مى گوید
و در جاى دیگر ضمن حمله به طرفداران این نظریه، گفته است : این قول پست و زشتى است.
[104].« هذا قول سوء ردیء »
٣٨
آیا طبق نظر امام الحنابلة، امام ابن تیمیه گمراه تر از حمار است و باید او را طرد کرد؟ و همچنین امام بخارى که طرفدار این نظریه
است؟ پس چگونه او را از بزرگ ترین محدثان و کتاب او جزء صحاح شمرده مى شود؟
102 ] ائمة الفقه التسعة: 208 ... أکان علی یقیم الحدود ویأخذ الصدقة ویقسمها بلاحق وجب له؟ اعوذ باللّه من هذه ]
المقالة، بل هو خلیفة رضیه اصحاب رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم وصلّوا خلفه وغزوا معه وجاهدوا وحجوا وکانوا
یسمونه امیرالمؤمنین راضین بذلک، غیر منکرین فنحن لهم تبع..
104 ] السنة حلال: 235 سألت أبی عن قوم یقولون : إن علیاً لیس بخلیفة. قال: هذا ] .45 : 103 ] طبقات الحنابلة 1 ]
قول سوء ردی.
49 فزونی فضائل على (ع) بر همه صحابه
سؤال 49 : آیا صحیح است که مى گویند آن قدرى که از پیامبر صلى الله علیه و سلم درباره فضائل علی(رضی الله عنه) با سندهاى
[ صحیح آمده، درباره هیچ یک از صحابه نیامده و این حقیقت را احمد بن حنبل و نسائى و نیشابورى و دیگران تصریح کرده اند.[ 105
.«( لم یرد فی حق احد من الصحابة بالأسانید الجیاد اکثر مما جاء فی علی(رضی الله عنه »
و حسکانى حنفى مى گوید: على صد و بیست فضیلت دارد که احدى از اصحاب پیامبر صلى الله علیه و سلم با او در آن ها
شریک نیستند، و هر فضیلتى را دیگر صحابه دارند، على با آنان شریک بود.
کان لعلى بن ابى طالب عشرون و مائة منقبة لم یشترک معه فیها احد من أصحاب محمد صلى الله علیه و سلم و قد اشترک فى »
[106].« مناقب الناس
پس تکلیف ما با کسانى که از شأن و فضائل على مى کاهند و دیگران را بر او مقدم مى دارند و على را با سائر صحابه یکسان مى
دانند و خلفاء ثلاثه رضى الله عنهم را بر او ترجیح مى دهند همانند امام بخارى چیست؟
لَو أَنَّ الریاض أقلام والبحرَ مداد والجنَّ حساب الإِنس کتّاب ما أحصوا » : [عن ابن عباس، قال : قال رسول اللَّه صلى الله علیه وآله
نزل فى عل ى علیه السلام ثلاث مئة آیه من کتاب اللَّه عزوجل؛ سیصد آیه از قرآن » : نیز: قال ابن عباس .« فضائِلَ على بنِ ابى طالب
عده اى از اصحاب سنن و بعضى از تاریخ نگاران چون ابن عساکر، این «. درفضایل و مناقب حضرت على علیه السلام نازل ش ده است
[( مطلب را نقل کرده اند (ر.ک: مراجعات، نامه 49
508 ) عن احمد: لم ینقل لاحد من الصحابة ما نقل لعلى و قال غیره 6 و کان : 89 . الاصابة 2 : 105 ]فتح الباری 7 ]
سبب ذلک بغض بنى امیة له، فکان کل من کان عنده علم من شیىء من مناقبه من الصحابة یثبته و کلما ارادوا اخماده
و هددوا من حدث بمناقبه لایزداوا الا انتشاراً.
. 106 ]شواهد التنزیل: 24 ، ح 5 ]
50 بیماری شدن کتمان کننده حدیث غدیر
سؤال 50 : آیا صحیح است که افرادى از صحابه که حدیث غدیر را کتمان کردند و به رغم درخواست حضرت على(رضی الله عنه)، آن
[ را اعلام نکردند، گرفتار نفرین ایشان شده و هر کدام به دردى مبتلا شدند؟ [ 107
1 أنس بن مالک گرفتار بیمارى برَص پیسى [ 108 ] شد.
٣٩
2 براء بن عازب، نابینا شد.
3 زید بن ارقم، نابینا شد.
[ 4 جریربن عبداللّه بجلى، اعرابى گردید.[ 109
5 معیقیب (ابن أبى فاطمه دوسى) [ 110 ] مبتلا به بیمارى جذام(خوره) شد؟
75 روح المعانی. : 107 ]الفقه على المذاهب الاربعة 4 ]
. 108 ]المعارف: 580 ]
156 ح . 169 : 109 ]أنساب الاشراف 2 ]
174 المعارف: 137 ، او جزء هیئت امناء خلیفه ثانى بر بیت المال بود. : 110 ]تاریخ مدینة دمشق 3 ]
51 مسئله فرزندان پیامبر(ص) بودن فرزندان على (ع)
إنَّ » : سؤال 51 : آیا صحیح است که مى گویند از اختصاصات پیامبر اکرم این است که فرزندان دخترش به ایشان نسبت داده مى شوند
چنان که قلقشندى [ 111 ] به آن تصریح دارد . «( اللّه جعل ذریتی فی صلب علی (رضی الله عنه
ولى مى بینیم بعضى از رواة حدیث که از نظر ما اهل سنت و جماعت ثقه هستند به حسنین دشنام و سب مى کنند، و بعضى از
تابعین و صحابه در قتل آن دو سبط نقش داشته و در عین حال هیچ نقطه ضعفى براى آنان شمرده نمى شود؟.
[112].« هو تابعی ثقة. و هو الذی قتل الحسین » : مثلا: در باره عمربن سعد، عجلى مى گوید
.148 : 1683 موسوعة اطراف الحدیث 3 : 43 لسان المیزان 3 : 101 : المعجم الکبیر 3 : ثر الانافة 1 Ĥ 111 ]م ]
750: 112 ]تهذیب الکمال 14 ]
52 مسئله وصایت و جانشینی علی (ع)
سؤال 52 : آیا صحیح است که مى گویند: پیامبر اکرم در یوم الدار روزى که سران قریش را براى دعوت به اسلام به منزل فرا خواند
یعنى تو برادر و وزیر و وصى و جانشین پس از « انت اخی و وزیری و وصیی و وارثی و خلیفتی من بعدی » : به حضرت على فرمود
من هستى چنان که قوشچى [ 113 ] و حلبى [ 114 ] و دیگران همین متن را آورده اند، ولى افرادى همانند ابن کثیر [ 115 ] این عبارات
را حذف و به جاى آن کلمه: کذا و کذا گذاردند، چرا؟
راستى اگر این مضمون از پیامبر اکرم ثابت شده باشد، ما چرا بر انکار وصایت و جانشینى حضرت على(رضی الله عنه) اصرار داریم؟
کذا و » آیا این رد قول رسول الله صلى الله علیه و سلّم نیست؟ آیا مبهم کردن کلام پیامبر صلى الله علیه و سلّم و آوردن کلمه
خیانت در امانت نیست؟ و آیا یهود و مشرکین مکه در مقام مخالفت با اسلام و پیامبر اکرم غیر از این « وزیری ووصی » به جاى « کذا
شیوه را پیش گرفته بودند؟.
أیکم یبایعنى ویوارزنی، یکون أخی ووصیى و خلیفتى من بعدی . » 113 ]شرح التجرید قوشچى : 327 ]
». انت أخی و وزیرى و وصیی و وارثی و خلیفتى من بعدى » 114 ]السیرة الحلبیة 1:286 ]
فأیکم یوازرنی على هذا الأمر على أن یکون أخی، وکذا وکذا. » 38 : 115 ]البدایة والنهایة 3 ]
٤٠
53 کتمان حدیث غدیر از سوی بخاری
سؤال 53 : آیا صحیح است که مى گویند: امام بخارى حدیث غدیر را کتمان کرده و آن را به رغم صحت سند و تواتر نقل در
کتاب خود نیاورده؟ و علّت آن همان احساس کینه و بغض نسبت به حضرت على(رضی الله عنه) بوده؟
اینک چند اعتراف از علماء ما بر صحت حدیث:
1 ابن حجر مى گوید: حدیث غدیر بلاشک صحیح است و جمعى از محدثان آن را آورده اند. همانند ترمذى و نسائى و احمد، و
اسناد و طرق آن بسیار زیاد است، ولذا شانزده صحابى، آن را از پیامبر نقل کرده اند، و احمد بن حنبل مى گوید: سى نفر از صحابه
این حدیث را از پیامبر شنیده و در زمان خلافت حضرت على(رضی الله عنه) بر این حدیث شهادت دادند چون اختلافات داخلى
روى داد و بسیارى از أسناد آن صحیح و حسن است، و لذا هیچ اعتنائى که به قول کسى که در صحت آن قدح و اشکال کند نمى
[ شود.[ 116
[ اسناد خوبى دارد، و من در این زمینه کتابى نوشته ام.[ 117 « من کنت مولاه » 2 ذهبى مى گوید: أما حدیث
3 همو گوید: طبرى اسناد و طرق حدیث غدیر خم را در مجموعه چهار جلدى جمع و گردآورى کرده است و من بخشى از آن را
[ دیده و از گستردگى دامنه این روایات مبهوت شدم و به محقق شدن واقعه غدیر جزم و قطع پیدا کردم.[ 118
[ 4 همو گوید: این حدیث من کنت مولاه حسن و بسیار عالى السند است و متن و مضمون آن نیز متواتر است.[ 119
5 شمس الدین شافعى مى گوید: این حدیث از امیر المؤمنین به تواتر رسیده، البته خود این حدیث نیز از پیامبر متواتر است و جمع
زیادى از محدثان آن را نقل کرده اند، ولذا تلاش بعضى براى تضعیف آن از کسانى که در این علم تخصصى ندارند بى فائده
[ است.[ 120
[ 6 قرطبى: حدیث مؤاخاة و روایت خیبر، و حدیث غدیر، تماماً از احادیث و آثار ثابت و مسلّم است.[ 121
و با این همه چرا توجیه مى کنیم، و اصرار می ورزیم که این حدیث دلالتى بر جانشینى و خلافت حضرت على(رضی الله عنه) ندارد؟
راستى اگر این حدیث درباره ابوبکر(رضی الله عنه) بود، بازهم همین برخورد را داشتیم؟!
انه حدیث صحیح لامریة فیه. وقد أخرجه جماعة کالترمذى والنسائى و احمد، وطرقه » : 116 ]الصواعق المحرقة: 64 ]
کثیرة جداً، ومن ثم رواه ستة عشر صحابیاً، وفی روایة أحمد أنه سمعه من النبى ثلاثون صحابیاً وشهدوا به لعلی لما
توزع أیام خلافته، وکثیراً من أسانیدها صحاح و حسان، ولا إلتفات لمن قدح فی صحته .
فله طرق جیدة وقد أفردت ذلک ایضاً. « من کنت مولاه » 231 أما حدیث : 117 ]تذکرة الحفاظ 3 ]
جمع الطبری طرق حدیث غدیر خم، فی أربعة أجزاء، رأیت شطره فبهرنی سعة » ، 118 ]سیر اعلام النبلاء ج 14 ص 277 ]
روایاته، وجزمت بوقوع ذلک.
207 شرح ابن : 335 ، هذا حدیث حسن عال جداً ومتنه فمتواتر .به همین مضمون درج 14 : 119 ]سیر اعلام النبلاء 8 ]
أبی الحدید آمده است.
47 :تواتر عن امیر المؤمنین وهو متواتر أیضاً عن النبى صلى الله علیه و سلّم ، رواه الجم « 120 ]اسنى المطالب ]
الغفیر ولا عبرة بمن حاول تضعیفه ممن لا اطلاع له فی هذا العلم.
حدیث المواخاة وروایة خیبر والغدیر هذه کلها آثار ثابتة. » 373 : 121 ]الاستیعاب 2 ]
٤١
54 مسئله جرم انگاری انحراف از معاویه
سؤال 54 : آیا صحیح است که مى گویند، علماء رجال ما، انحراف از معاویه و عمروعاص را گناه نابخشودنى مى دانند، ولى انحراف
از حضرت على(رضی الله عنه)را امرى عادى دانسته و از کنار آن به سادگى مى گذرند. چنان که ذهبى دو مو ضع متفاوت در برابر
نسائى و حریزبن عثمان دارد . نسبت به نسائى مى گوید : او از معاویه و عمروعاص منحرف و رویگردان است . خدا او را
[ ببخشد.[ 122 ] ولى نسبت به حریز بن عثمان که على(رضی الله عنه) را لعن مى کرد. بدون تأمل او را ثقه مى خواند![ 123
لم یکن أحد فى رأس الثلاث مئة احفظ من النسائى، هو احذق بالحدیث و علله ورجاله » 132 : 122 ]سیر اعلام النبلاء 14 ]
من مسلم و من أبى داود و من أبى عیسى و هو جار فی مضمار البخارى وأبى زرعه إلا أن فیه قلیل تشیع وانحراف عن
476 : سیر اعلام 185 م یزان الاعتدال 1 : خصوم الإمام علی، کمعاویه وعمرو واللّه یسامحه. [ 123 ]العبر 1
.233 : 80 تهذیب الکمال 4 : النبلاء 7
55 کینه سفیان ثورى، نسبت به فضائل على
سؤال 55 : آیا صحیح است که سفیان ثورى که از محدثین بزرگ ما است از آوردن فضائل و مناقب حضرت على(رضی الله عنه )
کراهت داشته و ناراحت مى شد؟
124 ] یعنى شیعه در حالى مرا ].«( عن سفیان قال: ترکتنی الروافض، وأنا أبغض أن أذکر فضائل علی(رضی الله عنه » : ذهبى آورده است
رها کردند که نقل فضائل على(رضی الله عنه) را مبغوض مى دارم.
راستى مگر امام ذهبى از صحابه کرام پیامبر صلى الله علیه و سلّم نقل نکرده که علامت منافقان بغض على(رضی الله عنه ) است؟
[125].«( ما کنّا نعرف المنافقین الا ببغض علی(رضی الله عنه »
کان الثوری عندنا امام » ؟ آیا کسى که این چنین باشد، مى توان به احادیث و نقل او اعتماد کرد و او را هم طراز ابوبکر و عمر خواند
[126].« الناس وکان فی زمانه کأبی بکر وعمر فى زمانهما
مگر این که خود جناب ابوبکر و عمر(رضى الله عنهما) نیز چنین روحیه اى داشته، و در برخورد با على (رضی الله عنه ) این گونه
بودند؟
.27 : 7 حلیة الاولیاء 7 : 124 ]سیر اعلام النبلاء 253 ]
( 125 ]سیر اعلام النبلاء، (الخلفاء. 236 ]
.239 : 126 ]سیر اعلام النبلاء 7 ]
56 بى مهرى سلفی ها به فاطمه (س)
سؤال 56 : آیا صحیح است که اجماع مسلمین بر این است که فاطمه زهرا رضى الله عنها سید و سرور زنان جهان است و احدى
در فضیلت به ایشان نمى رسد، خواه حضرت عائشه و یا غیر او؟ و براین معنا دوست و دشمن اهل بیت اتفاق نظر دارند. چنان که
ابوبکر بن داود و مالک و ابن ابی الحدید و دیگران این را گفته اند.[ 127 ] بنابراین، چرا نسبت به عائشه این همه بزرگ نمائى مى
٤٢
شود؟ و چرا آن قدرى که در خطبه هاى جمعه، و در کتاب هاى ما از عائشه رضى الله عنها اسم برده مى شود، سخنى از سیده
نساء العالمین (سرور زنان جهانیان) به زبان نمى آوریم؟
کیف تکون عائشه او غیرها فى منزلة فاطمة، وقد اجمع المسلمون کلهم من یحبها « 127 ]شرح نهج البلاغه 20 : ص 17 ]
ومن لا یحبها منهم: أنها سیدة نساء العالمین، ابوبکر بن داود مى گوید: لا اُفضِّل ببضعة من رسول اللّه صلى الله علیه
.160 : 265 ، الروض الانف 1 : 10 ، غالیة المواعظ 2701 :، تاریخ الخمیس 1 : و سلّم أحداً. إرشاد الساری 6
عائشه و امهات المؤمنین
57 دو حزب بودن زنان پیامبر
سؤال 57 : آیا صحیح است آنچه را که بخارى و ذهبى و دیگران مى گویند: زنان پیامبر اکرم دو حزب بودند؟ یک حزب به سرگروهی
عائشه و حفصه، و حزب دیگر در آن ام سلمه و سائر زنان پیامبر صلى الله علیه و سلّم بودند [ 128 ] و حکومت ها از حزب
عائشه حمایت مى کردند؛ نمونه ها:
1 خلیفه دوم به هر کدام از زنان پیامبر ده هزار درهم (یا دینار ) مستمرى مى داد، ولى به عا ئشه دو هزار بیشتر از دیگران .
2 معاویه یک حواله صدهزار درهم (یا دینارى) براى عائشه فرستاد.
3 همو: یک گردنبند که بهاى آن صد هزار بود، براى عائشه فرستاد.
[ 4 عبداللّه بن الزبیر مبلغ صدهزار براى عائشه حواله کرد.[ 129
50 ج 132 مقدمة : 128 ]سیر اعلام النبلاء 2 143 و 187 صحیح بخارى 2: کتاب الهبة: 89 المعجم الکبیر 23 ]
. 129 ]سیر اعلام النبلاء 2 143 و 187 ] .255 : 309 تحفة الأحوذی 10 : فتح الباری: 282 فتح الباری 9
58 ازدواج عائشه قبل از پیامبر(ص)
سؤال 58 : آیا صحیح است که مى گویند حضرت عائشه قبل از ازدواج با پیامبر اکرم ، شوهر کرده، و نام همسرش جبیر بود و
ابوبکر(رضی الله عنه ) او را باز پس گرفته و پس از گرفتن طلاق، او را به عقد پیامبر اکرم درآورده است؟
و مى گویند علت تأکید فراوان عائشه بر این که من بِکر بودم، شاید دفع این احتمال باشد.
ابن سعد: خطب رسول الله صلى الله علیه و سلّم عائشة الى أبی بکر الصدیق : فقال: یا رسول الله، انی کنت اعطیتها مطعماً لابنه »
[130].« جبیر، فدعنی حتّى أسلَّها منهم فاستلها منهم فطلقها، فتزوجها رسول الله صلى الله علیه و سلّم 
البته تا آنجا که مى دانم احدى از شیعه این عقیده را ندارد، و در هیچ یک از کتاب هاى آنان این مطلب یافت نمى شود، ولى
متأسفانه در این کتاب، که از قدیمى ترین منابع ما اهل سنت است، این قصه آمده است.
لقد أعطیت تسعاً ما أعطیتها امرأه بعد مریم: لقد نزل جبرئیل بصورتی... ولقد تزوجنی بکراً وما تزوج » : ذهبى از عائشه نقل مى کند
[131].«... بکراً غیری.. وإن کان الوحی لینزل علیه وانی لمعه فی لحافه
. 141 و 140 : 131 ] سیر اعلام النبلاء 2 ] .59 : 130 ] الطبقات الکبرى 8 ]
٤٣
59 مخالفت عائشه با آوردن جنازه امام حسن (ع) به مسجد پیامبر
سؤال 59 : آیا صحیح است که مى گویند به دستور عائشه، ام المؤمنین از آوردن جنازه سید شباب اهل الجنة (سرور جوانان اهل
بهشت؛ حضرت حسن (رضی الله عنه ) کنار قبر پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم جلوگیرى شد؟
در حالیکه خود عائشه رضى الله عنها درخواست کرد که جنازه سعدبن أبى وقاص را به مسجد پیامبر آورده و بر آن نماز
گذارند.[ 132 ] آیا عائشه ام المؤمنین نبوده یا حضرت حسن(رضی الله عنه) جزء مؤمنین نبود؟ یا نسبت به فرزندان پیامبر صلى الله
علیه و سلّم کینه و دشمنى داشت؟
.148 : 605 طبقات إبن سعد 3 : 132 ]سیر اعلام النبلاء 2 ]
60 عائشه گرفتار فریب ابن زبیر
سؤال 60 : آیا صحیح است که مى گویند ابن زبیر، عائشه رضى الله عنها را فریب داد تا غائله جنگ جمل و خونریزى و کشتار
میان مسلمین را به راه اندازد؟ چنان که این حقیقت تلخ را عبداللّه بن عمر به عائشه گوشزد مى کند .
قالت عائشة اذا مرَّ ابن عمر، یا ابا عبدالرحمن ما منعک أن تنهانی عن سیری؟ قال: رأیت رجلا قد غلب علیک » : ذهبى مى گوید
[133].« یعنى ابن الزبیر
با این حقایق تاریخى، چرا ما غائله جنگ جمل را توجیه، و ساحت آتش افروزان را پاک و دامن توطئه گران را تطهیر و جریان
جمل را به مردى افسانه اى و خیالى به نام عبدالله سبا نسبت مى دهیم؟ چرا عبدالله بن زبیر و... را از صحنه توطئه دور مى دانیم؟
.193 : 133 ]سیر اعلام النبلاء 2 ]
61 عائشه و توهین به پیامبر (ص)
سؤال 61 : مى گویند: جناب عائشه مطالبى را که در آن تنقیص و توهین و سبک کردن پیامبر صلى الله علیه و سلّم است ، به عنوان
روایت نقل مى کند، که البته براى هر انسان غیرتمندى غیرقابل تحمل است و از شنیدن آن ابا دارد [ 134 ]، و بعضى از آن ها نیز قطعاً
دروغ است و با موازین شرع و سیره پیامبر تناسب ندارد.
هنگام ازدواج من بکر بودم. ؛ « تزوجنی بکراً » : 1 عائشه مى گوید
135 ] هنگامی که زیر یک لحاف بودیم، وحى بر پیامبر ] « کان رسول الله یأتیه الوحی، وانا و هو فی لحاف » : 2 همو مى گوید
صلى الله علیه و سلّم نازل مى شد.
136 ] عائشه روایت مى کند پیامبر اکرم همسر را مى ] « إن عائشه تخبر الناس انه صلى الله علیه و سلّم کان یقبل و هو صائم » 3
بوسید، در حالی که روزه بود.
عائشه: دخل على رسول اللّه وعندی جاریتان تغنّیان بغناء بعاث فاضطجع على الفراش وحول وجهه و دخل ابوبکر فانتهرنی، » 4
137 ] روزى پیامبر بر من وارد شد ].« وقال: مزمارة الشیطان عند النبی فأقبل علیه رسول اللّه وقال: دعها، فلّما غفل، غمزتهما فخرجتا
در حالی که دو کنیز مشغول آواز خواندن بودند، حضرت بدون توجه به آنان به بستر خود رفته و خوابید، ناگهان ابوبکر وارد شده و
مرا نهیب داده و گفت: موزیک شیطان در خانه پیامبر!! حضرت به او فرمود : به آن ها کارى نداشته باش یعنى بگذار به ساز و آواز
خود ادامه دهند همین که ابوبکر کمى غفلت کرد، به دو خواننده اشاره کردم که صحنه را ترک کنند .
٤٤
عن عائشه: قالت: وکان یوم عید یلعب السودان بالدرق والحراب، فإما سألت النبى صلى الله علیه و » : 5 تماشا و مشاهده رقص
سلّم وإما قال : تشتهین، تنظرین؟ فقلت: نعم، فأقامنی وراءه، خدی على خده و هو یقول: دونکم یا بنی أرفده حتى مللت، قال :
[138].« حسبکِ؟ قلت : نعم. فقال: فاذهبی
وعنها جاء حبش یزفنون فی یوم عید فی المسجد، فدعانی النبی فوضعت رأسی على منکبه، فجعلت أنظر الى لعبهم حتى کنت أنا » 6
[139].« التی أنصرف عن النظر الیهم
یعنى گروهى از حبشه در روز عید به مسجد آمده و در حالی که مى رقصیدند. پیامبر مرا عائشه را فراخواند و سر مرا به شانه
خود گذاشته و به تماشاى آنان پرداختم.
[ عسقلانى مى گوید این جریان رقص احباش سال هفتم هجرى یعنى به هنگامیکه عائشه شانزده ساله بود اتفاق افتاد .[ 140
عن عائشه: کنت بین یدی رسول اللّه ورجلای فی قبلته مزاحمة لسجدته فإذا سجد غمزنی فقبضت رجلی، فاذا قام » 7
[141].« بسطتها
عائشه مى گوید: در برابر پیامبر اکرم دراز کشیده و مى خوابیدم. و دوپایم را در محل سجده پیامبر قرار مى دادم . چون ایشان به
مى گرفت!! پس فوراً پایم را جمع مى کردم، و چون پیامبر براى رکعت دیگرى برمى خواست « منگوش » سجده مى رفت مرا
دوباره پایم را دراز مى کردم.
[من از طرف خودم و همه شیعیان و همچنین از طرف اهل تسنن از پیامبر رحمت و غیرت و اخلاق عذر می خواهم که ناگزی ریم
چنین اراجیفی را نقل کنیم، امید روزی که در جمع علمای شیعه و سنی این احادیث کذب - چنان که این طلبه سنی نیز گفته - از کتاب
ها بریده شده و در مراسمی رسمی خمیر شود! ]
2 کتاب العیدبن باب الحراب : 135 ] همان . [ 136 ] بخارى 2 ] . 193 و 191 و 172 : 134 ]سیر اعلام النبلاء 2 ]
2 کتاب : 2 کتاب صلاة. [ 137 ]بخارى 2 : 47 کتاب الجهاد، باب الدرق : صحیح مسلم 609 : والدرق یوم العید و ج 4
2 کتاب صلاة : 47 کتاب الجهاد، باب الدرق صحیح مسلم 609 : العید بن باب الحراب والدرق یوم العید وج 4
609 کتاب : 139 ]مسلم 2 ] . 169 کتاب العیدین ب 2 : 138 ]بخارى 1 ] . العیدین ب 4 باب الرخصة فى اللعب ج 19
107 / کتاب الصلاة، باب الصلاة على الفرائض . وص 136 : 141 ]البخارى 1 ] .186 : صلاة العیدین. [ 140 ]شرح نووى 6
81 / کتاب الصلاة باب ما یجوز :« باب التطوع فى خلف المرأة و ص 138 باب هل یغمز الرجل امراته عند السجود. و ج
367 کتاب الصلاة باب 51 الاعتراض بین یدى المصلی ج 272 : من العمل فى الصلاة. صحیح مسلم 2
62 عائشه و جواز رضاع کبیر
سؤال 62 : آیا درست است که مى گویند نظر عائشه رضى الله عنها جواز رضاع کبیر، بود؛ یعنى براى محرم شدن کافى بود مردى
از سینه زنى پنج مرتبه شیر بخورد، آن وقت آن زن مادر او، خواهر آن زن خاله او مى شود... و جناب عایشه اگر دوست داشت
مردى را ببیند و اجازه ورود به خانه اش بدهد، دستور مى داد تا نزد دختران خواهرش اسماء برود و شیر بخورد، تا محرم او
بشود! ولى ام سلمه و سایر زنان پیامبر صلى الله علیه و سلّم به شدت با این نظر مخالفت مى کردند .
عن عائشة وام سلمة أنّ ابا حذیفة کان تبنّى سالماً وأنکحه ابنة أخیه... فجاءت امرأة أبی حذیفة فقالت: یا رسول » : ابو داود مى گوید
٤٥
اللّه: انا کنا نرى سالما ولدا وکان یأوی معی، ومع أبی حذیفة فی بیت واحد و یرانی فضلا.[ 142 ] وقد أنزل اللّه فیهم ما قد علمت،
فکیف ترى فیه؟ فقال لها النبی صلى الله علیه و سلّم أرضعیه، فأرضعته خمس رضعات فکان بمنزلة ولدها من الرضاعة، فبذلک
کانت عائشه تأمر بنات أخواتها وبنات إخوتها أن یرضعن من أحبت عائشة أن یراها ویدخل علیها وإن کان کبیراً، خمس رضعات ثم
[143].« یدخل علیها وأبت اُم سلمة وسائر ازواج النبی أن یدخلن علیهنّ بتلک الرضاعة أحداً حتى یرضع فی المهد
142 ]مبتذلة فی ثیاب المهنة (لباس کار، یا لباسى که پوشش کامل نیست و مخصوص منزل است.( ]
210 سنن ابن : 4 251 دارمى 2: باب 59 ح 2257 : 222 مسلم / کتاب الرضاع باب 7 : 143 ]سنن ابى داود 2 ]
. 460 و 13886 : 625 مصنف عبدالرزاق 7 : ماجة 1 باب 36 رضاع الکبیر 1943
63 مصحف خاص عائشه
[ سؤال 63 : آیا صحیح است که مى گویند عائشه مصحف خاصى داشته و آن را مصحف عائشه مى نامیدند.[ 144
و همچنین بعضى صحابه، مصحف هائى داشتند: مصحف سالم مولى حذیفه، و مصحف ابن مسعود، و مصحف أبى بن کعب، مصحف
[ مقداد، مصحف معاذ بن جبل، و مصحف أبو موسى أشعرى.[ 145
این مصحفها با مصحف فاطمه و مصحف على چه فرقى دارد؟ و چرا از این جهت ما به شیعه اشکال مى کنیم؟.
[تذکر: مصحف علی (ع): بر اساس روایات، حضرت على - علیه السلام - قرآن را بعد از پیامبر اکرم - صلى الله علیه وآله -
جمع آورى کرد که ویژگى هایى ذیل را داشت؛ البته در مورد ویژه گی های یاد شده، اتفاق نظر وجود ندارد:
1. ضبط قرآن بنابر قرائت پیامبر - صلى الله علیه وآله؛ 2. ترتیب دقیق آیات برحسب نزول؛ 3. در برداشتن توضیحاتى، نظیر
ذکر مناسبتى که موجب نزول آیه بود؛ نام مکانى که آیه در آن جا نازل شد، ساعت نزول آیه، نام افرادى که آیه درباره آنان نازل شده
بود و.... (پژوهشی در مصحف امام علی علیه السلام، جعفر نکونام و ...)
بنابراین، قرآن فعلى هیچ گونه تفاوتى از نظر آیات و تعداد آن ها به جز داشتن توضیحات و ترتیب خاص با مصحفى که
حضرت جمع آورى فرمود، ندارد.
مصحف فاطمه (س): در کتاب شریف کافى، روایاتى به چشم مى خورد که از آن ها استفاده مى شود، حضرت فاطمه زهرا (علیها
السلام)کتابى داشته که مصحف فاطمه خوانده شده است. بعضى از ویژگى هایى که در روایات براى آن یاد شده، چنین است:
1. یک کتاب علمى است و درباره قرآن نیست . 2. درباره احکام حلال و حرام نیست . 3. وصیت فاطمه (علیها السلام )در آن آمده
است. 4. دانش هستى در آن است . 5. نام پادشاهانى که بر زمین حکو مت مى کنند و نام پدرانشان در آن یافت مى شود . 6. آنچه
موجب شده است تا مردم به اهل بیت (علیهم السلام)نیازمند باشند، در آن وجود دارد.
امام صادق (ع) فرمود: به خداوند سوگند ! کلمه ای از قرآن در آن [مصحف فاطمه ] نیست. راوی گوید : پرسیدم: آیا در آن دانش
در حدیث دیگر از امام صادق (ع) آمده است : نزد ما جامعه ای است که در آن « هشت؟ فرمود : بله ؛ ولی نه از دانش های معمولی
حلال و حرام وارد نشده و مصحف فاطمه علیها السلام است، در حالی که در آن کلمه ای از قرآن نیست، بلکه املای رسول خدا (ص)
و خط علی (ع) است و همگی در اختیار ماست. (برای آگاهی بیشتر ر.ک: کافى، ج 1، ص 294 298 ؛ بصائر الدرجات، صفار، ص
158 ، چ مؤسسه نعمان.) ] -157
.216 : 145 ]اسد الغابة 4 ] .331 : 370 تفسیر بغوى 2 : 144 ]تفسیر نسائى 2 ]
٤٦
64 صحابه و اتهام عائشه به فحشاء
سؤال 64 : آیا صحیح است که بعضى از صحابه پیامبر اکرم همانند مسطح بن أثاثه، و حسان بن ثابت و حمنه [ 146 ] عائشه رضى
الله عنها را متهم به فحشاء و زنا نمودند و پیامبر اکرم نیز حد بر آنان جارى کرد، و در هیچ یک از کتاب هاى شیعه این اتهام و
نسبت ناروا یافت نمى شود، و در عین حال ما این تهمت را به دروغ به شیعه نسبت مى دهیم! راستى انگیزه این دروغ گویى و
تهمت ناروا چیست؟ [می افزاییم: اهل تسنن که قائل به عدالت همه صحابه هستند، آیا این ها را نیز عادل می دانند؟!]
: 428 (کانت ممن قال فی الافک على عائشة(رضی الله عنه).. انها جلدت مع من جلد فیه ). و ج 4 : 146 ]اسدالغابة 5 ]
355 (شهد مسطح بدراً و کان ممن خاض فی الافک على عائشة فجلده النبى صلى الله علیه و سلم فیمن جلده. و ج
2 ص 6 و کان حسان ممن خاص فی الافک فجلد فیه (
65 ام المؤمنین و کشتن بیست هزار مؤمن
سؤال 65 : آیا صحیح است که ام المؤمنین عائشه رضى الله عنها بیست هزار نفر از مؤمنان، و اولاد خود را در جنگ جمل به قتل
رسانیده و به کشتن داد و اگر کسى به او اعتراض مى کرد، به شدت با او برخورد مى کرد؟ چنان که با ام اوفى برخورد تندى کرده و
او را دشمن خدا خوانده و دستور داد او را از محفل طرد کنند، ابن عبد ربه مى گوید:
دخلت ام أوفى العبدیة بعد الجمل على عائشة، فقالت لها: ما تقولین فى إمرأة قتلت إبناً لها صغیراً؟ قالت: وجبت لها النار. قالت : فما »
[147] .« تقولین فى إمراة قتلت من اولادها ألاکابر عشرین ألفاً فى صعید واحد؟ قالت: خذوا بید عدوة اللّه
305 / 147 ]العقد الفرید 4 ]
66 ارتداد بعضى از امهات المؤمنین
سؤال 66 : آیا صحیح است که مى گویند بعضى از همسران پیامبر اکرم أمهات المؤمنین، مرتد شده و از دین اسلام برگشته و کافر
شدند؛ همانند قتیله- خواهر اشعث ابن القیس- که پس از عقد و تزویج، با او چون خبر رحلت پیامبر اکرم را شنید، از دین برگشته و
کافر شد و عکرمه فرزند ابوجهل با او ازدواج کرد، و ابوبکر خواست عکرمه را به جرم ازدواج با او به آتش بکشد .
اگر این جریان واقعیت داشته باشد چرا ما براى تمامى نساء النبى صلى الله علیه و سلّم حرمت قائل هستیم و آنان را فوق انتقاد و
اشکال مى دانیم و همه را اهل بهشت و مصون از هرگونه گناه مى پنداریم؟!
ان النبى توفى و قد ملک امراة من کنده یقال لها قتیلة، فارتدت مع قومها فتزوجها بعد ذلک عکرمة بن أبى جهل » : ابن الاثیر مى گوید
[148].« بکراً، فوجد ابوبکر من ذلک وجداً شدیداً
: 288 ؛ الاصابة 8 : 304 ؛ دلائل النبوة 7 : 40 کنز العمال، 13 : 240 المستدرک على الصحیحین 4 : 148 ]اسدالغابة 7 ]
292 ؛ عن إبن عباس: ان النبى، تزوج قتیله أخت الاشعث و مات قبل ان یخبرها و هذا موصول قوی الاسناد .
٤٧
67 عمر و اسقاط مقام ام المؤمنینی
سؤال 67 : آیا صحیح است حضرت عمر رضى الله ع نه بعضى زنان پیامبر صلى الله علیه و سلّم را از زوجیت و ام المؤمنین
بودن پس از رحلت پیامبر خارج کرد؛ چنان که طحاوى این مطلب را از غلابى نقل مى کند :
عن الشعبى: إن نبی الله صلى الله علیه و سلم تزوج قتیلة بنت قیس و مات عنها ثم تزوجها عکرمة، فأراد ابو بکر أن یقتله . فقال له »
عمر انّ النبی: لم یحجبها و لم یقسم لها و لم یدخل بها و ارتدت مع اخیها عن الاسلام و برئت من الله تعالى و من رسوله. فلم یزل به
[149].« حتى ترکه
ففى هذا الحدیث ان ابابکر أراد أن یقتل عکرمة لما تزوج هذه المراة لأنها کانت عنده من أزواج النبی اللاتی کنَّ حرمن على الناس »
بقول الله تعالى: و ما کان لکم أن توذوا رسول الله... و أن عمر أَخرجها من أزواج النبى بردتها التى کانت منها. اذ کان لا یصلح لها معها
[150].« أن تکون للمسلمین
یعنى ابوبکر(رضی الله عنه) مى خواست عکرمه را اعدام کند، چون با یکى از زنان پیامبر صلى الله علیه و سلم که بر مردم حرام
هستند، ازدواج کرده، و عمر رضى الله عنه نیز او را از مقام زوجیت و همسرى پیامبر اکرم در اثر ارتداد او انداخت؛ چون با این
ارتداد صلاحیت ام المؤمنین را نداشت.
.288 : 123 دلائل النبوة 7 : 150 ]مشکل الاثار 2 ] 2: 149 ]مشکل الاثار. 119 ]
صحابه
68 عشره مبشره!!
سؤال 68 : آیا صحیح است که پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم به احدى جز عبدالله بن سلام بشارت بهشت را نداده . چنان که
سعد وقاص مى گوید: من از پیامبر درباره احدى بشارت بهشت را جز درباره عبدالله بن سلام نشنیدم.
[151].« عن عامر بن سعد بن ابى وقاص: ما سمعت النبی یقول لأحد یمشی على الأرض انه من اهل الجنة اِلا لعبد الله بن سلام »
[152].« لا اقول لأحد من الاحیاء، انه من اهل الجنة الا لعبدالله بن سلام » : و به نقل صحیح مسلم
البته سعد وقاص این مطلب را براى فرزندش عامر که از تابعین است و پس از رحلت پیامبر اکرم به دنیا آمده، نقل کرده و این مطلب،
چگونه با حدیث عشره مبشره که ما مدعى صدور آن هستیم، جمع مى شود؟ با توجه به این که این روایت را صحیح بخارى و مسلم
نقل کرده، و حدیث عشره مبشره را نه مسلم و نه بخارى نقل کرده است؟!
151 ]صحیح بخارى، ج 2، ص 314 ، باب المناقب، مناقب عبدالله بن سلام . ]
.349 : 130 ، سیر اعلام النبلاء 4 : 152 ] مسلم، ح 2483 ، باب فضائل عبدالله بن سلام، فتح البارى 7 ]
69 مسئله منافق بودن بعضى از صحابه
سؤال 69 : آیا صحیح است که بعضى از اصحاب پیامبر جزء منافقان بوده و هرگز وارد بهشت نمى شوند؟
فی أصحابی إثنا عشر منافقاً، فیهم ثمانیة لا یدخلون الجنة حتى یلج الجمل فی سم » : در صحیح مسلم از پیامبر اکرم آورده است
الخیاط....[ 153 ] . [این مسئله چگونه با عدالت و تنزیه همه صحابه همخوانی دارد؟]
٤٨
.20 : 320 البدایة والنهایة، 5 : 122 کتاب صفات المنافقین ؛ مسند احمد 4 : 153 ] صحیح مسلم 8 ]
70 مسئله صحابی بودن قاتلان عثمان
سؤال 70 : آیا صحیح است که قاتلان عثمان از صحابه کرام رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم بودند؟
[ 1 همانند فروة بن عمرو أنصارى که از اصحاب بیعت عقبة بود.[ 154
[ 2 محمد بن عمرو بن حزم انصارى، که پیامبر اکرم او را نام گذارى کرد.[ 155
[ 3 جبلة بن عمرو ساعدى انصارى بدرى، که از دفن جنازه عثمان در بقیع هم ممانعت کرد.[ 156
[ 4 عبداللّه بن بدیل بن ورقاء خزاعى که پیش از فتح مکه اسلام آورده، و به گفته امام بخارى: او رگ گردن عثمان را برید .[ 157
5 محمد بن ابى بکر، که در سال حجة الوداع به دنیا آمده و به گفته امام ذهبى او جزء محاصره کنندگان خانه عثمان (رضى اللّه عنه)
[ و ریش او را کشیده و به او مى گفت: اى یهودى! خداوند تو را رسوا کند.[ 158
6 عمرو بن الحمق: که او جزء صحابه رسول خدا صلى الله علیه و سلّم بوده و به گفته امام مزّى در حجة الوداع با پیامبر صلى
الله علیه و سلّم بیعت کرده، و به گفته امام ذهبى : نُه ضربه خنجر به او زده و گفت: سه تا را به خاطر خدا و شش ضربه را به خاطر
[ خودم به تو مى زنم.[ 159
.« وثب علیه عمرو بن الحمق و به عثمان رمق و طعنه تسع طعنات، و قال : ثلاث للّه و ست لما فى نفسى علیه »
7 عبدالرحمن بن عدیس که جزء أصحاب بیعت شجره بوده و به گفته قرطبى: او رهبر شوریان مصر علیه عثمان بود که بالاخره
[ عثمان را به قتل رسانیدند.[ 160
: 154 ] قال إبن وضاح: انما سکت مالک فى الموطا ؛ عن اسمه لانه کان ممن أعان على قتل عثمان . الأستیعاب 3 ]
.357 : 325 اسد الغابة 4
155 ] ولد قبل وفاة رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم ؛ بسنتین ... فکتب الیه ای الى والده رسول الله صلى الله ]
علیه و سلّم : سمه محمد أ... و کان أشد الناس على عثمان :المحمدون: محمدبن ابى بکر، محمد بن حذیفة، و محمد
.432 : بن عمرو بن حزم. الأستیعاب 3
156 ] هو اول من اجترأ على عثمان... لما رادوا دفن عثمان، فانتهوا الى البقیع، فمنعهم من دفنه جبلة بن عمرو ]
.112 : 160 : تاریخ المدینة 1 فانطلقوا الى حش کوکب فدفنوه فیه. الانساب 6
157 ] اسلم مع ابیه قبل الفتح، و شهد الفتح و ما بعدها... إنه ممن دخل على عثمان فطعن عثمان فى ودجه... تاریخ ]
( الاسلام (الخلفاء. 567
158 ] ذهبى مى گوید: ولدته اسماء بنت عمیس فى حجة الوداع و کان احد الرؤوس الذین ساروا الى حصار عثمان ]
. تاریخ الأسلام(الخلفاء) 601
: 159 ] مزى مى گوید: بایع النبی فى حجة الوداع و صحبه... کان أحد من ألَّب على عثمان بن عفان تهذیب الکمال ( 14 ]
22 و قال الذهبی: إنّ المصریین أقبلوا یریدون عثمان... و کان رؤساؤهم اربعة ... و عمرو : 204 تهذیب التهذیب 8
. بن الحمق الخزاعی... تاریخ الاسلام) الخلفاء) 601 و 441
160 ]قرطبى: عبدالرحمن بن عدیس، مصرى شهد الحدیبیة و کان ممن بایع تحت الشجرة رسول الله صلى الله علیه ]
٤٩
،383 : و سلّم ... و کان الأمیر على الجیش القادمین من مصر الى المدینة الذین حصروا عثمان و قتلوه. الاستیعاب 2
.71 : 294 الطبقات الکبرى 3 : 265 التمهید لابن عبدالبر 10 : 189 الثقات لابن حبان 2 : فتح البارى 2
. 161 ]تاریخ الاسلام (الخلفاء) 654 ]
71 سب صحابه توسط سلفی ها
سؤال 71 : آیا صحیح است که ما اهل سنت به بعضى از صحابه کرام رسول الله صلى الله علیه و سلّم سب و دشنام داده و آنان را
لعن مى کنیم؟ ما قاتلان عثمان را نفرین مى کنیم و حال آن که آنان صحابه پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم و از اصحاب شجرة و
بیعت عقبة و بدر، بوده و در جهاد با رسول الله صلى الله علیه و سلّم در جنگ هاى بدر و اُحد و حنین و فتح مکه شرکت کرده
بودند.
[161].« کل هولاء نبرأ منهم و نبعضهم فى الله... نرجو له النار » : ولى امام ذهبى در مقام نفرین به آنان مى گوید
یعنى ما از اینان بیزارى مى جوییم، و آنان را براى خدا مبغوض مى داریم، و براى آنان آرزوى جهنم را داریم .
لعن اللّه من قتله و الراضین بقتله [ 162 ]... بل هم فساق محاربون سافکون دماً حراماً عمداً بلا تأویل على » : و امام ابن حزم مى گوید
[163] .« سبیل الظلم و العدوان فهم فساق ملعونون
و امام جمعه شهر ما چابهار نیز درباره قاتلان عثمان مى گوید:
باغیان بى دین مصر و کوفه و بصره بر علیه حضرت عثمان شوریدند... این باغیان فجار و ستمکاران جهنمى....نقشه هاى ناجوانمردانه
[ باغیان منافق را... ظالمان بى دین و بى مروت با ضرب شمشیر انگشتان دست وى را قطع کردند. [ 164
. 163 ]همان. [ 164 ]شهسوار کربلا، ص 21 و 22 و 25 ] . 74 و 77 : 162 ]الفِصل، 3 ]
72 برخی صحابه و ترور نافرجام پیامبر (ص)
سؤال 72 : آیا صحیح است که مى گویند در لیلة العقبة هنگامی که پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم از تبوک مراجعت مى کرد و
قصد عبور از گردنه را داشتند، دوازده نفر از صحابه کرام قصد ترور و کشتن پیامبر صلى الله علیه و سلّم را داشته و در حالی که
صورت هاى خود را بسته بودند، به حضرت حمله ور شدند ... راستى این دوازده نفر چه کسانى هستند؟
امام ابن حزم نام پنج نفر را برده که براى من بسیار شگفت انگیز است؛ آنجا که مى فرماید :
[165] .« أن ابابکر و عمر و عثمان و طلحه و سعد بن أبى و قّاص أرادوا قتل النبی و إلقاءه من العقبة فى تبوک »
هرچند، ابن حزم راوى این حدیث را که ولید بن جمیع مى باشد، ضعیف مى داند، ولى علماء رجالى ما اهل سنت همانند ابو نعیم و
[ ابوزرعه و یحیى بن معین و احمد بن حنبل، و ابن حبان و عجلى و ابن سعد و دیگران او را موثق مى دانند . [ 166
حضرت استاد، باور کنید با خواندن این نص غرق در حیرتم، آیا موضع سلف صالح ما در برابر پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم 
این است؟!
.25 : 166 ]الثقات: 465 تاریخ الاسلام (خلفاء) 494 البدایه و النهایة 5 ] 224 : 165 ]المحلى 11 ]
٥٠
73 جزو خوارج بودن بعضى از صحابه
سؤال 73 : آیا صحیح است که عده اى از صحابه کرام، جزء خوارج بوده و طبق حدیث پیامبر صلى الله علیه و سلّم آنان کافر
[ 167 ] و جزء سگ هاى جهنم هستند [. 168 ]
و نام این افراد از صحابه به قرار ذیل است:
[ 1 عمران بن حطّان، مدح کننده عبد الرحمن بن ملجم؛ [ 169
[ 2 ابو وائل شفیق بن سلمة، که پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم را درک و از ایشان روایت کرده.[ 170
[ 4و 3 ذو الخویصره و حرقوص بن زهیر السعدى که اصل و ریشه خوارج هستند.[ 171
[ 5 ذوالثدیة، که در نهروان کشته شد.[ 172
[ 6 عبداللّه بن وهب راسبى، که از سران خوارج بود.[ 173
174 ] یعنى حتى کفار و سگ هاى جهنم نیز عادل هستند!! ] « کلّهم عدول » پس چرا ما مى گوییم صحابه
167 ]ابن ماجه، المقدمة، ب 12 ص 62 ح . 176 ]
168 ]مسند احمد 14 355 الخوارج کلاب اهل النار. ]
3: 169 ]الاصابة 179 ]
48 دار الکتب العلمیة. : 170 ]اسد الغابة 3: ص 3 الاصابة 2 ]
.99 : 171 ]البته مى گویند سپس توبه کرد. شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید 4 ]
174 : 172 ]تاریخ طبرى 4: مسند احمد 14755 الاصابة 2 ]
.136 : 96 مختصر مفید 11 : 173 ]الاصابة 5 ]
.9 : 174 ]الاصابه 1 ]
74 مسئله دروغ بودن فضائل ابوبکر و عمر
سؤال 74 : آیا صحیح است که مى گویند بسیارى از روایات و احادیث در فضائل حضرت ابوبکر(رضی الله عنه) و حضرت عمر(رضی
الله عنه)، دروغ، کذب و ساخته و پرداخته جاهلان ما از اهل سنّت است؟
من این اعتراف را در سخنان امام عسقلانى دیدم، بسیار تعجب کردم، که ما با دروغ و اکاذیب از مذهب خودمان تبلیغ و دفاع مى
کنیم:
ینبغى أن یضاف الیها الفضائل، فهذه أودیة الاحادیث الضعیفة و الموضوعة... اما الفضائل، فلا تحصى کم وضع الرافضة فى فضل اهل »
[175] .«... البیت و عارضهم جهلة اهل السنة بفضائل معاویه، بدوأ بفضائل الشیخین
یعنى سزاوار است بر کتاب هائى که ریشه ندارد، کتاب هاى فضائل را افزود؛ چون این ها پر از احادیث ضعیف و ساخته شده است .
اما فضائل ساختگى از حد شمارش خارج است؛ چون رافضة در فضل اهل بیت حدیث وضع کردند و جهال و افراد نادان از اهل
سنت براى مقابله با آنان احادیث دروغ و جعلى در فضائل عمر و ابوبکر و معاویه ساختند.
راستى این یک اقرار و اعتراف به دروغ بودن بسیارى از فضائل شیخین نیست؟ و آیا نسبت به انکار فضائل اهل بیت پیامبر صلى الله
علیه و سلّم یک ادعاى بیجا و گزافى نکرده است؟!
٥١
106 ، دارالکتب العلمیة، بیروت. : 175 ]لسان المیزان 1 ]
75 مسئله دزدی کردن ابوهریره
سؤال 75 : آیا درست است آنچه مى گویند که ابوهریره(رضی الله عنه)، دزد بوده و از اموال بیت المال مبالغ کلانى را اختلاس کرده بود
176 ] یعنى اى دشمن خدا و قرآن. اموال خدا را به سرقت ].« یا عدوالله و عدو کتابه سرقت مال الله » : و عمربن الخطاب به او مى گفت
بردى. آیا کسى که دشمن خدا و قران بوده و بر اموال خدا امین نباشد، مى توان او را بر سنت و احادیث پیامبر صلى الله علیه و سلّم
امین قرار د؟!
612. : 335 سیر اعلام النبلاء 2 : 176 ]الطبقات الکبرى 4 ]
76 مردود بودن روایات ابوهریره از نظر صحابه
سؤال 76 : آیا درست است که مى گویند: ابوهریره که راوى پنج هزار حدیث است، و فقط امام بخارى از او بیش از چهارصد حدیث
[ آورده، این شخص، مورد وثوق حضرت على، و عمر و عائشه(رضی الله عنه) نبوده؟[ 177
[ ابوحنیفه مى گوید: تمامى صحابه عادل هستند مگر :ابوهریره و أنس بن مالک و...[ 178
[179].« یا عدوالله و عدو کتابه » : و عمربن الخطاب پس از تأدیب او، به او گفت
ما هذه الأحادیث التی تبلغنا أنّک تحدث » : اکثرت عن رسول الله [ 180 ] و در جاى دیگر گفته » : و عائشه در مقام اعتراض به او گفت
[181].«؟ بها عن النبی هل سمعت اِلاّ ما سمعنا؟ وهل رأیت إلاّ ما رأینا
و مروان حکم، در مقام اعتراض مى گوید: مردم تو را متهم مى کنند که این حجم زیاد از احادیث با مدت زمانى کوتاه که با پیامبر
[182].« انّ الناس قد قالوا: اکثر الحدیث عن رسول الله وانما قدم قبل وفاته بیسیر » : بودى تناسب ندارد
183 ] مى ]« ؟ حدثنی خلیلی ابوالقاسم، حضرت على(رضی الله عنه)او را منع کرده و گفت: متى کان خلیلا لک » : و گاهى که مى گفت
گفت دوستم پیامبر، برایم حدیث کرد. حضرت على در مقام رد او مى گفت: چه زمان پیامبر دوست تو بود!!
و فخر رازى مى گوید: بسیارى از صحابه، ابوهریره را مورد طعن و رد قرارداده اند:
انّ کثیراً من الصحابة طعنوا فی أبی هریرة و بیناه من وجوه: أحدها: أنّ أبا هریرة روى أنَّ النبی صلى الله علیه و سلّم قال : من »
أصبح جنباً فلاصوم له، فرجعوا الى عائشة وام سلمة فقالتا: کان النبی یصبح ثم یصوم .فقال: هما أعلم بذلک. أنبأنی بهذا الخبر الفضل
[184].« بن عباس، واتفق أنّه کان میتاً فی ذلک الوقت
[185].« کان أصحابنا یدعون من حدیث ابی هریرة » : و ابراهیم نخعى درباره احادیث او مى گوید
.« ما کانوا یأخذون من حدیث أبی هریرة إلاّ ما کان من حدیث جنّة أو نار » : و مى گوید
ذکر الجاحظ فی کتابه المعروف بکتاب التوحید: أن أبا هریرة لیس بثقة فی الروایة عن رسول » .31 : 177 ]شرح ابن ابى الحدید 20 ]
.« اللّه صلى الله علیه و سلّم قال: ولم یکن علی(رضی الله عنه)یوثقه فی الروایة بل یتهمه ویقدح فیه وکذلک عمر وعائشة
69 : الصحابة کلهم عدول ما عدا رجالا منهم ابوهریرة وانس بن مالک. : 178 ]شرح ابن ابى الحدید 4 ]
٥٢
181 ]سیر اعلام النبلاء ] .604 : 180 ]سیر اعلام النبلاء 2 ] 4: 612 ، الطبقات الکبرى. 335 : 179 ]سیر اعلام النبلاء 2 ]
609 تاریخ : 184 ]همان. [ 185 ]سیر اعلام النبلاء 2 ] .205 : 182 ]همان. [ 183 ]المطالب العالیه 9 ] . 605 604 :2
.122 : ابن عساکر 19
77 ابوهریره و نقل احادیث توهین آمیز
سؤال 77 : آیا صحیح است که ابوهریره روایاتى را در قدح و تنقیص و کوچک کردن مقام انبیاء نقل کرده و بخارى آن را در صحیح
خود نقل مى کند؟ براى نمونه:
1 حضرت ابراهیم سه بار دروغ گفته (نعوذ بالله).
[186].« لم یکذب ابراهیم إلاّ ثلاث کذبات »
[187].« لا یحکم بنسبة الکذب إلیهم إلاّ الزندیق » : فخر رازى مى گوید: کسى به أنبیاء خدا دروغ را نسبت نمى دهد، مگر زندیق باشد
و در جاى دیگر مى گوید : نسبت دروغ به راوى حدیث أبوه ریره آسان تر از نسبت آن به خلیل الرحمن است .
2 ابوهریره مى گوید: حضرت موسى پس از غسل کردن در آب لخت و عریان در جمع بنى اسرائیل حاضر شد، و تمامى بدن او
مکشوف بود، به گونه اى که عورت او هم نعوذ بالله دیده شد و اتهام به بیمارى ادره قُر بودن او نیز دفع شد .
[188].« فرأوه عریانا أحسن ما خلق الله، وأبرأه مما یقولون »
129 / بدء : 188 ]صحیح بخارى 4 ] .148 : 186 و 26 : 187 ]التفسیر الکبیر 22 ] .112 : 186 ] صحیح بخارى 4 ]
247 دار المعرفة. : الخلق 2
[اعاذنا الله من هذه الهفوات!]
78 مسئله دروغ بودن حدیث عشره مبشره
سؤال 78 : آیا درست است آنچه مى گویند: حدیث عشره مبشره از موضوعات و دروغ پردازی هاى حکومت هاى اموى و عباسى
بوده و اگر صحیح بوده بخارى و یا مسلم آن را نقل مى کردند.
و اگر صحیح بود: چرا ابوبکر و عمر رضى الله عنهما ، در روز سقیفه به آن استدلال نکرده، و حال آن که به هر ضعیف و غیر ضعیفى
استناد کردند و استناد آنان به چنین حدیثى براى محکم کردن موقعیت خود بسیار مهم و لازم بود؟
[دلیل ضعف]
و مى گویند: دو سند دارد، در سند اول: حمید بن عبد الرحمن بن عوف است که حمید از پدرش عبدالرحمن نقل مى کند، در حالی که
حمید هنگام رحلت پدر یک ساله بوده [ 189 ] و در سند دیگر آن عبدالله بن ظالم است که بخارى، و ابن عدى، و عقیلى و دیگران او
. [ را تضعیف کرده اند [ 190
.223 : 267 ؛ الکامل فی الضعفاء، 4 : 236 ؛ الضعفاء الکبیر، 2 : 190 ]تهذیب التهذیب 5 ] .40 : 189 ]تهذیب التهذیب 3 ]
٥٣
79 حدیث عشره مبشره و تناقضات
سؤال 79 : چگونه حدیث عشره مبشره صحیح است و حال آن که متضمن اضداد مى باشد، و این به معناى تضاد در دین و بطلان دین
است؛ چون جمع بین الاضداد از محالات عقلى است.[ 191 ] چون خط مشى حضرت ابوبکر با حضرت عمر فرق مى کرد و گاهى
یکدیگر را نفى مى کردند؛ خط مشى حضرت عثمان با هر دو فرق مى کرد، و خط مشى حضرت على(رضی الله عنه)با هر سه فرق
[ داشت و اصلا ارزشى براى سیره شیخین قائل نبود و به همین جهت در روز شورى شرط پیروى از سیره شیخین را نپذیرفت .[ 192
خط مشى و روش عبدالرحمن بن عوف با عثمان کاملا متناقض و متضاد بود، و تا آخر عمر با او قهر کرده [ 193 ] و در این حال فوت
شد. خط مشى و روش حضرت على(رضی الله عنه)با طلحه و زبیر فرق مى کرد و لذا ریختن خونشان را مباح مى دانست و آن ها نیز
جنگ با حضرت على(رضی الله عنه) را جایز و قتل او را مباح مى دانستند، حال آیا همه اینان جزو عشره مبشّره هستند؛ یعنى همه
این روش هاى متناقض امضا شده و اسلام و آیین پیامبر آن ها را مى پذیرد؟
: 297 ؛ تاریخ المدینة 3 : 162 ؛ تاریخ الطبری 3 : 32 ؛ تاریخ الیعقوبی 2 : 192 ]اسدالغابة 4 ] .24 : 191 ]القاموس 5 ]
193 ]ابن عبد ربه مى گوید : قال عبدالرحمن : ] .55 : 2 ؛ الفصول للجصاص 4 : 930 ؛ تاریخ ابن خلدون 126
لله علی ان لا أکلمک أبدأ، فلم یکلّمه أبداً حتى مات و دخل علیه عثمان عائداً له فى مرضه فتحول عنه إلى الحائط و لم
.280 : یکلمه. العقد الفرید 4
80 حذف نام پیامب ر(ص) از خطبه جمعه
سؤال 80 : آیا صحیح است که مى گویند: عبدالله بن زبیر مدت هاى مدیدى خطبه جمعه را ایراد کرده ولى نام پیامبر و صلوات بر
پیامبر را نیاورده است؛ بهانه او این بوده که پیامبر صلى الله علیه و سلّم خاندان نعوذ بالله بدى دارد و نمى خواهد آنها احساس
غرور کنند.
قطع ابن الزبیر فی الخطبة ذکر رسول الله جمعاً کثیرة، فاستعظم الناس ذلک فقال: إنّی لا أرغب عن ذکره » : ابن ابى الحدید مى گوید
[194].« ولکن له اُهیل سوء إذا ذکرتُه أتلعوا أعناقهم. فأنا اُحب أن أکبتهم
[195].« وأسقط ذکر النبی من خطبته » : و ابن عبد ربه مى گوید
.413 : 195 ]العقد الفرید 4 ] .127 : 194 ]شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید 20 ]
81 تهدید به آتش کشیدن زندانیان
سؤال 81 : آیا صحیح است که مى گویند: عبداللّه بن زبیر، بنى هاشم را در زندان عارم، جمع کرده و قصد داشت همه را به آتش بکشد
و براى این کار، هیزم نیز در دهانه زندان قرار داد.
[196].« جمع بنی هاشم کلهم فی سجن عارم وأراد أن یحرقهم بالنار و جعل فی فم الشعب حطباً کثیراً » : ابن ابى الحدید مى گوید
[طبق اسناد پیش از او عمر بن الخطاب و گروهی به دستور ابوبکر خانه دختر دلبند رسول خدا- صلی الله علیه و آله - را به آتش
کشیدند، و وقایع بسیار دردناکی اتفاق افتاد. برای آگاهی بیشتر ر.ک: آتش به خانه وحی)]
.413 : 146 ؛ شرح نهج البلاغه 4 : 196 ]العقد الفرید 20 ]
٥٤
82 افسانه لعن بدون دلیل پیامبر(ص)
سؤال 82 : آیا صحیح است که پیامبر اکرم بدون دلیل و بدون استحقاق مسلمانان را سب و لعن و یا نفرین مى کرد؟ و آیا این شیوه با
پیامبر تناسب دارد؟ در حالی که به نقل بیهقی هرگز دیده نشده که پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم کسى را سب « خلق عظیم »
[197].« ما رأیت رسول الله یسب احداً » : کند
مسلم نیسابورى در صحیح [ 198 ] خود این اتهام را نعوذ بالله به پیامبر صلى الله علیه و سلّم نسبت داده و تیتر باب را چنین
سپس هفت روایت آورده که مضمون آن سب افراد «. باب من لعنه النبی او سبه او دعا علیه ولیس هو أهلا لذلک » : قرار داده
غیرمستحق توسط پیامبر است!!
آیا جعل این روایات به خاطر تطهیر و تبرئه کسانى نیست که مورد نفرین و لعن پیامبر قرار گرفته اند، همانند معاویه که پیامبر او را
نفرین کرد: (لا أشبع اللّه بطنه).
اللهم » : و همانند معاویه و عمر و بن عاص رضى الله عنهما که در حال آواز خواندن بودند، و پیامبر آن دو را نفریق کرده و فرمود
[199].« ارکسهما فی الفتنة رکساً و دعهما الى النار دعاً
[ و همانند ابوسفیان و دو فرزندش: (اللهم العن الراکب و القائد و السائق).[ 200
و همانند معاویه و عمروبن عاص که در حال آواز خواندن بودند و پیامبر هر دو را نفرین کرد.[ 201 ] و همانند: متخلّفان از جیش و
[202].«... لعن اللّه من تخلف عن جیش اُسامة » : سپاه اسامه
آیا براى دفاع از این افراد که مورد لعن و طرد و نفرین پیامبر قرار گرفته سزاوار است پیامبر را متهم کنیم آن هم به رفتارى بر
203 ] نیست؟! ] « انک لعلى خلق عظیم » خلاف اخلاق؟ آیا این ظلم به پیامبر اکرم نیست؟ و تکذیب آیه شریفه
. 197 ]سنن بیهقى ح 3554 ]
148 : 406 ب 53 ؛ مسند احمد 5 : 198 ]صحیح مسلم ج 5 کتاب البرو الصلة ب 25 ح 97 88 ، سنن دارمى ج 2 ]
قال رسول الله صلى الله علیه و سلّم :... انما انا بشر، أرضى کما یرضى البشَر، وأغضب کما یغضب البشر. فأیما أحد
. دعوت علیه من أمتی . بدعوة، لیس لها بأهل . أن تجعلها له طهورا . [ 199 ]المعجم الکبیر ج 11 ص 32 ح 10970
247 : 113 و 7 : 71 ؛ مجمع الزوائد 1 : 200 ]الدر المنثور 2 ]
11 ح 10970 ؛ فرمود: اللهم ارکسهما فى الفتنة رکساً و دعهما الى النار دعا . [ 202 ]زهرى مى : 201 ]المعجم الکبیر 32 ]
گوید: أمر رسول اللّه صلى الله علیه و س لّم اُسامة بن زید على جیش فیهم عمر بن الخطاب والزبیر . مصنف
29 [نیز بنگرید : المواقف، ج 3، ص : 53 ؛ الملل و النحل 1 : 482 ح 9777 . شرح ابن ابى الحدید 6 : عبدالرزاق 5
. 203 ]سورة القلم: آیه 4 ] [.650
83 مسئله لعن پیامبر (ص) بر دو نفر
204 ] سپس تکبیر گفته و به ] « اللهم العن فلانا و فلانا » : سؤال 83 : آیا صحیح است که پیامبر پیش از آن که به سجده برود، مى فرمود
سجود مى رفت. مقصود از این دو فلان و فلان چه کسانى هستند؟
216 ؛ ان النبى کان یقوله قبل یسجد : اللهم العن فلانا و فلانا، ثم یکبر و یس جد ؛ : 204 ]المعجم الکبیر 12 ]
.255 : 127 ؛ مسند احمد 2 : صحیح بخارى 5
٥٥
84 صحابه و درخواست پناهندگى از یهود
سؤال 84 : آیا صحیح است که مى گویند در جنگ اُحد هنگامی که کار بر مسلمانان سخت گردید، دو نفر از صحابه رسول خدا و از
سرشناسان تصمیم به فرار و پناهندگى به یهود و نصارا داشتند و خداوند این آیه را نازل گردانید: (یا ایها الذین آمنوا لا تتخذوا
[ الیهود والنصارى اولیاء) [ 205 ] چنان که مفسرانى همانند بغوى آن را نقل مى کنند.[ 206
راستى این دو نفر که بودند؟ بعضى گویند حضرت ابوبکر و حضرت عمر رضى الله عنهما بودند، آیا این حقیقت تلخ واقعیت دارد؟
. 205 ]المائدة: آیه 51 ]
206 ]قال البغوى: قال السدى: لما کانت وقعة احد اشتد الإمر على طائفة من الناس وتخوفوا أن یدال علیهم الکفار، ]
فقال رجل من المسلمین أنا ألحق بفلان الیهودى وأخذ منه أماناً اِنى أخاف أن یدال علینا الیهود .وقال رجل اخر : أنا
الحق بفلان النصرانى من اهل الشام و أخذ منه أمانا. فأنزل اللّه هذه الایة وینها هم عن موالاة الیهود والنصارى. تفسیر
البغوى المسمى بمعالم التنزیل بهامش تفسیر الخازن وتفسیر الخازن المسمى لباب التأویل فى معانى التنزیل 
.68 : علاء الدین الخازن. تفسیر أبى الفداء: 2
85 مسئله شک عمر در اسلام خویش
سؤال 85 : آیا صحیح است که مى گویند بسیارى از صحابه پیامبر اکرم و حتى جناب عمر بن الخطاب(رضی الله عنه) به اسلام خود
شک داشته و ترس داشتند که مبادا منافق باشند؟ چنان که ابن ابى ملیکه به این حقیقت تصریح مى کند، با این وصف چگونه ما اعتقاد
به عدالت تمامى صحابه داریم؟ جایى که خودشان در اسلام خود تردید دارند، چگونه ما به عدالت آنان اذعان کنیم با این که امام
بخارى و دیگران، این حقیقت تلخ را نقل مى کنند؟
ابن ابى ملیکه مى گوید: پانصد نفر از صحابه پیامبر اکرم را درک کرده دیدم که تم امى آنان از این که مبادا منافق باشند، در هراس
[ و نگرانى بوده چون نمى دانستند که عاقبت آنان به چه خواهد انجامید.[ 207
.« اردکت اکثر من خمسمائة من أصحاب النبى صلى الله علیه و سلّم کل منهم یخشى على نفسه النفاق، لانه لا یدری ما یختم له »
18 ، کتاب الایمان . (ادرکت ثلاثین من : 253 ؛ ابدأ حسین، صدفى: 109 ؛ بخارى 1 : 207 ]اصول الدین، بغدادى 3 ]
اصحاب النبى صلى الله علیه و سلّم )
86 سب و لعن کردن صحابه بر یکدیگر
سؤال 86 : آیا صحیح است که مى گویند، صحابه پیامبر صلى الله علیه و سلّم یکدیگر را دشنام و سب و لعن مى کردند؟ چنان که
میان خالد بن ولید و عبد الرحمن بن عوف اتفاق افتاده و خالد او را سب کرد، و چنان که بین عمار و عثمان روى داد، و عمار او را
سب کرد و بین عثمان و عائشه و حفصه [ 208 ] نزاع و دشنام روى داد، با این حال چرا ما سب صحابه را کفر و ارتداد مى دانیم؟
کان بین خالدبن الولید وعبدالرحمن بن عوف شیء فسبه خالد.. عمار یشتم عثمان ؛ سیر » 208 ]تاریخ المدینة ]
355 ، ح 20732 چنین آمده: فقال عثمان لعائشة و حفصة: ان هاتان : 425 .؛ در مصنف عبد الرزاق 11 : اعلام النبلاء 1
الفتانتان فتننا الناس فی صلاتهم و الا تنتهیان اولأسبنکما ما حلّ لى السباب.
٥٦
87 شمار قلیل صحابه در فتوا دادن
سؤال 87 : آیا صحیح است که مى گویند: بخش کم و عدد قلیلى از صحابه تقریباً صد وسی و پنج نفر به اعتراف ابن قیم اهل
فتوى بوده و دین را از آن ها مى گرفتند . بنابراین چرا دور تمامى آنان حصار کشیده ایم و همه را عادل دانسته و مدعى هستیم که
دین خدا و قرآن و سنت رسول الله صلى الله علیه و سلّم در گرو عدالت تمامى آنان است؟ آیا این غلو و یاوه گویى نیست؟ .
ابن خلدون مى گوید: تمامى صحابه اهل فتوى نبوده و نه دین از تمامى آنان اخذ مى شد، بلکه اختصاص به حاملان قرآن و آشنایان
به ناسخ و منسوخ، و محکم و متشابه قرآن، و ادله اى که از پیامبر صلى الله علیه و سلّم دریافت کرده، و یا از کسانی که از پیامبر
[ اکرم شنیده اند.[ 209
ان الصحابة کلهم لم یکونوا اهل فتیا ولا کان الدین یؤخذ من جمیعهم، وإنّما کان » 209 ]تاریخ التشریع الاسلامى، مناع القطان: 265 ]
.« ذلک مختصاً للحاملین للقرآن العارفین بناسخه ومنسوخه ومتشابهه ومحکمه. وسائر دلائله مما تلقوه عن النبى او ممن سمعه منهم
مجموع راویان صحابى نزد احمد 904 صحابى، و نزد بقى بن مخلد 1472 نفر و نزد ابن الجوزى: 1854 نفر و نزد ذهبى دو هزار نفر
نمى رسد، و نزد حاکم چهارصد نفر.
88 فرمانداری زیاد بن ابیه، و توسل مردم به قبر پیامبر(ص)
سؤال 88 : آیا صحیح است که مى گویند: هنگامی که اهل مدینه باخبر شدند که معاویه استاندارى مدینه را به زیاد بن أبیه سپرده، پیش
از عزیمت او به حجاز، تمامى اهل شهر در مسجد پیامبر صلى الله علیه و سلّم اجتماع کرده و به قبر رسول الله صلى الله علیه و
سلّم پناه برده و تا سه روز در آنجا متحصن شده و به توسل و تضرع روى آورده و دعا کردند، که او به مدینه نیاید؛ زیرا ظلم و
سفاکى و شدت عمل او را مى دانستند، لذا قبل از عزیمت او به حجاز دچار بیمارى سختى شده و در نزدیکى کوفه درگذشت .
حال اگر صحابه کرام رسول الله صلى الله علیه و سلّم به قبر پیامبر پناه برده و توسل و استغاثه مى کردند؛ چرا ما مدعى هستیم، که
شرک و حرام است و موجب مباح شدن خون و جان و مال آن ها مى شود؟
اگر ما مدعى پیروى از سلف هستیم، این سلف صالح به قبر پیامبر صلى الله علیه و سلّم متوسل شد . چنان که مسعودى مى گوید :
فى سنة ثلاث و خمسین هلک زیاد بن أبیه... و قد کان کتب الى معاویة أنه قد ضبط العراق بیمینه، و شماله فارغة فجمع له الحجاز »
مع العراقین، واتصلت ولایته بأهل المدینة، فاجتمع الصغیر و الکبیر بمسجد رسول الله صلى الله علیه و سلّم و ضبحو ا الى الله، و
لاذوا بقبر النبى صلى الله علیه و سلّم ثلاثة ایام لعلمهم بما هو علیه من الظلم و العسف، فخرجت فى کفه بثره ثم حکها ثم سرت و
[210].« اسودت فصارت أکلة سوداء، فهلک بذلک
.32 : 210 ]مروج الذهب 3 ]
معاویه و امویان
89 اقرار معاویه به حقانیت على(ع)
سؤال 89 : آیا صحیح است که حضرت معاویه(رضی الله عنه) در نامه اى که به محمد بن أبى بکر مى نویسد، اعتراف مى کند که حق
فلما » : خلافت با حضرت على(رضی الله عنه) بوده ولى ابوبکر و عمر ر ضى الله عنهما آن را غصب کرده و هیچ مشروعیت نداشتند
٥٧
اختار اللّه لنبیه ما عنده وأتم له ما وعده وأظْهر دعوته و افلج حجته، قبضه اللّه إلیه، فکان ابوک و فاروقه اول من ابتزه وخالفه على
[211].« ذلک. إتفقا واتسقا ثم دعواه إلى انفسهما
.188 : 211 ]شرح نهج البلاغه 3 ]
90 مسئله چهار پدر داشتن معاویه
سؤال 90 : آیا صحیح است که مى گویند حضرت معاویه(رضی الله عنه) چهار پدر داشته و مادر ایشان حضرت هند جزء بدکاره هاى
معروف و صاحب پرچم بوده؛ چنان که زمخشرى و ابوالفرج اصفهانى و ابن عبدر به و ابن الکلبى این حقیقت تلخ را نقل کرده اند ؟
کان معاویة لعمارة بن ولید بن المغیرة المخزومی و لمسافر بن أبی عمرو، و لابی سفیان و لرجل آخر سماه و کانت » : ابن کُلبى مى گوید
[212].«... هند امه من المغیلمات، و کان احب الرجال الیها السودان
محمد بن سائب کلبى مى گوید: معاویه به چهار مرد نسبت داده مى شود: به عمارة بن ولید، و به مسافربن أبى عمرو، و به ابوسفیان و
به شخصى ظاهراً صباح که نام او را برده اند و مادر ایشان حضرت هند از بدکاران صاحب پرچم بوده و از مردان سیاه بسیار
خوشش مى آمد.
[ البته امام زمخشرى نیز این مطلب را آورده و مى فرماید: معاویه فرزند چهار پدر بزرگوار بود [!!!!]، و نام آن ها را ذکر مى کند.[ 213
212 ]مثالب العرب: 72 ]
88 – 86 : 49 ؛ العقد الفرید 6 : 549 ؛ الاغانى 9 : 213 ]ربیع الابرار 3 ]
91 مشروب خوردن معاویه
سؤال 91 : آیا صحیح است که حضرت معاویه(رضی الله عنه) در دوران خلافت و رهبرى امت اسلامى شراب مى خورده و شراب وارد
مى کرد؟
امام احمد بن حنبل به نقل از ابن بریده آورده: روزى با پدرم بریده بر معاویه وارد شدیم، از ما احترام کرده و طعام آوردند و تناول
کردیم؛ سپس مشروب آورد و خودش نوشید و به پدرم تعارف کرد. پدرم گفت :از روزى که پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم آن
را حرام کرده، من به آن لب نزدم.
عبداللّه بن بریده قال: دخلت أنا و أبى على معاویه، فأجلسنا على الفرش، ثم أُتینا بالطعام فأکلنا ثم أتینا بالشراب، فشرب معاویة، ثم »
[214].« ناول أبی، ثم قال: ما شربته منذ حرّمه رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم 
347 : 214 ]مسند احمد 5 ]
92 معاویه و حق تعیین جانشین
سؤال 92 : آیا صحیح است که معاویه حق تعیین جانشین نداشته و طبق قرارداد صلح با حضرت حسن(رضی الله عنه) باید امر خلافت
را پس از خود به مسلمین واگذار کند؟ ولى معاویه با این شرط و س ایر شرط ها مخالفت کرده و یزید را تعیین کرد ؟ پس خلافت
یزید مشروع نبوده و او فردى خارج بر تعهدات پدر خود بشمار مى آید، پس چرا ما او را خلیفه، و امام حسین (رضی الله عنه ) را
خارجى و قیام کننده علیه خلیفه زمان خود مى دانیم؟!
٥٨
هذا ما صالح علیه الحسن(رضی الله عنه) معاویة.. ولیس لمعاویة أن یعهد الى أحد من بعده عهداً بل یکون الامر » : ابن حجر مى نویسد
[215].« بعده شورى بین المسلمین
یعنى.. معاویه حق ندارد پس از خود خلافت را به کسى واگذار کند، بلکه این امر پس ازخود به عنوان شورى بین مسلمین خواهد
بود.
. 215 ]الصواعق المحرقة: 81 ]
93 مسئله غیر مسلمان از دنیا رفتن معاویه
سؤال 93 : آیا صحیح است که مى گویند: معاویه بر دیانت غیر اسلام از دنیا رفت، و بزرگان اهل حدیث از ما اهل سنت همانند
حمانى او را غیر مسلمان خوانده، و بعضى دیگر چون عبدالرزاق و حاکم نیسابورى و امام على بن جعد بغدادى او را شدیداً مبغوض
مى داشتند؟
1 مخلد شعیرى مى گوید: در جلسه درس عبد الرزاق بودیم که سخن از معاویه به میان آمد، عبد الرزاق فوراً موضع گرفته و گفت :
[ مجلس ما را با یاد نام فرزندان ابى سفیان نجس و کثیف نکنید.[ 216
[ 2 زیاد بن أیوب مى گوید : از یحیى بن عبد الحمید حمانى شنیدم که مى گوید : معاویه پیرو آ ی ین اسلام نبود .[ 217
3 ابن طاهر مى گوید: حاکم نیشابورى از معاویه رویگردان و منحرف و در (بدگویى از او) و خاندان او غلو مى کرده و هرگز
عذرخواهى نمى کرد. مى گویند: ابوعبد الرحمن سلمى بر او وارد شده در همان روزهایى که خانه نشین شده و طرفداران بنى امیه
منبر و مجلس درس او را تعطیل و از بیرون آمدن از منزل ممانعت مى کردند و گفتم : چه مى شد که به مسجد مى آمدى و کمى از
فضائل معاویه اگر چه یک حدیث نقل مى کردى و خودت را از این گرفتارى و ممنوع الخروج بودن ر احت مى کردى؟ سه
[ هرگز ؛ دلم راه نمى دهد و چنین مطلبى را نمى توانم بر زبان جارى کنم .[ 218 « لا یجیی من قلبی » : مرتبه گفت
219 ] یعنى هیچ ناراحت نمى شوم، اگر ] « و لکن معاویه ما اکره أن یعذبه الله » : 4 امام على بن جعد (متوفى 234 ه.) مى گوید
خداوند معاویه را عذاب دهد.
610 : کنت عند عبد الرزاق، فذکر رجل معاویة فقال :لا تقذِّر مجلسنا بذکر ولد أبی سفیان . : 216 ]میزان الاعتدال 2 ]
392 سمعت یحیى بن عبدالحمید الحمانی یقول : کان معاویة على غیر ملة الاسلام . : 217 ]میزان الاعتدال 4 ]
.75 : 1054 . المنتظم 7 : 175 ؛ تذکرة الحفاظ 3 : 218 ]سیر اعلام النبلاء 17 ]
قال ابن طاهر :کان اى الحاکم منحرفا غالیاً عن معاویه رضى الله وعن اهل بیته، یتظاهر بذلک ولا یعتذر منه . »
فسمعت ابا الفتح سمکویه بهراة، سمعت عبدالواحد الملیحى، سمعت ابا عبدالرحمن السلمى یقول: دخلت على الحاکم
وهو فى داره لا یمکنه الخروج، فقلت له: لو خرجت وأملیت فى فضائل هذا الرجل حدیثاً، لا سترحت من المحنة فقال : لا
«. یجیئ من قلبى، لا یجیئ من قلبی
.364 : 464 ؛ تاریخ بغداد 11 : 219 ]سیر اعلام النبلاء 10 ]
94 بی ادبی معاویه هنگام سخنرانى
سؤال 94 : آیا صحیح است که مى گویند حضرت معاویه هنگام ایراد خطبه و سخنرانى و به هنگامی که روى منبر نشسته بود، اخراج
٥٩
ریح مى کرده و باد معده رها مى کرد؟ چنان که زمخشرى به این نکته اشاره کرده است؟
روزى به هنگام ایراد سخنرانى روى منبر بادى رها کرد، و سپس براى توجیه این کار مؤدبانه خود گفت: اى مردم خداوند عز »
وجل بدن ما را آفریده و در آن باد قرار داده، و انسان ها نمى توانند از در رفتن آن جلوگیرى کنند. ناگهان یکى از حاضران به نام
صعصعة بن صوحان گفت : آرى ولى جاى این کار در توالت و دستشویى است نه روى منبر، چون بدعت است، [ 220 ] پس حرمت
مسجد و منبر و حدیث و خطبه نماز چه مى شود؟
افلتت من معاویه ریح على المنبر فقال: یا ایها الناس إنَّ اللّه خلق أبداناً وجعل فیها » .172 : 220 ]ربیع الابرار 4 ]
ارواحاً فما تمالک الناس أن تخرج منهم، فقام صعصعة بن صوحان فقال: اما بعد فإن خروج الارواح فی المتوضئات
سنّة، و على المنابر بدعة. و استغفراللّه لی ولکم.
95 مسئله دروغ بودن تمامى فضائل معاویه
سؤال 95 : مى گویند تمامى احادیثى را که در فضیلت معاویه (رضی الله عنه) نقل مى کنند، دروغ است و حتى یک روایت صحیح 
در فضل او نداریم.
و به این حقیقت، بزرگان ما اهل سنّت و سلفیها، اقرار کرده اند. (نظیر ابن تیمیه و عینى وابن حجر، وفیروزآبادى در کتاب سفر
السعادة) و...
[221].« طائفة وضعوا لمعاویة فضائل ورووا الحدیث عن النبی صلى الله علیه و سلّم فی ذلک کلها کذب » : 1 ابن تیمیه مى گوید
فان قلت: قدورد فی فضیلته معا ویة أحادیث کثیرة. قلت: نعم، ولکن لیس فیها حدیث یصح من طریق » : 2 عینى مى گوید
[222].« الأسناد. نص علیه ابن راهویه والنسائی وغیرهما. فلذلک قال البخاری : باب ذکر معاویة ولم یقل : فضله، ولا منقبته
یعنى اگر بگویید: در فضیلت معاویه احادیث زیادى نقل شده، مى گوییم: آرى، ولى از نظر سند، هیچ کدام صحیح نیست. و این معنا را
بزرگانى همچو إسحاق بن راهویه و نسائى و دیگران نیز گفته اند.
نام خود معاویه را آورده، ولى نگفته: باب فضل و یا مناقب « باب ذکر معاویه » : بدین جهت: بخارى در عنوان بحث معاویه گفته است
معاویه. چون مناقب و فضائل، به سند صحیح نرسیده است.
.« إتفق الحفاظ على أنه لم یصح فی فضل معاویة حدیث »: 3 شوکانى مى گوید
[ یعنى حتى یک حدیث صحیح در فضیلت معاویه نداریم.[ 223
4 ابن حجر در شرح حال اسحاق بن محمد سوسى مى گوید:
[224].« ذلک الجاهل الذی أتى بالموضوعات السمجة فی فضائل معاویة، رواها عبیدا لله السقطی، عنه فهو المتهم بها أو شیخه »
یعنى این شخص، همان جاهل و نادانى است که احادیث جعلى و دروغ را در فضیلت معاویه آورده، و عبیدالله سقطى از او نقل مى
کند. و فرد متّهم به دروغ و جعل، یکى از آن دو نفر است.
223 ]الفوائد المجموعة : 407 انظر : 423 ح 192 ] .249 : 222 ]عمدة القا ری 16 ] .207 : 221 ]منهاج السنة 2 ]
420 ؛ کشف الخفاء (عجلونى ) 420 ؛ عمدة القاری : 16 : 374 ؛ سفر السعاده، فیروزآبادى 2 : 224 ]لسان المیزان 1 ]
. 249 شماره 254
٦٠
96 دستور مأمون عباسى به لعن معاویه
سؤال 96 : آیا صحیح است که مى گویند در دوران مأمون عباسى، و به تشویق ایشان مردم معاویه را لعن و نفرین مى کردند .
قیل للمأمون: لو أمرت بلعن معاویة؟ فقال :معاویة لا یلیق أن یذکر فی المنابر، لکن أفتح أفواه أجلاف العرب لیلعنوه فی السوق و »
[225].« المحلّة و السکة و طرقهم
. 187 ؛ اسرار الامامة: 377 : 225 ]تاریخ الخلفاء: 351 ؛ الطبرى 7 ]
97 سیاسی بودن اتهام به قتل عثمان
سؤال 97 : آیا صحیح است که متّهم کردن حضرت على(رضی الله عنه) به قتل عثمان(رضی الله عنه) یک بازى سیاسى بود؟ بازى گر
اصلى آن حضرت معاویه و بنى امیه بودند. تا بدین وسیله: مانع از روى کار آمدن و تثبیت حکومت على(رضی الله عنه) بشوند، چنان
که ابن سیرین مى گوید: سراغ ندارم که على(رضی الله عنه)متّهم به قتل عثمان شده مگر زمانی که با او براى خلافت بیعت کردند .
[226].« ما علمت أنَّ علیاً اتّهم فی قتل عثمان حتى بویع »
.229 : 226 ]المصنف لابن ابى شیبة 15 ]
98 تحریم زیارت قبر پیامبر و فتواى امویان
سؤال 98 : آیا صحیح است که مى گویند اولین کسى که زیارت قبر پیامبر صلى الله علیه و سلّم را ممنوع کرد و از قبر شریف تعبیر
به حجر سنگ کرد، مروان حکم فرزند همان کسى که پیامبر اکرم او را از مدینه طرد و محکوم به تبعید کرده بود؛ چنان که امام
احمد بن حنبل بدان اشاره کرده است ! راستى ما که امروزه زیارت قبر را جایز نمى دانیم دنبال و پیرو امویان هستیم !؟
أقبل مروان یوماً فوجد رجلا واضعاً وجهه على القبر، فقال: اتدرى ما تصنع؟ فاقبل علیه، فإذا هو أبو أیوب؟ » : امام احمد مى گوید
فقال: نعم، جئت رسول الله صلى الله علیه و سلم و لم أت الحجر، سمعت رسول الله یقول: لا تبکوا على الدین اذا اولیه أهله، ولکن
[227].« ابکوا علیه اذا ولیه غیر أهله
مروان بن حکم، روزى وارد مسجد شد، دید مردى صورت خود را بر قبر پیامبر نهاده است، مروان گردن او را گرفت و به او گفت :
مى دانى چه مى کنى؟ آن مرد که ابوایوب انصارى بود، رو به مروان کرد و گفت: آرى، من به سوى سنگ نیامده ام ، من نزد پیامبر
آمده ام، از رسول خدا صلى الله علیه و سلم شنیدم که فرمود : زمانى که دین را دین دار رهبرى کند براى آن گریه نکنید، آن گ اه
گریه کنید که رهبرى دین را نا اهل بر عهده گیرد.
و حاکم نیسابورى و امام ذهبى هر دو این حدیث را صحیح مى دانند.
پس از مروان، حجاج بن یوسف ثقفى نیز از قبر شریف پیامبر صلى الله علیه و سلم تعبیر یک مشت استخوان پوسیده و چوب 
أعواد کرد و دنباله ممنوعیت را گرفته و زائران را شدیداً توبیخ و آنان را زیان کار و خاسر خواند؟ من این مطلب را در الکامل مبرّد
دیدم و واقعاً شگفت زده شدم!
مبرّد [ 228 ] راجع به موضعگیرى حجاج بن یوسف در برابر عراقی هایى که قصد زیارت قبر پیامبر را داشتند و اعتراض شدید او به
آنان چنین مى گوید:
٦١
تبأً لهم! إنما یطوفون بأعواد و رمة بالیة، هلا طافوا بقصر » : قال حجاج بن یوسف لجمع یریدون زیارة قبر رسول الله من الکوفة »
[229].« أمیرالمؤمنین عبدالملک ألا یعلمون أن خلیفة المرء خیر من رسوله
یعنى: اى زیان دیده ها و اهل خسارت و خسران، اینان گرد مشتى چوب و استخوان پوسیده طواف مى کنند !!! چرا گرد کاخ
عبدالملک طواف نمى کنند؟! مگر نمى دانند: که جانشین شخص، از رسول و فرستاده او بالاتر است!!
راستى، این گونه حرکت، توطئه امویان براى خاموش کردن نور حق نیست؟
آیا ما پیروان سلف،... که زیارت قبور را حرام و شرک مى دانیم پیرو مذهب مروان حکم و حجاج بن یوسف هستیم؟ و آیا امام ما
شیخ الاسلام ابن تیمیه، پیرو حجاج بن یوسف همان که کعبه معظّمه را به منجنیق بست مى باشد؟
راستى منطق امام عبدالوهاب که پیروان او چوب و عصاى خود را بهتر از پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم مى داند، برگرفته از
منطق حجاج بن یوسف نیست؟
قال بعض اتباعه بحضرته :عصاى هذه خیر من محمد، لأنه ینتفع بها فى قتل الحیة و العقرب. و نحوها، و محمد قد مات، و لم یبق فیه »
[230].« نفع، و إنما هو طارش
بعضى از پیروان عبدالوهاب در حضور او مى گوید: عصاى من از محمد صلى الله علیه و سلّم بهتر است، چون از عصا براى کشتن
مار و عقرب استفاده مى کنم. ولى پیامبر صلى الله علیه و سلّم پس از رحلت براى من سودى ندارد؟! راستى آنان که پس از رحلت
پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم به قبر شریف استغاثه و توسل جستند همانند توسل اه ل مدینه چنان که ام المؤمنین عائشه مى
گوید براى طلب باران، [ 231 ] اینان باید به عصاى امام عبد الوهاب متوسل مى شدند؟!
: 560 ، ح 8571 (فأخذ برقبته و قال ...) وفاء الوفا 4 : 422 المستدرک على الصحیحین 4 : 227 ]مسند احمد 5 ]
.1404
228 ]نام او محمد بن یزید، ابوالعباس بصرى، متوفاى 286 ه است. ذهبى درباره او مى گوید: کان ]
180 ، شرح نهج البلاغه، : 229 ]الکامل فى اللغة و الادب 1 ] .576 : إماماً،علامة،...فصیحاً مفوهاً موثقاً، سیر اعلام النبلاء 13
.56 : 231 ]سنن دارمى 1 ] .42 : 230 ]الدرر السنیة، احمد زینى دحلان 1 ] .242 : لابن أبى الحدید 15
99 مسیحى و غیر عرب امویان
سؤال 99 : آیا صحیح است که بنى امیه در اصل نصرانى و غیر عرب بوده، و از روم به عنوان برده آورده شده، و غلام عبدالمناف
[232]. « و لا الصریح کاللصیق » : بودند؛ چنان که حضرت على در نامه اى به معاویه مى فرماید
و ابوطالب در بیت شعرى، جد اعلاى امویان را برده بنى هاشم خوانده که از آن سوى دریا به جزیره العرب آورده و چشم زاغ مى
[ باشند. [ 233
« قدیما أبوهم کان عبدا لجدنا *** بنى أمة شهلاء جاش بها البحر »
. 117 ، نامه شماره 17 : 619 ، ابن ابی الحدید 15 : 232 ]شرح نهج البلاغة محمد عبدة 3 ]
. 234 هاشم و امیة فى الجاهلیة، ص 27 : 233 ]شرح ابن ابى الحدید، ج 15 ]
٦٢
100 قتل عام مدینه، و طراحى معاویه
سؤال 100 : آیا صحیح است که نقشه حمله به مدینه الرسول به فرماندهى مسلم بن عقبه و قتل عام هزاران صحابى و تابعى در واقعه
حرة که در زمان یزید بن معاویه در پى اعتراض به شهادت حسین (رضی الله عنه)و جنایات بنى امیه انجام گرفت، از پیش طراحى
شده و به توطئه و رهنمون حضرت معاویه (رضی الله عنه) بود؟ آنجا که به فرزند دلبندش یزید مى فرماید: اى یزید! تو با اهل مدینه
روزى مشکل پیدا مى کنى و علیه تو شورش مى کنند، پس اگر چنین اتفاقى افتاد، براى سرکوب آنان مسلم به عقبه را اعزام کن .
أخرج ابن أبی خیثمة بسند صحیح الى جویریه بن أسماء :سمعت أشیاخ أهل المدینة یتحدثون أن معاویه » : سمهودى شافعى مى نویسد
رضى الله عنه لما احتضر دعا یزید ، فقال له: اِن لک من أهل المدینة یوماً، فان فعلوها فارمهم بمسلم بن عقبه فأنِّی عرفت نصیحته
فلما ولى یزید وفَد عبدالله بن حنظله و جماعة فأکرمهم و أجازهم فرجع فحرّض الناس على یزید و عابه، و دعاهم الى خلع یزید
فأجابوه، فبلغ ذلک یزید، فجهز الیهم مسلم بن عقبة، فاستقبلهم أهل المدینة بجموع کثیرة: فهابهم اهل الشام و کرهوا قتالهم، فلما نشب
القتال سمعوا فى جوف المدینة التکبیر و ذلک أن بنی حارثة أدخلوا قوماً من الشامیین من جانب المدینة، فترک اهل المدینة القتال، و
دخلوا المدینة خوفأعلى أهلیهم، فکانت الهزیمة، و قُتلَ من قتل، و بایع مسلم الناس على أنهم خُول لیزید یحکم فى دمائهم و أموالهم و
[234].« اهلیهم بماشاء
یعنى: ابن ابى خیثمه بسند صحیح از جویریه فرزند اسماء نقل مى کند: که از بزرگان اهل مدینه شنیدم که بازگو مى کردند: به هنگام
احتضار و جان دادن، معاویه فرزندش را احضار کرده و گفت: اهل مدینه بالاخره با تو درگیر مى شوند پس اگر این اتفاق، روى
داد .مسلم بن عقبه را به جنگ با آنان بفرست چون به اخلاص و خیرخواهى و وفادارى او نسبت به ما حکومت کاملا واقف
هستم.
چون یزید به حکومت رسید عبدالله بن حنظله و گروهى از مدینه بر یزید وارد شده، او نیز از آن ها نهایت احترام را کرده و جوایز و
هدایایى تقدیم آنان کرد، ولى چون رفتار و منش غیر شرعى یزید را دیدند هنگام بازگشت مردم را علیه حکومت یزید فراخوانده
و حکومت را مورد سرزنش و نکوهش قرار دادند، و بالاخره او را از خلافت خلع کردند. چون این خبر به یزید رسید مسلم بن عقبه
را براى سرکوب آنان فرستاد، ولى او با جمعیت انبوه مردم مدینه در بیرون شهر مواجه گردید. و به شدت ترسید و از جنگ با اهل
مدینه هراس داشتند، ولى چون جنگ درگرفت از درون مدینه فریاد تکبیر به گوش آنان رسید و معلوم شد در اثر خیانت بنى حارثه
بخشى از لشکریان شام به داخل مدینه نفوذ کرده، پس اهل مدینه، براى دفاع از اهل و فرزندان خود، به شهر بازگشتند. و بالاخره به
شکست آنان انجامید، و عده زیادى کشته و مردم با مسلم بن عقبه بیعت کردند، ولى به عنوان این که تمامى اهل مدینه بردگان یزید
باشند و هرگونه و به هر نحوى که دلخواه یزید باشد، با آنان برخورد کند.
130 ؛ دار الکتب العلمیة، بیروت. : 234 ]وفاء الوفاء، بأخبار دارالمصطفى 1 ]
101 دستور یزید و قتل عام مدینه
سؤال 101 : آیا صحیح است که یزید دستور قتل عام مدینه و غارت شهر، و اعدام مجروحین از صحابه و تابعین را داد ه است و در
نتیجه در ماه هاى حرام هفتصد نفر از بزرگان صحابه، از انصار و مهاجر، و بیش از ده هزار نفر از مردم شهر مدینه را به خاک و
٦٣
خون کشیده و در برابر این خونریزى مورد پاداش و اجر الهى قرار گرفته. چون او مجتهد است.
وللمجتهد اذا اخطاء أجر واحد!!!.
عن شیخ من أهل المدینة قال :سألت الزهرى: کم کانت القتلى یوم الحرة؟ قال : سبعمائة من وجوه الناس قریش و الانصار و »
المهاجرین، و من وجوه الموالى و ممن لا یعرف من عبد و حر و امرأة عشرة الاف. و دخلوها لثلات بقین من ذى الحجة سنة ثلاث و
[235].« ستین
. 132 ، تاریخ الاسلام، ص 235 : 235 ]وفاء الوفاء 1 ]
102 فرمانده اعزامى یزید و تجاوزات ناموسى او در مدینه
سؤال 102 : آیا صحیح است که مسلم بن عقبه صحابى فرمانده لشکر یزید مسلمانان را در مدینه اسیر و به زنان مسلمان تجاوز
أنهم سبوا الذریة، و استباحوا الفروج و انه کان یقال لاولئک » : کرده و آنان را مورد تعرّض جنسى قرار دادند. سمهودى مى گوید
الاولاد من النساء اللاتی حملن: اولاد الحرَّة، قال: ثم اُحضر الأعیان لمبایعة یزید، فلم یرض الا أن یبایعوه على أنهم عبید یزید، فمن
[236].«... تلکّأَ أمر بضرب عنقه
236 ]تاریخ الاسلام (حوادث 80 61 ) ذهبى مى گوید، زنى به عنوان انتقام، قبر مسرق بن عقبه را نبش کرده و ]
جنازه را بیرون آورده و دید که مارى بینى او را مى مکد، سپس آن جنازه را به دار آویخت.
فسر الیهم على برکة الله فأنت صاحبهم، و انظر اذا قدمت المدینة، » : *یزید طى دستوراتى به مسلم بن عقبه مى گوید
فمن عاقک عن دخولها او نصب لک حرباً فالسیف، لاتبق فیهم، و أنهبها ثلاثاً و أجهز على جریحهم و اقتل مدبرهم، و
.118 : 131 ، اخافة بسر الحرمین تاریخ الطبرى 2 : وفاء الوفاء 1 «.... ایاک أن تبقی علیهم
شیعه
103 علت اتهام به شیعه توسط عامر شعبى
سؤال 103 : آیا صحیح است که ما براى کم کردن از بار شبهه غلو و مقام نبوت براى حضرت عمر(رضی الله عنه) به شیعه نسبت دادیم
که نعوذ باللّه ، مى گویند: جبرئیل در رساندن وحى اشتباه کرده، و قرار بود که بر على(رضی الله عنه) نازل شود، ولى اشتباها وحى را
بر پیامبر فرود آورد؟ در حالی که در هیچ یک از کتاب هاى شیعه آورده نشده.. و این مطلب را براى اولین بار عامر شعبى که جزء
[ مخالفین و دشمنان حضرت على(رضی الله عنه) و پیروان او بود، به شیعه نسبت داده و ابن عبد ربه از او نقل مى کند.[ 237
.75 : 411 ؛ الفقه على المذاهب الاربعة 4 : 237 ]العقد الفرید 2 ]
104 پیدایش تشیع در زمان پیامبر
سؤال 104 : آیا صحیح است که در بین صحابه کرام رسول خدا جمع کثیرى از آنان شیعه بودند؟ چنان که ابوحاتم و ابن خلدون و
احمد امین و صبحى صالح به این مطلب اشاره کرده اند.
انَّ أول اسم لمذهب ظهر فی الاسلام، هو الشیعة و کان هذا لقب اربعة من الصحابة : ابوذر، عمار، مقداد و » : 1 ابوحاتم
[238].«... سلمان
٦٤
اولین نامى براى مذهبى که در اسلام ظاهر شد، نام شیعه بود که لقب چهار نفر از صحابه پیامبر صلى الله علیه و سلّم [ابوذر، عمار،
مقداد و سلمان] بود.
[239].« کان جماعة من الصحابة یتشیعون لعلی ویرون استحقاقه على غیره » : 2 ابن خلدون
در میان صحابه گروهى بودند که به حضرت على(رضی الله عنه) گرایش داشته و به اصطلاح شیعه بودند، و ایشان را سزاوارتر از
دیگران به خلافت اسلامى مى دانستند.
وقد بدأ التشیع من فرقة من الصحابة کانوا مخلصین فی حبهم لعلی یرونه أحق بالخلافة لصفات رأوها فیه ، ومِ ن » : 3 احمد امین
[240].« اشهرهم سلمان وابوذر والمقداد
پیدایش و شروع تشیع در میان گروهى از صحابه پیامبر صلى الله علیه و سلّم بود که در محبت به حضرت على (رضی الله
عنه)بسیار مخلص بوده، و ایشان را به خاطر صفات و فضائلى که راجع به او رسیده أحق و سزاوارتر به امامت مى دانستند و
مشهورترین آنان سلمان و ابوذر و مقداد(رضی الله عنه)بود.
کان بین الصحابة حتى فى عهد النبى شیعة لربیبه علی، منهم ابوذر، المقداد،... جابر بن عبدالله، أبى بن کعب، » : 4 صبحى صالح
[241].« ابوالطفیل. عباس بن عبدالمطلب و جمیع بنیه و عمار و ابو ایوب
یعنى میان صحابه پیامبر اکرم در دوران پیامبر صلى الله علیه و سلّم شیعیان و هواداران على وجود داشتند . پس چرا ما نسبت به
شیعه موضع منفى داریم؟ اگر صحابه را بر حق مى دانیم باید مذهب و روش آنان را هم حق بدانیم.
.209 : 240 ]ضحى الاسلام 3 ] .464 : 239 ]مقدمة ابن خلدون 3 ] .10 : 238 ]الزینة فی الکلمات الاسلامیة 3 ]
. 241 ]النظم الاسلامیة: 96 ]
105 شیعه بودن برخی از صحابه
سؤال 105 : آیا درست است که مى گویند در میان صحابه پیامبر اکرم گروهى از روافض بودند؛ یعنى على را بر دیگران ترجیح مى
دادند، و همچنین در میان تابعان و فقها و اهل سنت؟
روی عن سلمان و ابی ذر و المقداد وخباب و جابر و أبی سعید الخدری و زید بن أرقم رضی اللّه عنهم: أنّ علی بن » : 1 ابن عبدالبر
[242].« ابی طالب رضی اللّه عنه أول من أسلم و فضّله هولاء على غیره
[ 2 شعبة بن الحجاج مى گوید: حکَم بن عتیبة، على(رضی الله عنه) را بر ابوبکر و عمر(رضی الله عنه) ترجیح مى داد.[ 243
.209 : 20 مؤسسة الرسالة. [ 243 ]سیر أعلام النبلاء 5 : 242 ]تهذیب الکمال . 48 ]
106 اعتراف سلفیان به علم غیب براى مردم
سؤال 106 : آیا صحیح است که مى گویند علماء ما اهل سنت همانند آلوسى و نووى و ابن حجر و... علم غیب را براى عده اى
خاص از مردم جایز مى دانند؟ اگر چنین باشد، با عقیده شیعه که آن را براى پیامبر صلى الله علیه و سلّم و امامان از اهل بیت
پیامبر جایز مى دانند، چه فرق مى کند؟ و چرا ما به آنان اشکال مى کنیم؟ 1 آلوسى ذیل آیه شریفه : (قل لا یعلم من فی
[ السموات الغیب).[ 244
٦٥
لعل الحق أنّ عِلْم الغیب المنفی عن غیره- جلّ و علا- هو ما کان للشخص بذاته أی بلا واسطة فی ثبوته له وما وقع للخواص لیس »
من هذا العلم المنفی فی شیء و انّما هو من الواجب- عزّ وجلّ- إفاضة منه علیهم بوجه من الوجوه فلا یقال (انّهم علموا الغیب بذلک
[245].« المعنى فإنه کفر)، بل یقال :انّهم أظهروا واطلعوا على الغیب
حق این است که علم غیب که از غیر خداوند عزوجل نفى شده، علمى است که براى ذات شخص و بدون واسطه، ثابت باشد . و اما
آنچه را که براى بعضى از خواص به وقوع پیوسته از این سنخ نیست، بلکه جزء عنایات و افاضات الهى است که خداوند آن را بر عده
اى از بندگان خود افاضه کند.
.« لا یعلم ذلک إستقلالا إلاّ بإعلام اللّه لهم » : 2 نووى
علم غیب به نحو استقلال حاصل نمى شود. مگر به عنایت خداوند و افاضه او.
إعلام الله تعالى للأنبیاء والأولیاء ببعض الغیوب ممکن لا یستلزم محالا بوجه و انکار وقوعه عناد، لأنّهم علموا بإعلام » : 3 ابن حجر
246 ] یعنى این که خداوند، انبیا و اولیاء را به پاره اى از علم غیب آگاه و مطلع مى کند، امرى است ممکن و هرگز ].« الله واطلاعه لهم
مستلزم محال نمى شود، و انکار آن، عناد و مکابره است.
. 246 ]الفتاوى الحدیثیة: 223 ] ؛11 : 245 ]روح المعانی 2 ] ؛ 244 ]النمل 65 ]
107 رجعت مردگان به دنیا
سؤال 107 : آیا صحیح ست که مى گویند در صدر اسلام کسانى بودند که پس از مرگ دوباره به دنیا رجعت کرده و سخن ها گفته
بودند؟ همانند زید بن خارجه [ 247 ] که در زمان حکومت عثمان(رضی الله عنه) از دنیا رفت، ولى دوباره زنده شده و سخن گفت و ده
ها نمونه دیگرى را که ابن أبی الدنیا متوفى (در سال 281 ه) آن را در کتاب خود آورده و جمعى از صحابه و تابعین همانند ابو
الطفیل [ 248 ] و اصبغ بن نباته نیز به رجعت اعتقاد داشتند [ 249 ] چنان که ابن قتیبه و مزى آن را نقل کرده اند؛ بنابراین چه ایرادى ما
به شیعه داریم در جایى که همین ایده و عقیده در میان صحابه و تابعان و محدثان ما اهل سنت نیز وجود دارد؟
و چرا محدثان بزرگى همانند جابر بن یزید جعفى را که هزاران حدیث مى دانست، فقط و فقط به خاطر اعتقاد او به رجعت، بایکوت
[ و سانسور کنیم؟! چنان که در اول کتاب صحیح مسلم این اعترافات تلخ آمده است.[ 250
.308 : 249 ]تهذیب الکمال 3 ] : 248 ]المعارف 341 ] .227 : 247 ]من عاش بعد الموت 20 شماره 1 ؛ اُسد الغابة 2 ]
250 ]صحیح مسلم ج 1 ص 8 باب الکشف عن معایب رواة الحدیث(مقدمة کتاب). ]
108 تقیه علمای سلف
سؤال 108 : آیا صحیح است که امام شافعى و امام رازى و امام یحیى بن معین و جمع کثیرى از علماى اهل سنت تقیه در برابر
251 ] به آن تصریح کرده و از شافعى نیز نقل ] « إلاّ أن تتقوا منهم تقاة » مسلمان را جایز مى دانند؟ چنان که فخر رازى ذیل آیه شریفه
کرده [ 252 ] مى گوید: ظاهر آیة دلالت مى کند بر جواز تقیه به هنگام مواجهه با کافران مقتدر و غالب، ولى مذهب شافعى این است
که اگر وضعیت مشابهى بین مسلمانان پیش آید، باز هم تقیه براى حمایت از جان مباح مى باشد و براى حفظ نیز احتمال دارد که
جایز باشد.
٦٦
امام ذهبى در مقام دفاع از یحیى بن معین که در جریان غائلة مخلوق و قدیم بودن قرآن همراه حکومت شده بود، تقیه او را توجیه و
هذا أمرٌ ضیق و لا حرج على من أجاب فی المحنة، بل ولا على من اُکره على صریح الکفر، عملا بالایة ، و » : تأیید کرده و مى گوید
[253].« هذا هو الحق وکان یحیى رحمه الله من ائمة السنة، فخاف من سطوة الدولة، وأجاب تقیة
پس چرا ما به شیعه اعتراض مى کنیم، که آن ها براى چه تقیه مى کنند؟ در جایی که تقیه از مسلمان جایز باشد، چه ایرادى بر شیعه
داریم؟ اگر بگویید :تقیه در برابر کافر جایز است، مى گوییم مگر حکومت بنى العباس، حکومت کافرین بود، که یحیى بن معین در
برابر آنان تقیه مى کرد؟
ظاهر الأیة یدل على أنَّ التقیه انما تحلّ مع الکفار الغالبین الا أن » 13 : 252 ]التفسیر الکبیر 8 ] . 251 ]آل عمران: 28 ]
مذهب الشافعى(رضی الله عنه). أن الحالة بین المسلمین اذا شاکلت الحالة بین المسلمین والمشرکین حلت التقیة
.87 : محاماة على النفس. [ 253 ]سیر اعلام النبلاء 11
109 احداث بنا بر قبر زهرى
سؤال 109 : آیا صحیح است که قبر امام زهرى گچ کارى و بنّائى شده بود؟ چنان که ذهبى مى گوید. [ 254 ] مگر ما حدیث نداریم که
[255]؟؟« نهى النبی ان یجصص القبور »
و اگر تجصیص گچ کارى قبور جایز است ، پس چرا به شیعه نسبت به بناء بر قبور ایراد مى گیریم؟ آیا الان روى قبر امام
بخارى در شهر خوقند بناء و ساختمان نیست؟ و آیا ق بر حضرت رسول الله صلى الله علیه و سلّم و خلیفه اول و ثانی رضى الله
عنهما مقدارى از زمین بالاتر، و روى آن ساختمان نیست؟
254 ]محمد بن سعد، عن الحسین بن المتوکل العسقلانى... رایت قبره زهرى مسنماً مجصصاً. سیر اعلام النبلاء ]
؛ 63 : 255 ]صحیح مسلم 3 ] .315 : 349 و ابن المتوکل در سال 240 ه در گذشته . تهذیب التهذیب 2 :5
.216 : 473 ؛ ابوداود 3 : 208 ؛ ابن ماجة 1 : سنن ترمذی 3
فقها و محدثین سلف
110 حصر مذاهب در قرن چهار و پنج
سؤال 110 : آیا صحیح است که مى گویند حصر مذاهب فقهى به چهار مذهب در قرن پنجم و در دوران حکومت القادر باللّه عباسى و
به انگیزه مالى و اقتصادى صورت گرفت؛ زیرا که حکومت به مقدارى مال نیاز پیدا کرد، و به پیروان مذاهب ابلاغ کرد که در برابر
پرداخت فلان مقدار پول، مذهب شما را به عنوان مذهب رسمى حکومت اعلام مى کنیم. پیروان این چهار مذهب آن مقدار درخواستى
را فراهم کرده، ولى سید مرتضى شیعى که از ایشان هم درخواست همین مبلغ را کرده بودند نتوانست تهیه کند ؛ لذا فقط چهار
مذهب به عنوان مذاهب رسمى حکومت معرفى گردید.
و حال آن که تا قبل از این جریان تقلید منحصر به مذهب خاصى نبود؛ چنان که دهلوى به آن اشاره کرده است.[ 256 ] پس چرا ما
مذاهب را در چهار نفر منحصر مى کنیم؟
٦٧
[افزون بر این، تاریخ تولد امامان چهار مذهب معروف اهل تسنن از قرن دوم به بعد است، سؤال این است که مردم قبل از تولد آن ها
به چه مذهبی عمل می کردند؟ اما مذهب اهل بیت – علیهم السلام- بر اساس روایات از زمان حیات پیامبر اکرم - صلی الله علیه و
آله- و توسط ایشان بنیان نهاده شد.]
344 : 256 ]ادوار اجتهاد: 204 ، الخطط المقریزیه 2 ]
111 مسئله متعرض نامحرمان شدن یحیى بن معین
سؤال 111 : آیا صحیح است که امام یحیى بن معین از بزرگ ترین علماء علم رجال ما اهل سنت متعرض نامحرم ها از زنان زیبا
صلّى اللّه علیها أی » : مى شده و با آن ها سخنانى غیر مناسب مى گفته است، و هنگامی که یک زن زیبایى را مى دید، مى گفت
[257].« على الجاریة الجمیلة.. وعلى کل ملیح
.231 : 257 ]تهذیب الکمال 20 ]
112 ترجیح با کدام امام جماعت؟
سؤال 112 : آیا صحیح است که نظر ما احناف این است: اگر چند امام جماعت حاضر بودند ترجیح با کسى است که همسرش زیباتر
و یا آلت مردانگى او کوتاه تر باشد؟ چنان که شرنبلالى حنفى متوفاى 1069 در کتاب خود این فتوى را داده است .
راستى در یک چنین موقعیتى وظیفه مأمومین کشف عورت هر دو امام جماعت براى اطمینان از کوتاه بودن عورت آنان است؟ و یا
فقط به گفته خود امام جماعت اکتفا مى شود؟ و آیا دو امام جماعت باید همسران خود را به مردم نشان بدهند تا خودشان تشخیص
بدهند کدام یک برترى در جمال و زیبایى دارد؟ و یا باز هم، گفته خود دو امام جماعت کافى است؟ و آیا راه علم دو امام جماعت از
کجاست؟ آیا خودشان به عورت یکدیگر نگاه مى کنند و یا اندازه تقریبى کافى است؟ و یا باید از متر و واحد اندازه گیرى استفاده
کرد؟
اذا اجتمع قوم و لم یکن بین الحاضرین صاحب منزل اجتمعوا فیه ..فالأحسن زوجة لشدة عفته، فأکبرهم » : شرنبلالى حنفى مى فرماید
[258].«... رأساً، وأصغرهم عضواً، فأکثرهم مالا فأکبرهم جاهاً
258 ]مراقی الفلاح شرح نور الایضاح ص 70 دار الإیمان تاریخ 1408 تألیف حسن بن عمار بن على الشرنبلالى حنفى، در شرح ]
حال او چنین آمده: یکى از فقهائى است که در جامعة الازهر مصر تحصیل کرده. او مورد توجه حکومت بود و جمع کثیرى از مصر و
.265 : شام نزد او درس خواندند. معجم المؤلفین 3
113 تأخیر در ولادت تا چند سال؟
سؤال 113 : آیا صحیح است که برخى از رهبران و ائمة و فقهاء و محدثین سلف و کسانی که مورد اعتماد در مذهب هستند، به گف ته
امام زهرى حرام زاده و اولاد زنا هستند.؟ من این مطلب را در کتاب المحلى امام ابن حزم دیده و بسیار در فکر فرو رفتم، راستى ما
باید از حرامزادگان پیروى کنیم؟!
آنجا که سخن از امامت جماعت ولد الزنا به میان آورده و امامت او را جایز مى شمارد، به نقل از امام زهر ى مى گوید :
٦٨
[259].« عن الزهری قال: کان أئمة من ذلک العمل، قال وکیع: یعنی من الزنا »
و شعبة پس از دو سال و هرم بن حیان پس از چهار سال[ 260 ] و امام مالک بیش از سه سال، و امام شافعى پس از چهار سال، از
[ مرگ پدر متولد شد. [ 261
213 ؛ مصنف ابن ابى شیبه، ج 2، ص 120 ، باب 27 ، ح 1 :دارالفکر . [ 260 ] توجیه و بیان قرافى از : 259 ] المحلى 4 ]
علماء ما اهل سنت:
203 ضمن پذیرش این که مقتضاى قاعده این است : فرزندى که چهار و یا پنج سال (که : ایشان در کتاب الفروق ج 3
نظر شافعى و مالک است پس از فوت پدر متولد شود حلال زاده نی ست و باید به فرزند نامشروع، و زنا ملحق شود ؛ چون امر
دایر بین غالب و نادر است؛ زیرا غالباً این موارد در اثر عمل نامشروع و زنا است، و نادراً در اثر مقاربت و مباشرت زوج است، لکن
با توجه به این که وقوع و تحقق آن از زنى، اکثر و غالب است، و تأخیر حمل در رحم مادر تا مدت پنج سال، نادر است. طبق قاعدة
غلبة، باید قائل به تحقق حمل از طریق نامشروع باشیم و آن را به شوهر نسبت ندهیم. لکن خداوند، این مولود را به پدر سابق 
خود ملحق کرده: به دلیل لطف به بندگان، و پوشانیدن گناهان آنان و براى حفظ انساب و بستن راه ثبوت زنى، قاعده حمل بر غالب
در این جا استثناء و تخصیصى خورده است. ضمنا به ص 14 از همان کتاب نیز مراجعه شود.
261 ] الصفدی: ولد الضحاک لستة عشر شهراً وشعبة ولد لسنتین، وهرم بن حیان ولد لأربع سنین ومالک بن أنس، ]
.132 : حمِل به اکثر من ثلاث سنین والشافعی حمل به اربع سنین. خزائن: 217 ، المعارف 594 ، سیر اعلام النبلاء 8
عن ابى اسحق الکوفى، سالت الشعبى عن الصلاة خلف ولد الزنى؟ قال: ذلک مؤذننا و امامنا، و اقام الصلاة فصلینا خلفه 
239 . ذهبى در باره : و فى روایة سفیان عن الشعبى، عن ولدالزنا؟ قال: ان امامنا لیقال له ذلک، المعرفة و التاریخ 3
هرم بن حیان مى گوید: یکى از عباد است، او فرماندهى لشکر در جنگ هاى فارس را در زمان خلافت عمر و عثمان
(رضی الله عنه) به عهده داشت. و مدتى نیز از طرف عمر (رضی الله عنه)استناندار و ثقه بود، چون سال ها در رحم
. 50 : مادر بوده و دندان درآورده بود. او را هرم نامیدند، سیر اعلام النبلاء 4
[یک راه حل دیگ ر : اگر فرض کنیم مادران این آقایان بنا بر مذهب اهل بی ت - علیهم السلا م - (شیعه امامیه اثناعشری )، که در آن بنا
به دستور قرآن و پیامبر و اهل بی ت - علیهم السلا م - متعه جایز است، صیغه (متعه) شده باشند، مشکل حل م ی شو د . به سؤال 131
مراجعه شود.]
114 ارزش واقعی احناف
سؤال 114 : آیا صحیح است که ما احناف پیروان امام ابوحنیفه، از نظر فقهاى سائر مذاهب، شافعى، حنبلى، مالکى بى ارزش و در
ردیف سگ هستیم، و چنین فتوى مى دهند که اگر طعامى نجس شود، خوردن آن جایز نیست و فقط مى توان آن را جلو سگ و یا
حنفى مذهب انداخت؟
چنانکه ابن القاسم در شرح خود مى گوید:
[262].« اِذا صبت قطرة نبیذ فى طعام، یرمى الى الکلب او إلى حنفی »
.152 : 262 ]شرح ابن قاسم 1 ]
٦٩
الف. ابو حنیفه
115 مسئله پست و بى مایه بودن ابوحنیفه
سؤال 115 : آیا صحیح است که مى گویند نوزاد و مولودى پست تر و بدتر از ابوحنیفه در اسلام متولد نشده، و او دوباره کافر شده و
او را توبه دادند و پایه هاى اسلام را ویران مى کرد؛ چنان که امام سفیان بن عینیه مى گوید؟
.« استتیب ابوحنیفه من الکفر مرتین » : بخارى مى گوید
کان یهدم الاسلام عروة عروة، وما ولد فی الاسلام مولود أشأم  » : و سفیان بن عیینه هنگامی که خبر رحلت ابوحنیفه را شنید، گفت
.« منه
[ پس چگونه ما او را امام مذهب خود مى دانیم؟[ 263
: 392 2 ، للبخاری، الانتقاء فى فضائل الثلاثة الائمة الفقهاء : 149 . تاریخ بغداد 13 : 263 ]تاریخ الصغیر 93 ]
. المجروحین 3:66 التنکیل للمعلمى: 145
116 مسئله مسیحی به دنیا آمدن ابوحنیفه
سؤال 116 : آیا صحیح است که مى گویند: امام ابوحنیفه امام اعظم ما، قبلا نصرانى بوده؛ یعنى در حالی که پدرش مسیحى بوده، او به
دنیا آمده و بعدها اسلام اختیار کرده؟
[264].« ولد ابوحنیفة و ابوه نصرانی » : خطیب بغدادى از ابن أسباط نقل مى کند
.324 : 264 ]تاریخ بغداد 13 ]
117 مردود بودن نظریات ابوحنیفه از نظر علمای سلف
سؤال 117 : آیا صحیح است که امام ابوحنفیه از نظر علماء مسلمین از اهل دین و تقوا مردود و ساقط است و عمل به نظرات او
جایز نیست؟ چنان که امام ابن حبان فرمود:
لا یجوز الاحتجاج به لأنه کان داعیاً الى الارجاء و الداعیة الى البدع لایجوز أن یحتج به عند أئمتنا قاطبة لا اعلم بینهم فیه خلافا »
على أن ائمة المسلمین و اهل الورع فى الدین فى جمیع الامصار و سائر الاقطار جرحوه و أطلقوا علیه القدح إلاّ الواحد بعد
[265].« الواحد
یعنى اعتماد و استدلال کردن به نظرات ابوحنیفه جایز نیست؛ چون او به گرایش ارجاء (مرجئه) دعوت مى کند و البته اعتماد به
دعوت کننده به بدعت، از نظر علماء ما جایز نیست و اختلافى نیست که ابوحنیفه مورد قدح و ایراد است.
64 خطیب بغدادى نام دهها نفر از علماء و بزرگانى را که ابو حنیفه را مردود شمرده اند ذکر : 265 ]المجروحین 3 ]
مى کند، او مى گوید ذ کْر القوم الذین ردوا على أبى حنیفة: 1. ایوب سختیانى 2. جریر بن حازم 3. همام بن یحیى
4. حماد بن سلمة 5. حماد بن زید 6. ابوعوانه 7. عبدالوارث 8. سوار العنبرى القاضى 9. یزید بن زریع 10 . على بن
عاصم 11 . مالک بن انس 12 . جعفر بن محمد 13 . عمروبن قیس 14 . ابو عبدالرحمن المقرى 15 . سعید بن عبدالعزیز
16 . الاوزاعى 17 . عبدالله بن المبارک 18 .ابو اسحاق الفزارى 19 . یوسف بن اسباط 20 . محمد بن جابر 21 . سفیان
الثورى 22 . سفیان بن عیینه 23 . حماد بن أبى سلیمان 24 . ابن أبى لیلى 25 . حفص بن غیاث 26 . ابوبکر بن
٧٠
عیاش . 27 شریف بن عبدالله 28 . وکیع بن الجراح 29 . رقبة بن مصقلة 30 . الفضل بن موسى 31 . عیسى بن
: یونس 32 . الحجاج بن أرطاة 33 . مالک بن مغول 34 . القاسم بن حبیب . 35 ابن شبرم ة تاریخ بغداد 13
.370
118 نا آگاهی ابو حنیفه از احادیث پیامبر (ص)
سؤال 118 : آیا صحیح است که مى گویند امام ابوحنیفه از هزاران حدیث پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم فقط صد و سى حدیث
مى دانست و در صد و بیست عدد آن اشتباه داشت؛ یعنى فقط ده حدیث بلد بود و در علم حدیث هیچ تخصصى نداشت و تظاهر به
ورع و ترس از خدا مى کرد؟ چنان که امام ابن حبان مى فرماید:
کان رجلاً ظاهر الورع لم یکن الحدیث صناعته، حدث بمائة و ثلاثین حدیثاً مسانید ما له حدیث فى الدنیا غیرها أخطا فى مائة و »
عشرین حدیثاً: إما أن یکون أقلب اسناده او غیر متنه من حیث لا یعلم فلما غلب خطوءه على صوابه إستحق ترک الاحتجاج به فی
[266].« الأخبار
چگونه ایشان را فقیه و اهل فتوى و امام مذهب خودمان مى دانیم، در حالی که فقط ده حدیث بلد بود و هیچ تخصص و آشنایى به
علم و حدیث نداشت؟!!
.63 : 266 ]المجروحین 3 ]
ب. بخارى
119 تخصص بخارى در حذف و سانسور
سؤال 119 : آیا صحیح است که مى گویند: امام بخارى در حذف و تغییر احادیث به نفع بعضى از صحابه (رضی الله عنه ) مهارت
خاصى دارد، و آنجا که پاى گناه و فسق بعضى از صحابه به میان بیاید، فوراً حدیث را سانسور مى کند ؛ مثلا در مور د سمرة بن
جندب، و خرید و فروش مشروبات و اظهار نارضایتى عمر بن الخطاب(رضی الله عنه) و نفرین کردن او را. مسلم با صراحت در کتاب
مى آورد. « فلان » بیع آورده ولى بخارى به جاى نام سمرة، کلمه
قاتل اللّه سمرة » 267 ] ولى همین حدیث در صحیح مسلم ذکر شده و عبارت آن ].«... بلغ عمر أن فلاناً باع خمراً، فقال: قاتل اللّه فلاناً »
است. « بن جندب
[قبلا در مورد تحریف سخن گفته ایم و شاهد ارائه کرده ایم.]
267 ] صحیح بخارى، کتاب البیوع، ج 2، ص 27 ، ب 102 ، کتاب الانبیاء باب ما ذکر عن بنى اسرائیل ]
شماره 346 . صحیح مسلم ج 3 ص 37 کتاب البیوع تحریم بیع الخمر والمیتة (چاپخانه مصطفى البابى مصر)
120 مسئله ناصبی بودن بخارى
سؤال 120 : آیا درست است (آنچه گفته مى شود ) که امام بخارى جزء نواصب و دشمنان اهل بیت پیامبر اکرم است؟
چون او از نواصب و کسانی که به حضرت على(رضی الله عنه) دشنام مى دادند، حدیث روایت مى کند. همانند حریز بن عثمان حمصى
که هر صبح و شام هفتاد مرتبه حضرت على(رضی الله عنه) را لعن مى کرد.[ 268 ] و اسحاق بن سوید بن هبیره [ 269 ] و ثور بن یزید
٧١
حمصى [ 270 ] و حصین بن نمیر واسطی [ 271 ] وزیاد بن علاقه ثعلبى که حسنین رضى الله عنهما را سب مى کرد [ 272 ] و سائب
بن فروخ که از دشمنان اهل بیت پیامبر بوده و آنان را در شعر و سروده هاى خود استهزاء مى کرد [ 273 ] و عمران بن حطان مدح
کننده قاتل حضرت على(رضی الله عنه) [ 274 ] و قیس بن أبى حازم [ 275 ] و... و شاید بیش از سى نفر از منافقان و خوارج جزء
کسانى هستند که امام بخارى در صحیح خود از آنان حدیث نقل مى کند در حالی که حتى یک حدیث از حضرت جعفر بن
محمد(رضی الله عنه)که از نظر ما اهل سنت بسیار محترم و داراى جایگاه عظیم است، نقل نمى کند.
[و از این جا مظلومیت اهل بیت پیامبر - علیهم السلام - که وجوب اطاعت از آن ه ا در قرآن مزد رسالت شمرده شده، تا حدی روشن
می شود؛ با تمام وجود برای برادران سنی مان ابراز تأسف می کنیم! ]
: 207 مقدمة فتح البارى (کان ینتقص من علی و ینال منه) . [ 269 ]تهذیب التهذیب 3 : 268 ]تهذیب التهذیب 2 ]
: 30 : کان اذ اذکر علیا یقول: لا احب رجلا قتل جدی . [ 271 ] تهذیب التهذیب 2 270 ]تهذیب التهذیب 4 ] .303
308 کان یقع فی الحسن والحسین رضى : 337 ( کان یحمل على علی(رضی الله عنه)). [ 272 ]تهذیب التهذیب 7
390 کان هجاء خبیثا فاسقا مبغضاً لال الرسول مائلا الى بنی امیة مادحاً لهم : الله عنهما . [ 273 ]تهذیب التهذیب 3
.347 : 275 ]تهذیب التهذیب 8 ] .113 : 274 ]تهذیب التهذیب 8 ] . العتب الجمیل: 115
121 خواهر و برادر رضاعى از خوردن شیر گاو!
سؤال 121 : آیا صحیح است که امام بخارى مى فرماید: اگر دو نوزاد از یک گاو و یا بز شیر بنوشند و تغذیه شوند ، خواهر و برادر
رضاعى شده و به اصطلاح نشر حرمت مى شود و بعدها نمى توانند با هم ازدواج کنند؛ چون از یک جا شیر خورده اند؟!! اگر چنین
باشد بسیارى انسان ها با هم خواهر و برادرند!
لو أنَّ صببین شربا من لبن شاة او بقرة، لم تثبت به حرمة الرضاع لأن الرضاع معتبر بالنسب وکما لایتحقق » : امام سرخسى مى گوید
النسب بین آدمی و بین البهائم، فکذلک لا تثبت حرمة الرضاع بشرب لبن البهائم، وکان محمد بن اسماعیل البخاری صاحب التاریخ 
رضی اللّه عنه یقول : تثبت الحرمة و هذه المسألة کانت سبب إخراجه من بخارا، فانه قدم بخارا فی زمن أبی حفص الکبیر رحم ه
اللّه وجعل یفتی، فنهاه أبو حفص رحمه اللّه وقال : لست بأهل له، فلم ینته حتى سئل عن هذه المسألة، فأفتى بالحرمة فاجتمع
.« الناس، وأخرجوه
یعنى سبب طرد او از شهر بخارا همین فتوا بود، چون امام بخارى هنگام ورود به شهر، فتوا دادن را آغاز کرد . ابوحفص یکى ا ز
بزرگان فقه ما اهل سنت او را از این کار نهى کرده و گفت : تو اهلیت فتوا دادن را ندارى، ولى بخارى گوش به حرف او نداده و
فتوایى به تاثیر شیر گاو و بز در خواهر و برادر رضاعى شدن داد و مردم او را تحمل نکرده و از شهر بیرون کردند.
122 بخارى و احادیث امام زهرى
[ سؤال 122 : آیا صحیح است که یک چهارم احادیث بخارى از امام زهرى است در حالی که او اولا: جزء منحرفان از على بود .[ 276
خالَطَ و نادم خلفاء بنی امیة مثل عبد الملک وولید » : ثانیاً: جزء یاران و اعوان ظلمه بود ؛ چنان که آلوسى و امام ذهبى مى گویند
[277].« وسلیمان وعمربن عبد العزیز و یزید بن عبد الملک، وکان معلّماً لأولادهم ومرشداً لهم فی الحج
٧٢
[278].« إذا رأیتم الفقهاء قد رکنوا الى السلاطین فاتّهموهم » : وامام ذهبى از جعفربن محمد صادق(رضی الله عنه) نقل مى کند
279 ] یعنى ] « مندیل الاُمراء » : ثالثاً :توجیه گر کارهاى بنى امیه، و سرپوش گذار بر جنایات آنان بود: چنان که عمروبن عبید مى گوید
دستمال کاغذى پادشاهان است و معایب و پلیدی هاى خود را به وسیله او پاک مى کنند.
280 ] یعنى در اثر مصاحبت با پادشاهان خودش را تباه کرد. ] « أفسد نفسه بصحبته الملوک » : مکحول در باره او گفته
281 ] یعنى او یکى از سربازان بنى امیه بود. ] .« کان جندیاً لبنی امیة » : محمدبن اشکاب گفته
282 ] یعنى او ژاندارم امویان بود. ]« کان صاحب شرط بنی امیة » : خارجة بن مصعب گفته
283 ] یعنى او عامل و پادو بنى امیه بود. ] .« کان یعمل لبنی امیة » : و گفته اند
278 ]سیر اعلام ] .189 : 337 روح المعانی 3 : 277 ]سیر اعلام النبلاء 5 ] .102 : 276 ]شرح نهج البلاغه 4 ]
281 ]تاریخ الاسلام ] .339 : 280 ]سیر اعلام النبلاء 5 ] . 370 : 279 ]تاریخ مدینة دمشق 55 ] .262 : النبلاء 6
283 ]معرفة علوم الحدیث نیسابورى : 55 تاریخ دمشق ] .625 : 282 ]میزان الاعتدال 1 ] (سال 121 ) ص. 140
.370 :55
123 اختلاف در عدد احادیث بخارى
سؤال 123 : آیا صحیح است که مى گویند در عدد احادیث صحیح بخارى اختلاف است و ابن حجر آن را 9082 حدیث و بعضى
7275 حدیث و بعضى چهار هزار حدیث و در همو مقدمه خود 2761 عدد و بعضى 2602 عدد و بع ضى دیگر 2513 و... و کتاب
بخارى به نقل فربرى و نقل نسفى و نقل حماد بن شاکر، هر کدام از صد تا دویست روایت کم و زیاد دارد. بالاخره کدام نقل، و با کدام
[ عدد آن، کتاب صحیح بخارى است؟[ 284
این سؤالى است که ذهن مرا به خود مشغول کرده و دوست دارم استادم پاسخ بگوید. چون همین مشکل در عدد روایات سایر صحاح
بویژه [ 285 ] مسلم و ابو داود [ 286 ] و ابن ماجه [ 287 ] نیز وجود دارد.
. 284 ]مقدمه ابن الصلاح فى علوم الحدیث: 23 کشف الظنون: 544 فتح البارى: 477 ]
285 ]به گفته ابن الصلاح و نووی مجموع احادیث آن با حذف مکررات چهار هزار عدد است. ولى طبق شماره گذارى ]
محمد فؤاد عبدالباقى سه هزار و سى و سه عدد است و طبق شمارش أحمد محمد شاکر هفت هزار و پانصد و هشتاد
و یک حدیث است. کتاب المدلسین، ص 38 تألیف فواد حسینى .
286 ]ابو داود مجموع کتاب را با چهار هزار و هشتصد روایت ذکر کرده ولى مجموع روایات در سنن ابى داود پنج ]
هزار و دویست و هفتاد و چهار عدد است.
287 ]ابن ماجه مجموع احادیث کتاب خود را چهار هزار روایت مى داند. در حالیکه طبق شمارش فواد عبدالباقى چهار ]
هزار و سیصد و چهل و یک حدیث است.
124 افسانه نفوذ شیطان در وحى
سؤال 124 : آیا صحیح است که مى گویند: شیطان به هنگام وحى بر پیامبر صلى الله علیه و سلّم ، در ایشان نفوذ مى کرد و مطالبى را
القاء مى کرد که پیامبر صلى الله علیه و سلّم گمان مى برد وحى است ، ولى خداوند آن را باطل و خنثى مى کرد ؟
٧٣
فی أمنیته اذا حدث ألقى الشیطان فی حدیثه، فیبطل الله ما یلقی الشیطان » : بخارى در تفسیر سوره حج از ابن عباس نقل مى کند
[288].«... ویحکم آیاته
[289].«... جرى على لسانه حین أصابه سِنَةٌ وهو لا یشعر وقیل: انّ الشیطان ألجأه الى أن قال بغیر اختیاره » : و عسقلانى مى گوید
یعنى تفسیر آیه چنین است:
1 شیطان پیامبر را مجبور کرد که مطلبى بدون اختیار بگوید!!
2 به هنگام چرت و یا خواب رفتن، چیزى بدون اختیار بر زبان پیامبر صلى الله علیه و سلّم جارى مى شود!!
294 کتاب التفسیر / الحج. : 160 تفسیر سورة حج. [ 289 ]فتح الباری 8 : 288 ] صحیح بخارى 3 ]
125 حدیث نیاوردن بخارى از بعضى صحابه
سؤال 125 : آیا درست است که مى گویند: امام بخارى از بعضى صحابه کرام رسول خدا حدیث نقل نمى کند و علت آن فقط و فقط
تشیع و گرایش آن صحابى به حضرت على (رضی الله عنه) [ 290 ] است؛ همانند ابوالطفیل صحابى.؛ چنان که خطیب بغدادى به آن
تصریح کرده.
عن الخطیب، عن أبی عبداللّه بن الأحزم الحافظ، انه سئل: لم ترک البخاری الروایة عن الصحابی أبی الطفیل؟ قال: لانه کان متشیعاً »
[291].« لعلی بن أبی طالب
. 291 ]الکفایة: 159 ] . 290 ]مقدمه ابن الطلاح فى علوم الحدیث 23 : کشف الظنول: 544 فتح البارى: 477 ]
126 تخصص نداشتن بخارى در علم رجال
سؤال 126 : آیا صحیح است که مى گویند امام بخارى در علم رجال و سند شناسى ضعیف بوده و اشتباهات زیادى را مرتکب شده
است؟ به گونه اى که بزرگان ما اهل سنت کتاب هایى در بیان اشتباهات او نوشته اند؟ همانند دار قطنى کتاب الالزامات و ال تتبع . و
رازى :کتاب بیان خطا البخارى و خطیب بغدادى، کتاب موضح الاوهام، و او را به نداشتن اطلاع و خبرویت و تخصص در علم رجال
هذا وهم » ،[292]« هذا من أوهام البخاری » : توصیف کرده اند، و امام ذهبى در چند جا از کتاب هاى خود چنین تعبیر کرده
293 ] یعنى این از اشتباهات و غلط هاى بخارى است. راستى کسى که در فن رجال تخصصى نداشته باشد، چگونه کتاب ]« البخاری
حدیث مى نویسد؟ و با چه حجت شرعى آن را صحیح مى گوییم و به آن اعتماد کرده و به پیامبر اکرم نسبت مى دهیم؟!!
[294].« یقع لمحمد یعنى البخاری الغلط فی اهل الشام » : ابن عقده با صراحت می گوید
یعنى بخارى در اسناد شامی ها اشتباهات دارد.
5 در ترجمه قاسم : 292 ]تاریخ الاسلام (سال 100 ) ص 112 در ترجمه خالد عامری. [ 293 ]سیر اعلام النبلاء 194 ]
بن عبدالرحمن دمشقى.
294 ]شروط الائمة الستة لأبى بکر المقدسى: 507 البته عده کثیرى جزء منت قدان بر او هستند همانند : باجى ]
متوفاى 474 و جبائى متوفاى 498 و ابن خلفون 636 و دمیاطى، ت 523 ه و ابن رشید، ت 721 و ابوزرعة، ت 826
. و عراقى، ت 806 و دهها نفر دیگر رجوع شود به کتاب البخارى و صحیحه الجامع، ص 525
٧٤
127 مسئله ملعون بودن بعضی و نصرانی بودن بعضی از اساتید بخاری
سؤال 127 : آیا صحیح است که بعضى از اساتید بخارى ملعون و بعضى دیگر نصرانى مسلک بودند؟ مثلا یکى از آنان اسحاق بن
سلیمان- معروف به شمخصه- بود و ابن معین از او به عنوان ملعون تعبیر مى کرد.[ 295 ] و بعضى دیگر: معروف به ابن کلاّب بود، که
[296] .« هو نصرانی بهذا القول »: مى گفتند
.175 : 423 سیر اعلام النبلاء 11 : 296 ]فتح البارى 1 ] .79 : 295 ]سیر اعلام النبلاء 12 ]
128 صحیح بخارى و اسرائیلیات
سؤال 128 : آیا صحیح است که مى گویند کتاب بخارى پر از اسرائیلیات و اَکاذیب و جعلیات است چنان که یکى از علماء ما اهل
که در بیش از پنج جا از بخارى آمده آن را بى اساس و دروغ و « دواة و قلم » سنت به نام سید عبدالرحیم خطیب راجع به حدیث
این داستان بى اساس دروغین که متضمن » : ساختگى خوانده که به دست بعضى از ساده لوحان بى فکر در کتب ما آمده او مى گوید
کسر شأن شریعت رسول اللّه و نیز اسائه أدب أصحاب بزرگ را در بردارد... و در بعضى از این روایات تا آنجا تهور شده که مى
؟« إنَّ الرجل لیهذی » : گوید: بعضى از حاضرین گفتند
گرچه این داستان خرافى و ساختگى دشمنان دین متأسفانه در کتب حدیث راه یافته است، ولى هرگاه اندکى در آن تفکر شود، واضح
خواهد شد که عارى از حقیقت و فاقد واقعیت است و به نظر مى رسد که بعداً در أیام بروز فتنه ها و منازعات نحله ها و فرقه هاى
مذهبى که باطناً و در پس پرده استتار بر ضد اسلام قیام کرده بودند، ساخته شده و به دست بعضى از مسلمین ساده لوح بى فکر در
کتب حدیث راه یافته است...
[ چنین داستانى قطعاً صحت ندارد .[ 297
غالب مردم ساده طبق سنت دیرین خود در مقابل هر نوشته یا گفتارى که به آن صبغه و صیغه اخبار و »: و در پاورقى مى گوید
[ احادیث داده مى شد ، زانو زده قبول مى کردند . گو آن که خرافه و اسطوره بنى اسرائیلى باشد .[ 298
راستى اگر اسطوره ها و اسرائیلیات در کتاب بخارى راه یافته و اکاذیب و دروغ ها در آن جاى گرفته باشد و مؤلف نیز در اثر ساده
لوحى و بى فکرى آن را در کتاب خود آورده، چرا ما به آن صحیح بخارى مى گوییم؟
[نکته 1: دقت شود، این واقعه دو روی دارد : اگر راست باشد، فاتحه ادب و با ورها و ....ی گوینده این سخن خوانده شده (گوینده عمر
بن خطاب است؛ و این طلبه سنی خود متوجه این معنا بوده لذا آن را از اساس انکار کرده است ) و اگر درست نباشد، فاتحه کتاب
صحیح بخاری خوانده می شود و در چنین وضعیتی مردم راهی ندارند جز شیعه شدن که اصیل ترین مذهب ا ست و عقلانی ترین و
منطقی ترین منهج را دارد . در مورد حدیث دوات و قلم تحقیقات خوبی انجام شده از جمله : پژوهشی در حدیث دوات و قلم نوشته
آقای غلامحسین زینلی.
نکته 2: ابن عباس وقتی یاد این ماجرا می افتاد، سخت می گریست (ر.ک: انساب الاشراف، بلاذری، ج 8، ص 201 )؛ من می گویم
ابن عباس حق داشت خون گریه کند؛ زیرا او مفسر قرآن بود و معنی آن سخن زشت و ناشایست ([ با عرض پوزش از ساحت قدسی
رسول اعظم و نبی اکرم، صلی الله علیه وآله ] ان الرجل لیهجر / ان النبی قد غلب علیه الوجع، و عندکم القرآن، حسبنا کتاب الله !) را با
٧٥
حشر، 7) به خوبی ) «... و ما آتاکُم الرَّسولُ فَخُذُوه و ما نَهاکُم عنْه فَانْتَهوا ...» نجم، 3) و ) « و ما ینْطِقُ عنِ الْهوى » : توجه به آیا تی مانند
می دانست! ]
. 298 ] همان، 144 ] . 297 ]شیخین: 142 ]
سنت و بدعت
129 متن واقعی حدیث ثقلین
سؤال 129 : آیا صحیح است که مى گویند: آن که از حدیث ثقلین متواتر و صحیح است عبارت (کتاب اللّه و عترتى اهل بیتى) است ؛
چنان که مسلم [ 299 ] و ترمذى [ 300 ] آن را آورده و ألبانى [ 301 ] نیز آن را تصحیح کرده است.
ضعیف است و مالک [ 302 ] آن را مرسلا نقل کرده، و قبول مراسیل او مورد اتفاق و اجماع نیست، و « کتاب اللّه و سنتى » ولى عبارت
هیچ یک از صحاح ستة آن را نقل نکرده اند.
با این حال چرا ما بر عبارت دوم اصرار داریم و عبارت اول را کمتر و یا اصلا سر زبان ها و در خطبه ها ذکر نمى کنیم .با توجه به
این که عمر بن الخطاب در حضور پیامبر صلى الله علیه و سلّم و در مرض الموت پیامبر صلى الله علیه و سلّم اصرار داشت که
قابل جمع است؟ « کتاب الله و سنتى » : ما نیاز به سنت پیامبر نداریم. (حسبنا کتاب اللّه). آیا با روایتى که ما بر آن اصرار داریم
[ما به این گونه بدرفتاری ها علمی می گوییم: فرار از حقیقت!]
130 سایه خرافات بر کتاب هاى اهل تسنن
سؤال 130 : آیا صحیح است که در کتاب هاى ما اهل سنّت خرافات و غلو و دروغ و مطالب خلاف عقل، به کثرت یافت مى
شود؛ مثلاً امام ذهبى مى گوید: بکر بن سهل (دمیاطى متوفاى 289 ه.) از صبح تا عصر هشت مرتبه قرآن را دوره مى کرد. این ادعا
با کدام عقل سازش دارد؟! امام ذهبى نقل مى کند:
[303].« سمعت بکر بن سهل الدمیاطی یقول: هجرت اى بکّرت یوم الجمعة، فقرأت الى العصر ثمان ختمات »
حال آن که یک ختم قرآن هم در کمتر از هشت ساعت ممکن نیست؛ پس این غلو و گزافه گویى از امام ذهبى است و یا از امام
دمیاطى که ما او را امام و محدث و مفسر بزرگ مى خوانیم؟!
.356 : 301 ]سلسلة الأحادیث الصحیحة 4 ] .622 : 300 ]سنن ترمذى 5 ] .1873 : 299 ]صحیح مسلم 4 ]
صالح بن » 118 ، نص دوم را آورده ولى در سند آن : 899 . آرى حاکم نیشابورى در مستدرک 3 : 302 ]الموطا 2 ]
است و درباره گفته اند: لیس بشى لیس بثقه، ضعیف الحدیث على حسنه، ضعیف الحدیث جداً، کثیر « موسى طلحى
306 و حاکم آن را به سند دیگرى نقل کرده و در : المناکیر عن الثقات، لا یکتب حدیثه، ضعیف... تهذیب التهذیب 4
: ضعیف و وضاع حدیث دروغگو است. تهذیب التهذیب 1 « طلحى » آن: إسماعیل بن أبى اویس است، که او هم همانند
.257
95 طبقات الحفاظ : : 36 البدایة و النهایة 11 : 92 المنتظم 6 : 427 : تاریخ بغداد 8 303 ]سیر اعلام النبلاء 13 ]
295 شذرات
٧٦
131 متعه کردن صحابه و تابعین
سؤال 131 : آیا صحیح است که فقهاى ما اهل سنت و جماعت متعه را حرام و زنا مى دانند؟ در حالی که بزرگان صحابه و تابعین و
ائمه مذاهب ما اهل سنت آن را جایز و بعضاً به آن عمل مى کردند؛ چنان که ابن حزم نام جمعى از صحابه و تابعین را آورده است .
نمونه اى از صحابه: عمران بن حصین، ابوسعید خدرى، جابر بن عبداللّه انصارى، زید بن ثابت، عبد اللّه بن مسعود، سلمة بن الأکوع،
إمام على(رضی الله عنه)، عمرو بن حریث، معاویه بن أبى سفیان، سلمة بن اُمیه، ربیعة بن امیة، عمروبن حوشب، ابى بن کعب، اسماء
دختر ابى بکر فرزندش عبداللّه بن زبیر از متعه بود .[ 304 ] ام عبداللّه دختر أبى خیثمه، ابن عباس، سمرة بن جندب، أنس بن مالک،
[ عبداللّه بن عمر.[ 305
و اما از تابعین و محدثان: مالک بن أنس، احمدبن حنبل، سعید بن جبیر، عطاء بن رباح، طاوس یمانى، عمرو بن دینار، مجاهد بن
[ جبر، سدی، حکم بن عتیبه، ابن ابى ملکیة، زفر بن اوس.[ 306
و از نکات جالب که شایسته تذکر است، این است که عبد الملک بن جریج- که درباره او مى گویند وثاقت او مورد اجماع است و
تزوج نحواً من سبعین إمرأة نکاح متعة.. و عن الشافعی إستمتع ابن جریج » : تمامى صحاح از او حدیث نقل مى کنند- ذهبى مى گوید
307 ] او هفتاد زن متعه داشت، و امام شافعى مى گوید: نود زن متعه داشت. ]؛« بتسعین إمرأة
.13 : 219 العقد الفرید 4 : 519 مسند الطیالسى: 227 ح 1637 زادالمعاد 1 : 304 ]المحلى 9 ]
623 مصنف : 519 صحیح مسلم 1 : 153 المحلى 9 : 53 ، شرح الزرقانى 3 : 305 ]المحبر: 289 ، التفسیر الکبیر 10 ]
.499 : عبدالرزاق 7
190 المغنی 6:644 : 155 الهدایة فى شرح بدایة المبتدى 1 : 152 شرح زرقانى 3 : 306 ]مبسوط سرخسى 5 ]
474 : 140 تفسیر ابن کثیر 1 : 18 الدر المنثور 2 : 497 جامع البیان 4 : 519 مصنف عبدالرزاق 7 : المحلى 9
.115 : 449 البحرالرائق 3 : 18 :الحاوی الکبیر 11 جامع البیان 4
.659 : 321 : تذکرة الحفاظ: 90 ؛ میزان الاعتدال 2 307 ]سیر اعلام النبلاء 4 ]
132 قبض و ارسال و نبودن روایت صحیح
سؤال 132 : آیا صحیح است آنچه مى گویند: حتى یک روایت صحیح از پیامبر اکرم درباره دست روى دست گذاشتن در نماز (قبض)
نداریم؟ و مهم ترین مدرکى که آورده شده، نقل کتاب بخارى و مسلم است و هر دو روایت از نظر سند مرسل و بلکه از نظر دلالت
هم مخدوش است؛ چنان که امام عینى [ 308 ]، و شوکانى [ 309 ]، و سیوطى [ 310 ] به این معنا تصریح کرده اند.
با این حال چرا ما اصرار داریم که در نماز دست روى دست بگذاریم؟ آیا این یک بدعت نیست؟
.463 : 310 ]التوشیح على الجامع الصحیح 1 ] .187 : 309 ]نیل الاوطار 2 ] .278 : 308 ]عمدة القاری 5 ]
133 سجده پیامبر و صحابه بر سنگ و کلوخ
سؤال 133 : آیا صحیح است که مى گویند: پیامبر اکرم و صحابه بر سنگ و کلوخ و خاک و یا یک قطعه از حصیر بافته به نام خم ره
سجده مى کردند؟
٧٧
311 ] یعنى پیامبر قطعه حصیرى داشت به نام خمره و بر آن ].« کان رسول اللّه یصلِّی على الخمرة و یسجد علیها » : انس مى گوید
سجده مى کرد.
خذ قبضة من الح صى فی کفّى حتى Ĥ کنت اُصلی مع رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم الظهر ف » : جابر بن عبداللّه انصارى مى گوید
[312].« تبرد، و اَضع ها بجبهتی اذا سجدت من شدة الحر
یعنى نماز ظهر را با پیامبر اکرم به جماعت مى خواندم؛ پس مشتى از سنگ ریزه و شن از زمین برمى داشتم تا خنک شود و سپس بر
آن سجده مى کردم.
سؤال من این است که: ما چرا به شیعه اعتراض مى کنیم، در حالی که خود پیامبر صلى الله علیه و سلّم و صحابه بر سنگ و ریگ
و شن و قطعه حصیر سجده مى کردند؟
سؤال دیگر این که: ما به چه دلیل بر فرش نماز مى خوانیم، در حالی که پیامبر صلى الله علیه و سلّم و صحابه بر آن نماز نمى
خواندند، بلکه یا بر زمین و یا خمره، و یا قطعه سنگ و شن و خاک سجده کردند؟
439 ) دارالفکر). : 312 ]السنن الکبرى 2 ] .57 : 101 . مجمع الزوائد 2 : 311 ]مسلم 1 ]
134 حنابله و تحریف قرآن
سؤال 134 : آیا صحیح است که مى گویند حنابله مدعى هستند که قرآن تحریف شده چون بسم اللّه را در نماز نمى خوانند و مى
گویند جزء قرآن نیست، و براى این موضوع در سال 447 ه در بغداد درگیرى شدیدى بین اهل سنت رخ داد؛ چنان که امام ذهبى
تفصیل جریان را آورده است. در حالی که این آیه در اول تمامى سوره هاى قرآن مگر سوره توبه آمده و این به معناى تحریف و
زیاده در قرآن است.
ثارت الحنابلة ببغداد و مقدمهم ابویعلی و ابن التمیمی وانکروا الجهر بالبسملة و منعوا الجهر »: ذهبى مى گوید: در سال 447 ه
والترجیع فی الاذان والقنوت، ونهوا إمام مسجد باب الشعیر عن الجهر بالبسملة فأخرج مصحفاً وقال: أزیلوها من المصحف حتى لا
[313].« أتلوها
[سیوطی، ابن مبارک و برخی از بزرگان اهل تسنن مانند شیعیان بسمله را جزو تمام سوره ها می دانند، به جز سوره توبه . در مصاحف
صحابه و تابعین نیز بسمله ثبت شده است . یحیی بن ابی عمران در نامه ای به امام باقر (محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی
طالب علیهم السلام ) می نویسد : جانم فدای تو ! نظرتان در مورد مردی که در نماز سوره حمد را با بسم الله آغاز می کند، ولی سوره
بعدی را بدون بسم الله می خواند، چیست؟ نظر عباسی این است که نمازش صحیح است . امام در پاسخ فرمود: نمازش صحیح نیست و
[( باید اعاده شود (فکتب بخطه : یعیدها- مرتین- علی رغم انفه، یعنی العباسی (کافی، ج 3، ص 312
. 313 ]تاریخ الاسلام، حوادث سال 447 ، ص 23 ]
135 دیدگاه عبد الله بن عمر در مورد جماع در دبر
سؤال 135 : آیا صحیح است که مى گویند ذهبى و دیگر فقهاى ما اهل سنت، جماع با همسر را در دبر حرام و جزء گناهان کبیره
شمرده اند و حال آن که عبداللّه بن عمر، و زید بن أسلم، و نافع و مالک و نسائى آن را مباح و به آن عمل مى کردند، بالأخره مذهب
٧٨
فقهى ما اهل سنت کدام است؟
[ 1 مالک مى گوید: فقیهى را نیافتم که در حلال بودن آن شک داشته باشد .[ 314
[315].« ما أدرکت احداً اقتدی به فی دینی یشک فی أنّه حلال »
و قال آخر : لیت » 2 از نسائى راجع به حکم این کار پرسیدند در پاسخ گفت: درباره حرمت آن حدیث و دلیل صحیحى نداریم
[316].« شعری ما یرى فی إتیان النساء فی أدبارهن؟ قال: فسئل عن ذلک؟ فقال: النبیذ حرام، ولایصح فی الدبر شیء
319 ] یعنى از ابن عمر، و زید ]. « رویت ابا حتُه عن ابن عمر، وزید [ 317 ] بن اسلم، و نافع [ 318 ] ومالک » : 3 ابن قدامه مى گوید
بن اسلم و نافع و مالک مباح بودن آن نقل شده است.
ما اهل سنت و جماعت آیا مى توانیم فقیهى را همچو ابن عمر که شصت سال فتوى مى داده، نادیده بگیریم؟
و یا زیدبن اسلم که چهل فقیه در درس او شرکت مى کردند، و یا نافع که از بزرگان تابعین است و اتفاقاً هر سه از طائفه عدوى و
عمرى هستند. (زید، و نافع و عبداللّه بن عمر). چگونه این ها را دست کم بگیریم، و یا امام مالک رئیس مذهب مالکی ها و امام
نسائى، مؤلف یکى از صحاح ستة، را تخطئه کنیم، و بگوییم تمامى اینان اشتباه مى کنند؟
317 ]درباره او گفته اند: الامام، ] . 128 : 316 ]سیر اعلام النبلاء 14 ] .22 : 315 ]المغنى 7 ] . 314 ]کتاب الکبائر: 24 ]
الحجة، القدوة العدوی العمری، مالک و سفیان و اوزاعى.. از او حدیث نقل کردهاند در سال 163 ه وفات یافت. سیر
318 ]درباره گفته اند: الأمام المفتى، الثبت، عالم المدینة، العدوى، الضمری در سال 117 ] .316 : اعلام النبلاء 5
.220 : 319 ]المغنی 7 ] .101 : درگذشت، سیر اعلام النبلاء 5
136 اعتراض مردم به عمر درباره تحریم متعه
سؤال 136 : آیا صحیح است که مى گویند: پس از تحریم و ممنوعیت متعه توسط عمر(رضی الله عنه)، مردم به او اعتراض کرده و
ضمن انتقاداتى که بر شیوه کار او داشتند، این موضوع را نیز به او اعتراض کردند؟
طبرى مى گوید: عمران بن سواده به عمر(رضی الله عنه) گفت: مردم مى گویند: تو متعة النساء را تحریم کردى در حالی که از جانب
خداوند یک نوع رخصتى بود که با پرداخت مبلغ ناچیز و ثمن بخس (یک مشت گندم) متعه مى کردیم و پس از سه روز جدا مى
[ شدیم .[ 320
.« ذکروا انک حرّمت متعة النساء وقد کانت رخصة من اللّه نستمتع بقبضة ونفارق عن ثلاث »
در قیامت به پیامبر اکرم (ص)]گفته می شود : تو نمی دانی پس از درگذشتت ] ...» : [مهم: بخاری در صحیح (ح 6097 ) آورده است
چه بدعت ها در دین انجام دادند؛ پس من می گویم: دور باد! دور باد! آنان که بعد از من در دین تغییر ایجاد کردند و بدعت نهادند! ]
.579 : 320 ]تاریخ طبرى 2 ]
137 نماز تروایح از بدعت های عمر
سؤال 137 : آیا صحیح است که نماز تراویح از بدعت هاى حضرت عمربن الخطاب است و در زمان پیامبر اکرم نماز تراویح میان
مسلمانان نبوده، چنان که علماء ما به آن اشاره کرده اند. (عسقلانى، عینى، سرخسى).
٧٩
[321].« ظاهر المنقول أن مبدأها من زمن عمر » : 1 ابن الهمام
فتوفى رسول الله صلى الله علیه و سلّم و الناس على ذلک ای على ترک الجماعة فى التراویح .. و المحفوظ أن » : 2 عسقلانى
[322].« عمر هو الذی جمع الناس على أبی بن کعب
یعنى پیامبر اکرم رحلت کرد در حالی که مردم تراویح را به جماعت نمى خواندند و آنچه که ثبت شده این است که عمر بن الخطاب
مردم را بر تراویح و به امامت ابى بن کعب جمع کرد.
[323].«... الأمر على ذلک یعنى على ترک الجماعة فی التراویح، و قوله انی ارى هذا، من اجتهاد عمر و استنباطه » : 3 عینى
یعنى پیامبر اکرم از دنیا رفت در حالی که تراویح را به جماعت نمى خواندند.
4 امام بخارى از عبدالرحمن بن عبدالقارى نقل کرده که گفت: شبى از شب هاى رمضان با عمر بن الخطاب(رضی الله عنه) به مسجد
رفتیم، مردم متفرق بودند و هر کسى براى خود نماز مى خواند و بعضاً مردى با جمعى به نماز مشغول بود. عمر چون این بدید گفت :
به عقیده من اگر این ها را با یک امام گرد آوریم، بهتر است، و در پى این تصمیم أبی بن کعب را به امامت جماعت گماشت . شب
[ این بدعت خوبى است .[ 432 ؛« نعم البدعة هذه »: دیگر به اتفاق به مسجد رفتیم و مردم به جماعت، نماز مى خواندند، عمر گفت
[325].« کل بدعة ضلالة وکل ضلالة فی النار » ؟ سؤال: مگر پیامبر اکرم بدعت گذار را گمراه و از اهل دوزخ نخوانده
حال که تراویح در زمان پیامبر اکرم و خلیفه اول نبوده و خود عمر(رضی الله عنه) آن را بدعت مى داند، ما چه اصرارى بر انجام
بدعت و گمراهى و خریدن دوزخ داریم؟
در قیامت به پیامبر اکرم (ص)] گفته می شود : تو نمی دانی پس از درگذشتت ] ...» : [مهم: بخاری در صحیح (ح 6097 ) آورده است
چه بدعت ها در دین انجام دادند؛ پس من می گویم: دور باد! دور باد! آنان که بعد از من در دین تغییر ایجاد کردند و بدعت نهادند! ]
: 324 ]صحیح بخارى 1 ] .125 : 323 ]عمدة القاری 11 ] .296 : 322 ]فتح الباری 4 ] .407 : 321 ]فتح القدیر 1 ]
.310 : 10 مسند احمد 3 : 325 ]سبل السلام 2 ] .342
138 آهسته خواندن بسم الله و بدعت امویان
از بدعت هاى امویان است و بر خلاف سنت « بسم اللّه الرحمن الرحیم » سؤال 138 : آیا صحیح است که مى گویند: آهسته خواندن
است؛ چنان که زهرى تصریح کرده و ابوهریره [ 326 ] از صحابه و على بن موسى الرضا از اهل بیت [ 327 ] جهر به آن داشتند و در
زمان پیامبر صلى الله علیه و سلّم در نماز نام خداوند، به طور آهسته و به اصطلاح به إخفات گفته نمى شد، و به گفته فخر رازى
[ به تواتر و یقین، حضرت على(رضی الله عنه) [ 328 ] به طور جهر و علنى تسمیه را بجا مى آورد .[ 329
[330] .« سرّاً بالمدینة عمرو بن سعید بن العاص « بسم اللّه الرحمن الرحیم » اول من قرأ » : زهرى مى گوید
یعنى عمر و بن سعید اولین کسى بود که در مدینه بسم اللّه را در نماز آهسته خواند.
618 همو مى گوید : : سیر اعلام النبلاء 2 «... 326 ] ذهبى مى گوید :کان ابوهریرة یجهر فى صلاته ببسم اللّه ]
: سیر اعلام النبلاء 9 « قال احمدبن خالد الذهلى الأمیر: صلیت خلف علی الرضا بنیسابور، فجهر ببسم اللّه فى کل سورة
327 ]مقدمه ابن الصلاح فى علوم ] . 389 . وهمو در جهر ببسم اللّه کتابى نوشته .مقدمه سیر اعلام النبلاء: 84
.205 : 328 ]همان. [ 329 ]التفسیر الکبیر 1 ] . الحدیث: 23 کشف الظنون: 544 فتح البارى : 477
٨٠
343 عن ابن شهاب: من سنة الصلاة أن تقرا: بسم اللّه الرحمنالرحیم : 330 ]تاریخ الاسلام 236 سیر النبلاء 5 ]
ثم فاتحة الکتاب، ثم تقرأ بسم اللّه... ثم تقرا سورة، فکان ابن شهاب یقرا احیانا سورة مع الفاتحة یفتتح کل سورة
منها ببسم اللّه... وکان یقول: اول من قرأ بسم اللّه.. سرّاً بالمدینة عمر وبن سعید.
139 مخالفت امویان با سنت پیامبر(ص)
سؤال 139 : آیا صحیح است که حضرت على(رضی الله عنه) به سنّت رسول اللّه عمل مى کرد و معاویه براى دهن کجى به حضرت
على(رضی الله عنه) با سنت رسول اللّه مخالفت مى کرد؟ و ما پیروان معاویه یعنى همان سلف صالح نیز پیرو معاویه و مخالف على
هستیم؛ چنان که بیهقى و نسائى در بحث تلبیه مى گویند: معاویه تلبیه را در روز عرفه به خاطر مخالفت با على ممنوع کرد .
سعیدبن بن جبیر مى گوید: روز عرفه در عرفات نزد ابن عباس بودم ، گفت: اى سعید، چرا صداى تلبیه مردم را نمى شنوم؟ گفتم :
لبیک اللهم لبیک، و إن رغم انف معاویة، اللهم »: از معاویه مى ترسند، ابن عباس، فوراً از خیمه خود بیرون آمده و با صداى بلند گفت
[331] « العنهم فقد ترکوا السنة من بغض علی رضی اللّه عنه 
بینى معاویه را به خاک مى کشیم. خداوندا! آنان را لعن و نفرین کن؛ چون سنت رسول اللّه را به علت بغض با على (رضی الله عنه )
ترک کردند.
.« ای لأجل بغضه ای هو کان یتقید بالسنن فهؤلاء ترکوها بغضاً له » : سِنْدى شارح سنن نسائى د ر توضیح این عبارت مى گوید
یعنى براى کینه و بغض با على(رضی الله عنه)چون حضرت على به انجام سنت هاى پیامبر پایبند بود، و آنان سنت را رها کرده براى
کینه توزى با ایشان.
.253 : 183 دارالکتب العلمیة، سنن نسائى 5 : 245 (دارالفکر) و ج 5 : 331 ]السنن الکبرى 7 ]
140 سلف و مستحبات
سؤال 140 : آیا صحیح است که مى گوییم باید با شیعه در کارها مخالفت کنیم، و شعار ما مخالفت با آنان است، هر چند عمل آنان
مطابق با سنت رسول اللّه باشد؟ همانند :مسطّح کردن قبر، صلوات بر غیر انبیاء، و انگشتر در دست راست قرار دادن ...
1 ابن تیمیة مى گوید: مصلحت تمییز شیعه از اهل سنت براى قطع رابطه و مخالفت با آنان از مصلحت انجام مستحب بالاتر است .
[ پس به گفته بعضى از فقیهان خوب است بعضى از مستحبات را ترک کنیم اگر این عمل شعار آنان شود .[ 332
2 و درباره تسطیح قبر مى گوییم :افضل این است که مسطح نباشد هر چند سنت تسطیح است چون آن شعار شیعه شده . سزاوار
[ است با ترک این سنت با آنان مخالفت کنیم .[ 333
[ 3 و همچنین نسبت به صلوات بر غیر پیامبر [ 334 ] و سلام بر غیر انبیاء [ 335 ] و چگونگى بستن عمامه .[ 336
راستى اگر عمل شیعه مطابق با سنّت رسول اللّه است، چرا ما باید با آن مخالفت کنیم؟ آیا این یک نوع دهن کجى به اسلام و سنت
رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم نیست؟
و من هنا ذهب من ذهب من الفقهاء، الى ترک بعض المستحبات اذا صارت شعاراً لهم » .143 : 332 ]منهاج السنة 2 ]
فانه وان لم یکن الترک واجباً لذلک ولکن فى اظهار ذلک مشابهة لهم فلا یتمیز السنی من الرافضی ومصلحة التمییز
٨١
: 229 إرشاد السارى 2 : عنهم لأجل هجرانهم ومخالفتهم أعظم من مصلحة هذا المستحب. [ 333 ]المجموع نووى 5
468 إنَّ الافضل الآن العدول من التسطیح إلى التسنیم لأنالتسطیح صار شعاراً للروافض فألاولى مخالفتهم.
.13 : 336 ]شرح المواهب اللدنیة 5 ] .142 : 335 ]فتح الباری 11 ] .541 : 334 ]تفسیر کشاف 3 ]
141 صحابه و تابعین و مسح پا
سؤال 141 : آیا صحیح است که مى گویند جمع کثیرى از صحابه و تابعین پا را مسح مى کشیده و بعضى آن را واجب مى دانستند ؛
.[ همانند حضرت على و عبداللّه بن عباس و عکرمه و أنس بن مالک و شعبى و حسن بصرى و محمد باقر رضى الله عنهم [ 337
چنان که ابن حزم و فخر رازى و ابن قدامه و دیگران به این موضوع اشاره کرده اند:
پس چرا اصرار بر شستن پا داریم؟ و اگر کسى این کار را انجام ندهد، وضوى او را باطل مى دانیم؟
یعنى أنس بن مالک که بیش از ده سال خادم رسول اللّه صلى الله علیه و سلم بود ، هنگامی که مى گوید : مسح پا واجب
است، او اصرار بر اشتباه دارد؟ حضرت على(رضی الله عنه) که سى سال همراه پیامبر اکرم بود (و مصاحبتش با پیامبر صلى الله علیه
و سلم ) از همه صحابه رضى الله عنهم بیشتر بود، اصرار بر اشتباه دارد؟
1 ابن حزم مى گوید: و قد قال بالمسح على الرجلین جماعة من السلف منهم على بن ابی طالب، وابن عباس، و الحسن، و
عکرمة، و الشعبی، و جماعة غیرهم، و هو قول الطبری.
اختلف الناس فی مسح الرجلین و فی غسلهما، فنقل القفّال فی تفسیره عن ابن عباس وأنس بن مالک و عکرمة » : 2 الرازى
. [338]« والشعبی وأبی جعفر الباقر: إنَّ الواجب فیهما المسح و هو مذهب الامامیة من الشیعة
3 ابن قدامة : غسل الرجلین واجب فی قول اکثر أهل العلم... و روی عن علی(رضی الله عنه): أنه مسح على نعلیه و قدمیه، ثم
دخل المسجد فخلع نعلیه، ثم صلّى.
4 وحکى عن ابن عباس: أنه قال: ما أجد فی کتاب اللّه الا غسلتین و مسحتین.
5 و روی عن أنس بن مالک: أنه ذکر قول الحجاج: إغسلوا القدمین ظاهرهما و باطنهما... فقال أنس صدق اللّه وکذب الحجاج
«... وحکى عن الشعبی أنه قال الوضوء مغسولان وممسوحان ولم یعلم من فقهاء المسلمین من یقول بالمسح على الرجلین غیر من ذکرنا
.[339]
.132 : 339 ]المغنی 1 ] ؛.161 : 338 ]التفسیر الکبیر 11 ] ؛: 337 ]المحلى 56.2 ]
142 الصلاة خیر من النوم و بدعت عمر
از بدعت هاى حضرت خلیفه ثانى (رضی الله عنه ) بوده و در زمان پیامبر اکرم « الصلاة خیر من النوم » سؤال 142 : آیا صحیح است که
این جمله در اذان وجود نداشته؟ چنان که ابن حزم ظاهرى، و امام مالک و قرطبى تصریح دارند.
1 امام مالک مى گوید: اِن المؤذن جاء الى عمربن الخطاب یؤذنه لصلاة الصبح فوجده نائماً فقال: الصلاة خیر من النوم فأمره أن
. [ یجعلها فی نداء الصبح[ 340
٨٢
هنگامی که مؤذن نزد عمر آمد تا فرا رسیدن وقت نماز صبح را به او اعلام کند ، عمر را دید که به خواب فرو رفته ، فریاد برآورد :
الصلاة خیر من النوم، پس عمر به او دستور داد تا از این پس این عبارت را در اذان صبح قرار دهند.
. [ 2 ابن حزم مى گوید: الصلاة خیر من النوم، ولا نقول بهذا ایضا لأنه لم یأت عن رسول اللّه صلى الله علیه و سلّم [ 341
.161 : 341 ]المحلى 3 ] .72 : 340 ]الموطّا 1 ]
143 زیاد کردن السلام علیک ایها الامیر در اذان
سؤال 143 : آیا صحیح است که ما احناف به پیروى از امام ابو یوسف در فصول اذان و قبل از حى على الصلاة جایز مى دانیم
جمله اى را اضافه کرده و خطاب به خلیفه وقت بگوئیم: السلام علیک ایها الامیر و رحمة الله و برکاته و من این فتو ا را در کتاب
سیرة حلبیة دیده ولى باور نکردم ، در آنجا مى گفت مؤذن عمر بن عبد العزیز این کار را مى کرد.
مطرح کرده است. « لاباس » سپس به مبسوط سرخسى مراجعه کرده دیدم که همین مطلب را نیز به عنوان
ما که بر شیعه اشکال مى کنیم چرا مى گویند: اشهد ان علیاً ولى الله، آیا این اشکال بر خود ما وارد نیست؟!
1 سرخسى مى گوید: قد روى عن ابى یوسف رحمة الله انه قال: لابأس بأن یخص الأمیر بالتثویب فیأتى بابه فیقول : السلام
[ علیک ایها الامیر و رحمة الله و برکاته حى على الصلاة مرتین حى على الفلاح مرتین الصلاة یرحمک اللّه[ 342
عن أبى یوسف: لا أرى بأساً أن یقول المؤذن السلام علیک أیها الامیر و رحمة الله و برکاته حى على » : 2 حلبى مى گوید
لاشتغال الأمراء بمصالح المسلمین، اى و لهذا کان مؤذن عمر بن عبدالعزیز رضى الله «. الصلاة، حى على الفلاح، الصلاة برحمک الله
[ عنه یفعله.[ 343
؛38 : 42 ؛ الجامع الصغیر 1 : 304 ؛ نگاه: الهدایة فى شرح البدایة 1 : 343 ]السیرة الحلبیة 3 ] .131 : 342 ]المبسوط 1 ]
47 ؛ مواهب الجلیل : 215 ؛ تنویر الحوالک ج 1، ص 71 الذخیره 2 : 40 ؛ شرح الزرقانى 1 : تاریخ مدینة دمشق، ج 60
. 334 و 359 : 431 ، الطبقات الکبرى 5 :1
144 حمار یعفور و سخن گفتن او
و سخن گفتن آن، با پیامبر صلى الله علیه و سلّم در کتاب هاى « یعفور » سؤال 144 : آیا صحیح است که مى گویند قصه حمار
344 ] ما وجود دارد ؟ بنابراین چرا ما به شیعه ایراد مى گیریم و وجود این جریان را در کافى آنان، دلیل بر ضعف تمامى روایات ]
کافى بدانیم ؟ در حالی که خودشان نیز روایت را ضعیف مى دانند.
.39 : 232 ؛ البدایة والنهایة 2 : 355 ؛ تاریخ دمشق 4 : 344 ] حیاة الحیوان 1 ]
145 فتوا به جواز سوزانیدن قرآن
سؤال 145 : آیا صحیح است که در احادیث ما چنین آمده که گزاردن قرآن روى زمین جایز نیست، ولى سوزانیدن قرآن جایز است؟
چنان که در کتاب المصاحف ابن ابى داود، از طاوس یمانى نقل شده، و مولف نیز چنین عنوان مى کند : حرق المصحف اذا
استغنی عنه ؛ یعنى سوزانیدن قرآن در صورتی که از آن بى نیاز شدیم. سپس از طاوس نقل مى کند که : او سوزانیدن کتاب ها را
٨٣
اشکال نمى کرد و مى گفت: آب و آتش نیز از آفریده هاى خداوند است . آیا جعل این روایات براى سرپوش گذاشتن و توجیه کردن
کار حضرت عثمان(رضی الله عنه)- که قرآن ها را سوزانید نیست؟
[ إنه لم یکن یرى بأساً أن یحرق الکتب و قال: إنما الماء و النار خلقان من خلق الله تعالى.[ 345
ولى از پیامبر اکرم نقل مى کند که حضرت هنگامى که آیاتى از قرآن را روى زمین دید ، ناراحت شده، و آن شخص را لعن کرده
و از گذاشتن قرآن روى زمین نهى فرمود.
عن عمر بن عبدالعزیز : ان رسول الله رأى کتابا من ذکر الله فى الارض فقال : من صنع هذا؟ فقیل له : هشام . فقال: لعن الله من فعل
[ هذا لا تضعوا ذکر الله فی غیر موضعه.[ 346
241 ؛ تاریخ مدینه : 666 ؛ لابن ابى داود دار البشائر الاسلامیة تاریخ الاسلام 3 : 345 ]کتاب المصاحف 2 ]
.650 : 346 ] کتاب المصاحف 2 ] .241 : 241 ؛ تحفة الاحوذی 8 : دمشق 39
146 طعمه گوسفند شدن بخشى از قرآن!!
سؤال 146 : آیا صحیح است که بخش ى از قرآن کریم توسط گوسفند و یا حیوان دیگرى خورده شده و اثرى از آن نیست ؛ چنان که
حضرت ام المؤمنین عائشه (رضی الله عنه ) مى فرماید: آیه رجم کردن زانى و آیه رضاع کبیر جزء قرآن بوده، و بر روى برگى نوشته
شده بود ولى به هنگام رحلت پیامبر اکرم صلى الله علیه و سلّم مشغول عزادارى بودیم که ناگهان گوسفندى آمده و آن را خورد.
عائشه: لقد نزلت آیة الرجم و رضاعة الکبیر عشراً، و لقد کان فى صحیفة تحت سریری فلما مات رسول اللّه و تشاغلنا بموته
[ دخل داجن فاکلها.[ 347
[به هیچ وجه نمی توان این حدیث را باور کرد . در آن زمان بر ا ساس گزارش های موثق تاریخی صدها نفر حافظ کل قرآن و ده
ها هزار نفر حافظ غیر کل بودند، مگر می شود باور کرد که با خورده شده یک نوشته توسط گوسفند آیه نابود شود؟ پس این آیه چه
سوره حجر، آیه 9). آخر این چه حرفی است که عاشیه گفته؟!!!! ) « إِنَّا نَحنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ و إِنَّا لَه لَحافِظُونَ » : می شود
از این ها گذشته، با وجود چنین روایاتی در کتب اهل تسنن، چرا آنان شیعه را به تحریف متهم می کنند؟ ! ده ها کتاب و مقاله در
تحریف ناپذیری قرآن از سوی شیعیان نوشته شده و در دسترس است، پس چرا بدون مطالعه و تحقیق سخن می گویند: ... إِنْ یتَّبِعونَ
إِلاَّ الظَّنَّ و إِنَّ الظَّنَّ لا یغْن ی مِنَ الْحقِّ شَیئاً ]
.626 : 347 ] سنن ابن ماجة 1 ]
147 فتواى عمر به تحریف قرآن
سؤال 147 : آیا صحیح است که حضرت عمر (رضی الله عنه )، قائل به تحریف قرآن و مفقود شدن پاره اى از آیات قر آن همانند آیه
رجم بود؟
و حضرت عائشه رضى الله عنها قائل به ناپدید شدن دو سوم احزاب است و حضرت ابوموسى اشعرى (رضی الله عنه) قائل به
ناپدید شدن دو سوره از قرآن به نام حفد و خلع است.
آیا این ادعاها به معناى تحریف قرآن نیست؟ و آیا ما مى توانیم به این قرآن استدلال کنیم و در برابر یهود و نصارى مدعى
سلامت قرآن و عدم سلامت تورات و انجیل موجود شویم؟!
٨٤
آیا اگر حضرت عمر و عائشه و اشعرى قائل به تحریف قرآن هستند، ما چرا شیعه را به تحریف قرآن متهم مى کنیم؟
1 حضرت عمر بر فراز منبر فرمود:
ان اللّه بعث محمداً بالحق، و أن زل علیه الکتاب، فکان مما انزل اللّه آیة الرجم فقرأناها و عقلناها و وعیناها، فلذا رجم رسول اللّه
،و رجمنا بعده فأخشى إن طال بالناس زمان أن یقول قائل : و اللّه ما نجد آیة الرجم فى کتاب اللّه فیضلوا بترک فریضة أنزلها الله، و
الرجم فى کتاب اللّه حقّ على من زنى اذا أحصن من الرجال ... ثم إنّا کنا نقرأ فیما نقرأ، من کتاب الله : أن لا ترغبوا عن آبائکم فانه کفر
[ بکم أن ترغبوا عن آبائکم...[ 348
سیوطى از حضرت عمر (رضی الله عنه ) چنین نقل کرده : إذا زنى الشیخ و الشیخة فارجموهما البته نکالاً من اللّه و اللّه عزیز
[ حکیم.[ 349
2 حضرت عائشه فرموده : کانت سورة نقرأ فى زمن النبی مأتی آیة، فلما کتب عثمان المصاحف لم نقدر منها الاّ ما هو الان .
[350]
3 حضرت ابوموسى أشعرى به اهل بصره گفته در زمان پیامبر صلى الله علیه و سلّم سوره اى را مى خواندیم که به اندازه
سوره برائت بوده ولى الان آن را از یاد برده ام و فقط یک آیه از آن را یاد دارم:
لوکان لابن ادم وادیان من مال: لابتغى وادیاً ثالثاً و لا یملا جوف ابن آدم الاالتراب.
بود که آن را از یاد برده ام و فقط یک آیه از آن را یاد دارم: « سبح » همو مى گوید سوره دیگرى نیز همانند سوره
[ یا أیها الذین آمنوا لِم تقولون مالا تفعلون، فتکتب شهادة فی أعناقکم فتسألون عنها یوم القیامة.[ 351
4 و حضرت عائشه رضى الله عنها مى گوید: کان فیما انزل من القرآن: عشر رضعات معلومات یحرّمن ثم نسخن بخمس
[ معلومات، فتوفی رسول الله صلى الله علیه و سلّم و هنّ فیما یقراً من القرآن.[ 352
یتین فى القرآن لم یکتبا فى المصحف فلم یخبروه، و عندهم سعد بن مالک . Ĥ 5 مسلمة بن مخلد أنصارى مى گوید: أخبرونی ب
فقال ابن مسلمة : إنّ الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فى سبیل اللّه بأموالهم و انفسهم آلا أبشروا انتم المفلحون و الذین آوو هم و
[ نصروهم و جادلوا عنهم القوم الذین غضب اللّه علیهم اولئک لا تعلم نفس ما اخفى لهم من قرة أعین جزاء بما کانوا یعملون.[ 353
6 حضرت عبد اللّه بن عمر(رضی الله عنه) مى گوید: بسیارى آیات قرآن از میان رفت و ناپدید شد:
[ لیقولنَّ احدکم قد اخذت القرآن کلّه و ما یدریه ما کلّه؟ قد ذهب منه قرآن کثیر، و لیقل قد اخذت منه ما ظهر.[ 354
7 و در مصحف حضرت عائشه رضى الله عنها چنین آمده:
[ إنّ اللّه و ملائکته یصلون على النبی یا ایها الذین آمنوا صلّوا علیه و سلموا تسلیماً و على الذین یصلّون الصفوف الاول.[ 355
[مهم: مانده ام چه تعلیقه ای بزنم ! لطفا به تعلیقه سؤال قبل مراجعه شود . چندی پیش در مسجد الحرام با یک سنی بحثی پیش
آمد. جزو اولین اتهام هایی که وارد کرد، همین بود . وی- که البته فرد مؤدبی بود - حتی یک صفحه در این خصوص تحقیق نکرده
بود. با توضیحاتی که ارائه کردم تا حدی قانع شد؛ از جمله این که در سراسر ایران مشهورترین رسم الخطی که در خانه ها مورد
استفاده قرار می گیرد، رسم الخط عثمان طه است و کوچک ترین اختلافی از حیث رسم الخط مجوز انتشار از سوی دولت جمهوری
اسلامی ایران نمی گیرد . کتاب های زیادی از سوی علمای شیعه در رد تحریف نوشته شده از جمله صیانة القرآن من التحریف از آیت
الله معرفت و نزاهت قرآن از تحریف از آیت الله جوادی آملی و غیره . بله، ممکن است فریب خورده و ناآگاهی حرفی زده باشد که
٨٥
حرف او ربطی به جامعه شیعی ندارد و ما و همه شیعیان از این حرف ها برائت می جوییم . البته تا آنجا که اطلاع دارم، بیشتر اهل
تسنن فعلی نیز قائل به عدم تحریف هستند و خوشبختانه در این باره اتفاق نظر وجود دارد.]
.121 : 349 ]الاتقان 1 ] 47 : 116 : مسند احمد 1 26 صحیح مسلم 5 : 348 ]صحیح بخارى 8 ]
. 2 41 40 : 353 ] الاتقان 42 ] .167 : 352 ] صحیح مسلم 4 ] 100 : 351 ] صحیح مسلم 3 ] 40: 350 ]الاتقان 2 ]
354 ] همان. [ 355 ] همان. ]
148 عائشه طراح سینه زنى و عزادارى
سؤال 148 : آیا صحیح است اولین کسى که در عزادارى، مراسم سینه زنى به راه انداخت عایشه رضى الله عنها بود ؟ آنجا که
ایشان مى گوید: که چون احساس کردم پیامبر صلى الله علیه و سلّم رحلت کرد: زنان را جمع کرده و بر سینه و صورت مى زدم.
عن عباد: سمعت عائشة تقول: مات رسول الله صلى الله علیه و سلّم ثم وضعت رأسه على و سادة و قمت أَلتدم ای أضرب
[ صدری مع النساء و أضرب وجهی.[ 356
و همچنین زنان بنى س فیان در شام در عزاى حضرت حسین (رضی الله عنه )سینه مى زدند. ابن عبد ربه اندلسى مى گوید : قالت
[ فاطمة: فدخلت الیهن فما وجدت فیهن سفیانیة إلاّ ملتدمة تبکی.[ 357
.383 : 357 ]العقد الفرید 4 ] : 356 ]السیرة النبویة 305.4 ]
149 یکسال عزادارى معاویه و شامیان براى عثمان
سؤال 149 : آیا صحیح است که شامیان براى حضرت عثمان (رضی الله عنه )یکسال عزادارى کرده و براى رحلت او گریستند...اگر ما
مى گوییم گریه و نوحه براى میت مشروع نیست ؛ چرا در حضور معاویه در این مدت عزادارى کرده ولى او نه تنها این که مانع نشد
بلکه آنان را حمایت و پشتیبانى مى کرد؟
ذهبى مى گوید: نصب معاویة القمیص على منبر دمشق و الأصابع معلقة فیه و آلى رجال من اهل الشام لا یأتون النساء، و لا
[ یمسون الغُسل الامن حلُم، و لا ینامون على فراش، حتى یقتلوا قتلة عثمان او تفنى ارواحهم، و بکوه سنة.[ 358
معاویه پیراهن عثمان و ب عضى از انگشتان قطع شده او را بر فراز منبر آویزان کرد، و عده اى از شامیان سوگند یاد کردند که به
بستر استراحت و خواب نروند، و با همسران خود مقاربت نکنند تا این که قاتلان عثمان را به قتل برسانند یا این که کشته شوند، و
یکسال براى او گریستند.
358 ] تاریخ الاسلام (الخلفاء)، 452 ]
150 کرامت و ارزش زن نزد سلفیان
سؤال 150 : آیا ارزش و کرامت زن نزد ما در این حد است که او را در کنار و ردیف سگ و خوک و خر و شتر قرار دهیم ؟ چنان که
در کتاب هاى ما آمده: به هنگام نماز حائلى را قرار دهد تا اگر زن یا خر و یا شتر رد شود، به صحت نماز ضررى نزند.
[ قال: و الظُعن یمرُّون بین یدیه: المرأة و الحمار و البعیر.[ 359
یعنى نمازگذار با گذاشتن مانع در مقابل خود، زن، خر و شتر از برابر او را مى گذرند و ضررى به نماز نمى زند.
٨٦
[ ابوهریره مى گوید: یقطع الصلاة المرأة و الحمار و الکلب.[ 360
عبور زن و الاغ و سگ از مقابل نمازگذار نماز را باطل مى کند و احمد بن حنبل فرمود : یقطع الصلاة الکلب الأسود و الحمار و
[ المرأة؛ یعنى عبور سگ سیاه و الاغ و زن نماز را باطل مى کند.[ 361
البته این گونه تعبیرها بقدرى سنگین و با کرامت زن تنافی دارد که مورد اعتراض شدید آن ان قرار گرفته. جناب عائشه(رضی الله
عنه) مى گوید: جعلتمونا بمنزلة الکلب و الحمار...[ 362 ] یعنى ما زنان را ردیف سگ و الاغ قرار دادید!!
: 145 المحلى 4 : 360 ]صحیح مسلم 1 ] .315 : 166 و 3554 مصنف ابن ابی شیبه 1 : 359 ]السنن الکبرى 3 ]
362 ]همان . عن عکرمة یقطع الصلاة الکلب و المرأة و الخنزیر و الحمار و الیهودى و ] .11 : 361 ]المحلى 4 ] .8
.315 : النصرانى و المجوسى . مصنف ابن ابى شیبه 1
در خاتمه از محضر استادم انتظار دارم این شبهات را هر چند شاید ناچیز باشد پاسخ فرماید، تا خدمتى به نسل جوان پرسشگر
شده و آنان از هر گونه تزلزل و انحراف فکرى و عقیدتى مصون بمانند. انشاء الله ، والسلام علیکم.
پایانِ سؤالات طلبه سنی
٨٧

چند سؤال دیگر را نیز ما اضافه می کنیم:
أما واللَّهِ ما أنا بخیرکم ولقد کنت لمقامى هذا کارِهاً ولوددت » : یک. احمد در مسند خود آورده که ابوبکر بن قحافه گفته است
فیکم من یکفینی، أفتظنّون إنّی أعملُ فیکُم بسنّة رسول اللَّه إذن لا اقوم بها، إنّ رسول اللَّه صلى الله علیه وآله کان یعصم بالوحى وکانَ
معه ملَک، وإن لی شیطاناً یعترینی، فاذا غضبت فاجتنبونى ...؛ ترجمه: به خدا سوگند! من بهترین شما نیستم و همانا از مقامم کراهت
دارم، دوست داشتم کسى از شما این کار را ب ر عهده گیرد . آیا فکر مى کنید که من طبق سنت رسول خدا - صلى الله علیه وآله - رفتار
مى کنم؟! (خیر) پس انجام آن کار را بر عهده نمی گیرم . پیامبر خدا - صلى الله علیه وآله - به کمک وحى معصوم بود و فرشته اى همر اه
مسند ) «. ... او بود و او را یارى م ى کرد، ولى من شیطانى دارم که عارض من مى شود؛ بنابراین، اگر غضبناک شدم از من اجتناب کنید
(47- احمد بن حنبل، ج 1، ص 14 ، ح 81 ؛ تاریخ الخلقاء، ص 48
: با توجه به این که قرآن می فرماید
« أَجمعِینَ
و:
« إِنَّه لَیس لَه سلْطانٌ علَى الَّذِینَ ءامنُواْ وعلى ربهِم یتَوکَّلُونَ* إِنَّما سلْطَانُه علَى الَّذِینَ یتَولَّونَه والَّذِینَ هم بِه مشْرِکُونَ »
سخن ابوبکر چگونه توجیه می شود؟

سخن ابوبکر چگونه توجیه می شود؟
سوال 2: اگر ابوبکر لیاقت نداشته چه حقی دارد عهده دار مقام شود و اگر لیاقت داشته چه حقی دارد که استعفا کند؟
سؤال 3: ما از کجا بدانیم که چه سخن و رفتاری از او شیطانی بوده و چه رفتار یا گفتاری مطابق سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله)؟
ترجمه : « فاطمة بضعة منی، فمن أغضبها أغضبنی » : دو. بخاری از پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - نقل کرده است که فرمود
فاطمه پاره تن من است، پس هر کس او را آزار دهد، مرا آزار داده است.
( کنز العمال، ح 34222 و 34223 ) « إن الله یغضب لغضب فاطمة و یرضی لرضاها » : متقی هندی نیز آورده است
حاکم در المستدرک علی الصحیحین این حدیث صحیح (حاکم به صحیح بودن تصریح دارد و اساسا کل مستدرک از دیدگاه او همین
المستدرک، ج 3، ص 154 ، دار المعرفة) ) « هر کس فاطمه را آزار دهد، خدا را آزار داده است » : طور است) را آورده است
سوال : اگر این احادیث را کنار هم بگذاریم به دست می آید: هر کس فاطمه را آزار دهد، خدا و پیامبر او را آزار داده و غضب خدا و
پیامبرش را به دست آورده است.
( صحیح بخاری، ح 1265 ) «. فاطمه بر ابوبکر خشم گرفت و با او سخن نگفت تا رحلت کرد » : حال در صحیح بخاری می خوانیم
این احادیث را چگونه باید جمع بندی کنیم؟
اگر گفته شود : فاطمه بی خود غضبناک شده، گوییم : پس به تصریح پیامبر، خدا و رسولش نیز بی خود غضبناک می شوند، راه دیگر
این است که سخن صریح پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله- را تحریف معنوی کنیم!
٨٨
فاطمه بر ابوبکر خشم گرفت و از او دوری جست تا آن که پس از شش » : سه. ابن ح جر در شرح صحیح بخاری نقل کرده است
، فتح الباری، کتاب المغازی، باب خیبر، ج 7 ) « روز از دنیا رفت . همسرش علی بر او نماز گزارد و ابوبکر را ز این ماجرا آگاه نکرد
( ص 493 ، ح 4240 ؛ الفرائض، ج 12 ، ص 5، ح 6726
سؤال: دخت گرامی پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - به حکم روایت بخاری و دیگران که در شمار قبل (دوم) گذشت، بهترین زنان
جهان بود و طبعاً چنین زنی معصوم یا تالی تلو معصوم است ، حال چنین زنی چرا با ابوبکر بیعت نکرد؟ اگر واقعا خلافت ابوبکر
مشروع بود، چرا دخت گرامی پیامبر اعظم- صلی الله علیه و آله- نسبت به وی خشمگین بود؟
؛ صحیح مسلم، ج 6، ص 22 ) « من مات و لم یکن فی عنقه بیعة امام فقد مات میتة جاهلیتة » : پیامبر- صلی الله علیه و آله - فرمود
سنن بیهقی، ج 8، ص 156 ؛ و ...) اکنون دو نکته قابل توجه است، باید ببینیم کدام درست است:
1. فاطمه زهرا –سلام الله علیها - با ابوبکر بیعت نکرد و بیعت امامی را بر گردن نداشت، در این صورت - العیاذ بالله - مرگ
جاهلی داشته است!!
2. کسی که خود را امام زمان معرفی می کرد، امام واقعی نبود بلکه در جایگاه امام واقعی نشسته بود و فاطمه زهرا - سلام الله
علیها- بیعت امام دیگری (علی (ع)) را بر گردن داشت.
کدام یک را بپذیریم؟
صحیح بخاری، ج 4، ص 25 ، باب ) « فاطمة سیدة نساء اهل الجنة » : بخاری نقل می کند که پیامبر - صلی الله علیه و آله - فرمود
؛ صحیح بخاری، ج 4، ص 210 ) « یا فاطمة ! إن الله یغضب لغضبک و یرضی ل رضاک » : مناقب قرابة رسول الله (ص)) نیز فرمود
مستدرک حاکم، ج 3، ص 154 ) و احادیث مشابه که بسیار است.
این مسئله را چگونه جمع بندی کنیم؟
چهار. در روایات بسیار زیادی از پیامبر اکرم (ص) آمده که:
1. تعداد خلفا و امامان راستین و دست اندکاران اصلی و درجه اول بعد از وی منحصر به دوازده نفر است نه کم و نه زیاد .
398 ؛ یکون اثنی عشر امیرا فقال : ... کلهم من / (مانند: یکون بعده اثنی عشر خلیفة بعدد نقباء بنی اسرائیل (مسند احمد، 1
90 ؛ و ...)) / قریش (همان، 5
2. تمام این دوازده نفر از قریش اند و بر حسب روایات، این عده فقط از بنی هاشم و از خاندان رسال ت خواهند بود، نه از تیرها
( 90 / و قبایل دیگر قریش. (مسند احمد، 5
3. پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - جانشینان و رهبران امت اسلامی پس از خود را به نقباء بنی اسرائیل تشبیه کرده اند و این
که تعداد خلفای آن حضرت با اصحاب حضرت موسی - علیه السلام- برابر است، و طبق فرموده قرآن (مائده، 12 ) نقبای بنی
اسرائیل دوازده نفر بوده است.
398 و 406 ؛ مسند بزار به نقل فتح الباری و مجمع الزوائد و تاریخ / (روایات فوق را در منابع ذیل ببینید : مسند احمد بن حنبل، 1
444 ، ح 5031 ؛ تلخیص المستدرک، / 195 ، شماره 10310 ؛ مسند ابو یعلی، 8 / الخلفای سیوطی و غیره؛ معجم الکبیر طبرانی، 10
٨٩
3، المستدرک علی الصحیحین، / 411 ؛ کنز العمال، ح 14971 ؛ صحیح مسلم، 6 / 501 ؛ سیر اعلام النبلاء، ذهبی، 1 / ذهبی، 4
617 و ....) / نیشابوری، 3
در باره این احادیث بین سنی و شیعه بحث های بسیاری رخ داده که در کتب حدیثی و کلامی آمده است، اینک سؤال ما این است که:
سؤال 1: این دوازده نفر کیانند؟ اگر دوازده امام مورد قبول شیعه که در روایات بسیاری به نام از پیامبر (ص) نام برده شده اند، نیستند،
چه کسانی هستند؟ طبیعتا نمی توان ابوبکر، عمر، عثمان و علی (علیه السلام ) را ذکر کرد، زیرا از چه ار نفر تجاوز نکردند . خلفای بنی
امیه هم نیستند، چون از دوازده نفر تجاوز کردند . خلفای عباسی نیز نیستند، زیرا آن ها هم از دوازده نفر عبود کردند، پس این دوازده
نفر کیانند؟
لطفا در پاسخ خود از معاویه که امام حسن - علیه السلام - را شهید کرد، نام نبرید؛ همچنین از : یزید سگ باز که امام حسین - علیه
که قاتل ده ها هزار مرد و زن مسلمان بود (وی « وزغ بن وزغ » ( السلام- را به شهادت رساند، مروان بن حکم و به تعبیر پیامبر (ص
حجاج بن یوسف را بر جان و مال و ناموس مسلمانان مسلط کرد )، ولید که قرآن را هدف تیر اندازی خود قرار داد و شعر کفر آمیز
گفت و مانند این ها.
من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة الجاهلیة؛ هر کس » سؤال 2: با توجه به این حدیث که به فراوانی در کتب اهل تسنن آمده
؛ 96 / 446 و 4 / 83 و 111 و 154 و 296 و 3 / مانند: مسند احمد، 2 ) « بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است
445 ، شماره 2943 و ... ) / 54 ، شماره 1938 و 6 / تاریخ الکبری، بخاری، 4
و با توجه به این که خلفا و امامان بعد از پیامبر (ص) دوازده نفرند، امام این زمان کیست؟
(شیعه معتقد است امام زمان، حضرت مهدی - عجل الله تعالی فرجه الشریف - از فرزندان حضرت علی و فاطمه – علیهما السلام -
است که اینک زنده و در پرده غیبت است . تفصیل این مطلب طولانی است و در جای خود باید بازگو شود . البته اهل تسنن در
بخشی از این اعتقاد با شیعه همرأی اند.)
نام پرونده: اسرار فاش شده- فونت ١٤
ورد\اسرار فاش شده ٢ \:F : فهرست
C:\Documents and Settings\USER\Application : الگو
Data\Microsoft\Templates\Normal.dot
عنوان: ١
موضوع:
نگارنده: جواهری
واژه های کلیدی:
توضیحات:
١٠:١٣:٠٠ ص ٢٠١٤/ ٠١/ تاریخ ایجاد: ١٦
تغییر شماره: ١٠٨
٠٤:٣٨:٠٠ م ٢٠١٤/ ٠٤/ آخرین ذخیره در تاریخ: ٠٣
آخرین ذخیره توسط: جواهری
زمان ویرایش کل: ١،٥٦٨ دقیقه
٠٤:٣٨:٠٠ م ٢٠١٤/ ٠٤/ آخرین بار چاپ شده در: ٠٣
از آخرین تکمیل چاپ
تعداد صفحات: ٨٩
تعداد واژگان: ٢٩،٦٧٢ (تقریبی)
تعداد نویسه ها: ١٦٩،١٣٤ (تقریبی)